عقب‌ماندگی شهر لار در زمینه درختکاری

شهرها برای مقابله با افزایش دما و کاهش دی‌اکسیدکربن در جو، در خط مقدم برای اجرای سیاست‌های تغییرات آب و هوایی و توجه به فضای سبز شهری هستند، پس باید به کاشت درختان توجه ویژه داشت.

به گزارش میلاد لارستان، کاشت درخت به دلائل مختلف زیستی، آب‌وهوا، زیباشناختی، مذهبی، اقتصادی و غیره دارای اهمیت فراوان است. توجه به مقوله درختکاری جدای از بحث‌های اقتصادی و درآمدزایی، در محیط‌های شهری بیشتر به چشم زیست محیطی و همچنین زیبایی مبلمان شهری مورد بهره قرار می‌گیرند.

فضای سبز شهری بخشی از فضاهای باز شهری است که در عرصه‌های طبیعی یا مصنوعی آن تحت استقرار درختان، گل‌ها، چمن‌ها و سایر گیاهان است که بر اساس نظارت و مدیریت انسان با در نظر گرفتن ضوابط، قوانین و تخصص‌های مرتبط با آن برای بهبود شرایط زیستی، زیستگاهی و رفاهی شهروندان و مراکز جمعیتی غیر روستایی، حفظ، نگهداری یا بنا می‌شود.

کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صدا، تولید اکسیژن و جذب دی‌اکسید کربن، کنترل تشعشعات و بازتاب نور، کنترل باد، ذخیره انرژی، کاهش دما و افزایش رطوبت نسبی و کاهش در فشار هوا ازجمله پیامدهای گسترش فضای سبز شهری به‌حساب می‌آید.

شهر لار به جهت آب‌وهوایی گرمسیری و البته خشک، دارای شرایط خاصی است که به همین دلیل نیازمند نگاه ویژه مدیران شهری به درختکاری است.

شوربختانه طی دهه‌های اخیر گسترش فضای سبز و همچنین کاشت درخت در اولویت اصلی مسئولان شهر لار نبوده و در پی آن فرهنگ درختکاری در بین مردم ساکن در این شهر نیز رسوخ نکرده است. هرچند که طی سالیان اخیر اقداماتی پراکنده در راستای بهره‌گیری از فضاهای موجود در عرصه کاشت درخت در معابر، بلوارها و حواشی خیابان‌ها از سوی شهرداری لار صورت گرفته، اما برای داشتن شهری سرسبز و زیبا نیازمند یک اقدام انقلابی و جهادی است.

با گذری میدانی در سطح شهر لار، متوجه می‌شویم که بخش زیادی از بلوارها، باغچه‌های جلوی مغازه‌ها، خانه‌ها و پیاده‌روها، حواشی خیابان‌ها با وجود ظرفیت مناسب در توسعه فضای سبز شهری و درختکاری، متأسفانه اقدامی با برنامه و اصولی برای کاشت نهال صورت نگرفته است.

در این میان، مسئولان مرتبط اعم از شهرداری، شورای اسلامی، منابع طبیعی و غیره می‌بایست علاوه بر تلاش مستمر در کاشت، حفظ، نگه‌داری و توسعه فضای سبز و غرس درختان، در زمینه آموزش، فرهنگ‌سازی و ترغیب شهروندان در درختکاری برنامه داشته باشند، اما شوربختانه در شهر لار، موضوع مهم کاشت نهال، فقط و فقط منوط به روز درختکاری است.

پرورش نیروهای متخصص، ماهر و درعین‌حال متعهد، شناسایی گونه‌های بومی منطقه و استفاده بیشتر از گونه‌های بومی در طراحی و کاشت، مدیریت را از حالت سنتی به سمت علمی و مکانیزه پیش بردن، مشارکت مردم در مدیریت فضای سبز، آگاه‌سازی مردم از اثرات مطلوب فضای سبز در اصل هدایت دید یک‌جانبه به همه‌جانبه، اتخاذ قوانینی که هرگونه ساخت‌وساز را ملزم به اختصاص مکانی برای فضای سبز کند ازجمله الزاماتی است که باید سیستم مدیریت فضای سبز شهری در نظر گرفته و از نگاه کهنه و قدیمی فاصله بگیرد.

یکی از برنامه‌هایی که می‌توان از سوی نهادهای اجرایی با مشارکت گروههای مردمی نظیر گروه‌های جهادی در سطح شهر لار نسبت به آن اهتمام داشت، توزیع درخت به همراه بروشور راهنمای مراحل کاشت تا نگه‌داری از آن است که در قالب طرحی به شکل تک‌به‌تک در اختیار منازل و مغازه‌ها قرار داد.

در اجرای این طرح می‌بایست به موضوعات مهمی نظیر مثمر بودن، سازگاری درخت با آب‌وهوا بومی منطقه، سایه‌دار بودن و غیره توجه داشت تا شهروندان نسبت به استقبال از آن ترغیب شوند.

در پایان می‌بایست به نقش مؤثر رسانه‌ها نیز در ترویج فرهنگ درختکاری اشاره داشت که متأسفانه رسانه‌های لارستان در این خصوص نقش کم‌رنگی را ایفا کرده‌اند.

ف ۱۱۰