سالی که بهارش قدم فاطمه باشد….

مادر برای دیدن تو بی قرار بود
بابا برای دیدن تو بی قرار تر

وا شد شکوفه های انار از ملاحتت
شد گونه های سرخ تو اینک انار تر

حول تن تو هاله ی نوری تنیده اند
از تو نیامده ست زنی با وقار تر

هجده بهار گرچه درختت شکوفه داد
هر سال می شود ثمرت ماندگارتر

ما را دچار عشق خودت کردی و سپس
با یک نفس به عشق حسینت دچارتر

جز خطبه های تیز تو تیغی نیامده ست
از ذوالفقار شوهر تو ذوالفقار تر

یک شهر قصد جان تو کردند پر شمار
یک کهکشان فدایی تو پر شمار تر

جان مرا بگیر و مرا باز زنده کن
حاشا دوباره گر نشوم جان نثار تر

در بین کوچه گر چه بد آورده ای ولی
بدخواه توست تا به ابد بد بیار تر

از عزت تو هیچ نشد کم ولی ببین
شد دشمن تو هر دم و هر لحظه خار تر

مظاهر کثیری نژاد