محرم 1442 با رويكردي ديگر

حدود هفت ماه است كه جهان با ويروس كشنده  و مرموز كرونا دست  و پنجه نرم مي‌كند و روزانه جمعي به مبتلايان و گروهي به جان‌باختگان افزوده مي‌شود و خانواده‌هايي را داغدار و پاره‌اي را با مشكل مواجه مي‌سازد.

در اين بين كشورهاي جهان به تناسب اعتقاد و مليت و مكاتب موجود، مراسمي دارند كه معمولاً به صورت جمعي يا فردي تحقق مي‌يابد. در كشورهاي اسلامي مراسم رمضان، اعياد فطر و قربان و در ميان پيروان اهلبيت غدير و عاشورا و اربعين علاوه بر اعياد ياد شده بالا، در زمره شعائر اسلامي محسوب و حائز كمال اهميت است.

به عنوان نمونه دهه اول محرم كه با مراسم عزاداري، سينه‌زني، مراثي، رسيدگي به مستمندان، پخت غذا و پخش آن بين عزاداران و… آغاز مي‌گرديده، در روز نهم و دهم محرم، يعني تاسوعا و عاشورا به اوج خود مي‌رسيده است كه امسال به خاطر شيوع ويروس كوويد ۱۹ و ضرورت رعايت شيوه‌هاي بهداشتي صادره از سوي ستاد كرونا، اين مراسم يا برگزار نمي‌شود يا در محيطي باز و با رعايت فاصله‌گذاري و زدن ماسك با زمان حد اكثر ۱٫۵ الی ۲ ساعت تحقق مي‌يابد.

از يك سو عشق و علاقه به امام حسين(ع) نه وقت مي‌شناسد نه سرما و گرما احساس مي‌كند، نه ماسك مي‌بيند و نه فاصله تشخيص مي‌دهد، از سوي ديگر، عدم توجه به شيوه‌هاي بهداشتي،  خطر بيماري خطرناك كرونا را افزايش مي‌دهد چون اين ويروس نشان داده كه با هيچ كس  در هيچ حالتي  شوخي ندارد و از بيمار كردن افراد نمي‌گذرد و مي‌دانيم كه كادر پزشكي بيمارستان كه خداوند به آنها توان مضاعف عطا فرمايد، بسيار خسته‌‌اند و بايد به هر ترتيب بار مسئوليت‌شان را كاهش داد و به مشكلاتشان دامن نزد  و مي‌دانيم شرعاً و قانوناً هر كاري كه باعث گسترش بيماري شود، خود گناه محسوب مي‌گردد. پس عاقلانه خواهد بود كه تحقق مراسم، آگاهانه و خردمندانه باشد و از احساسات صرف اجتناب گردد. بلكه بايد احساسات را با عقل توأم ساخت و فعاليت‌ها را پيش برد و اهداف سالار شهيدان را محقق نمود.

 همه شنيده‌ايم كه حضرت امام زين‌العابدين(ع) وقتي گوسفندي را سر مي‌بريدند  بناگاه پرسش مي‌فرمود: آبش داده‌ايد؟ مي‌گفتند آري. امام (ع) مي‌فرمود: اما پسر رسول خدا(ص) را در كربلا تشنه شهيد كردند.  مشاهده مي‌شود امام(ع) عقل را با عواطف و احساس توأم مي‌فرمود و سخن خويش را به گوش شنوندگان مي‌رساند و مسئوليت خود را به احسن وجه محقق مي‌ساخت.

آري كربلا، عاشورا و محرم همه جائي همه زماني همه مكاني و همه عقيده‌اي بايد بشود.

 

سردبیر