هفته چهارم فروردين ماه 1385- شماره 418 (با كسي كه قانون را نمي‌داند چگونه بايد برخورد كرد؟!)

پس از ماهها فعاليت جهاني براي اعتمادسازي از ناحيه ايران و پس از بررسي هزاران سند توسط آژانس بين‌المللي انرژي اتمي، متأسفانه پرونده يكي از اعضاي NPT توسط پنج كشور غير عضو و مسلح به سلاح‌هاي كشتار جمعي به شوراي امنيت فرستاده شد و شوراي امنيت پس از يك ماه بحث و جدل ۳۰ روز به ايران فرصت داد كه…
اي كاش زورگويان قلدر و مستكبرين خودپرست ۳۰ روز به خودشان فرصت مي‌دادند و سپس براي ۳۰ دقيقه مي‌انديشيدند كه آيا به كشوري كه طبق قانون مي‌خواهد گام بردارد بايد چگونه برخورد كرد.
خداوند به سردمداران شوراي امنيت،‌ قدرت تعقل عنايت فرمايد تا تصميم ناصحيح نگيرند كه شوراي امنيت، سازمان ملل و… از حيز انتقاع ساقط گردد.
زيرا اگر شوراي امنيت نداند كه كشوري كه NPT را پذيرفته و خود را ملزم به اجراي مفاد قانوني آن مي‌داند براي ساخت تسليحات اتمي گام برنمي‌دارد از قافله انديشمندان جهان فاصله‌ها دارد و اگر مي‌داند و تحت فشار دارندگان سلاح‌هاي كشتار جمعي نعل وارونه مي‌زند تا ردّ پايش را نشمارند بايد بداند كه در درازمدت خود را به تاريخ مي‌سپارد.
زيرا وقتي جامعه جهاني دانست كه شوراي امنيت يعني بي‌قانوني و قانون براي آنان مفهومي ندارد و سران كشورهاي مهم عضو شورا به معني كساني هستند كه مرگ را براي همسايه حق مي‌دانند و خود پاي‌بند هيچ ضابطه‌اي نيستند، هيچ ارزشي براي چنين سازمانهاي عريض و طويل قائل نمي‌شوند و عدمش را به زوجود مي‌شمارند.
اميد است شوراي امنيت مدبرانه حكم كند و پرونده انرژي هسته‌اي ايران را در مسير صحيح اوليه برگرداند و بحران را از طريق ديپلماسي حل نمايد و به جهانيان اعلام كند كه به قانون‌هايي كه توسط سازمانهاي بين‌المللي تصويب شده و مي‌شود پايبند است، اگرچه بعضي از اعضا بخواهند زورگويي كنند.
نكته ديگر كه لازم است شوراي امنيت به آن توجه نمايد اين است كه  دست‌اندركاران تجربه ايران در ملي شدن صنعت نفت و جنگ هشت ساله را دارند كه مردم ما گفتار زورگويانه را نپذيرفته‌ و مسير صحيح را خود رقم مي‌زنند آيا آزموده، را دوباره آزمودن خطا نيست!؟…
مدير مسئول