چرا ساختمان مصلای لار بعد از 18 سال تمام نمی شود؟

به گزارش میلاد لارستان، سال‌هاست در عبور از تعدادی از اصلی‌ترین معابر شهر لار، چشم‌هایمان به دیدن پس‌زمینه‌ای از ساختمان ناتمام مصلای حضرت آیت الله آیت الهی (ره) عادت کرده است. ساختمان بتونی نیمه‌کاره مصلای حضرت آیت الله آیت الهی (ره) مانند تابلویی ثابت، چنان در نظرمان کهنه شده‌اند که شاید روزی از دیدن بنای تکمیل آن دچار چندگانگی ذهنی و تعجب شویم.

مصلایحضرت آیت الله آیت الهی (ره) سال‌های بسیاری است که همچنان با چندین غول عظیم کمبود بودجه و نارسایی مدیریتی و بلاتکلیفی‌های متعدد دست‌به‌گریبان است. این پروژه عمرانی که کمتر از ربع قرن از تاریخ آغازش می‌گذرد، همچنان با هیبتی ناتمام  سرنوشت مبهمش را نظاره‌گر است. همان‌گونه که در تمام این سال‌ها شاهد اتفاقات و حواشی‌های آن بوده است؛ فرسوده شده و از فراموش‌شدن اهداف اولیه شکل‌گیری‌اش رنج می‌برد.

سخن از پروژه مصلای حضرت آیت الله آیت الهی (ره) با انگیزه‌های بسیار، مملو از شور و هیجان در سال‌های اولیه دهه ۸۰ آغاز شد. در دورانی که مصلا تنها مفهوم نمازگاه و محل نمازگزاری داشت.

آن زمان هنوز کسی از پیچ‌وخم نامتناهی اجرا خبر نداشت. سخن تنها از ساخت مجموعه‌ای بود که محل برگزاری یکی از بزرگ‌ترین فریضه‌های اسلام باشد و شأن جامعه اسلامی را به جهان نشان دهد. سخن از ساخت نمازگاهی بود که یادآور سادگی نمازخانه‌های صدر اسلام و باعث تجلی ارزش‌های والای اسلامی باشد. این‌گونه بود که شهروندان تهرانی و هم‌وطنان ایرانی با چشمی مشتاق و دلی امیدوار به آغاز پروژه چشم دوخته و انتظار روز افتتاح را کشیدند. انتظاری که این روزها در پس سؤال‌های بسیار و بسیار گم شده است.

البته مردم با گذشت سال‌ها سؤالاتشان را فراموش نخواهند کرد. آنها هنوز هم آگاه‌اند که برگزاری نمازهای جمعه در گرما و سرما و شرایطی گاه بسیار دشوار حقشان نیست.

مردم به خاطر می‌سپارند مسئولان امر بارها و بارها اتمام پروژه را منوط به اختصاص بودجه‌های مازاد دانسته‌اند. بودجه‌هایی که هم اختصاصشان مبهم بوده و هم به‌ثمر‌رساندن وعده‌شان.

اکنون درحالی‌که سال ۹۷ در گذار است، همچنان صدای آشنای کمبود بودجه برای وعده‌های سده ١٤٠٠ به گوش می‌رسد.