مقبره یارانِ شهیدِ آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری(ره) در روستای کورده

 

اکنون اگر به روستای کورده لارستان سفر داشته باشید، در بلندی‌های مُشرف به یک آرامستان معروف به قبرستان محله بالا(گلزار شهدای قیام جنوب) تعداد ۵ قبر را متمایز از سایر قبور مشاهده می‌کنید.

به گزارش میلاد لارستان، گسترش فعالیت سید در منطقه دو جریان «صهیونیستی» و «میسیونر‌های مسیحی» علیه ایشان به فعالیت پرداخته، حتی علیه سید در تهران به توطئه مشغول شدند. تا آن ‌جایی که به سید پس از بازگشت از سفر حج از سوی حکومت اجازه ورود به لار داده نشد.

آیت‌الله لاری با این وجود همچنان به مبارزه علیه عوامل انگلیس که در لباس یهودیان و مسیحیان بودند ادامه داد. به همین دلیل نیز بود که در سال ۱۳۱۵ ق در بندر لنگه وی را بازداشت و از ورود ایشان به منطقه جلوگیری نمودند. عالم فقیه «آیت‌اله سید بحرینی» طی تلگرافی این اسائه ادب دولت را محکوم نموده و دولت مجبور به پذیرش ایشان گردید، سید پس از رسیدن به لار دستور داد تا میسیونرهای انگلیسی را که به عنوان مُبلغ به منطقه آمده بودند اخراج و از حضور یهودیان توطئه‌گر جلوگیری کرد وی هم‌چنین دستور داد تا نشریات مبلغان را در زمین دفن نمایند!

از سوی دیگر «خوانین» منطقه که منافع و موقعیت خود را در خطر می‌دیدند به‌عنوان این که سید مدافع مظلومان و محرومان است با او به مبارزه برخاستند، گرچه قوام‌الملک شیرازی مدافع هر سه جریان بود.

با انقلاب مشروطیت، سید وارد مبارزه شد خصوصاً آن که با مراجع نجف‌اشرف خاصه «ملا محمد آخوند خراسانی» مرتبط بودوی در این مورد نوشت: «واجب است تبدیل سلطنت امریه قاجاریه به دولت حقّه اسلامیه» وی وجود عامل انگلیس قوام‌الملک را بر نمی‌تافت و به مجلس نوشتند: «ماندن قوام‌الملک در شیراز موجب هلاکت آن جاست» به دنبال آن عده‌ای از نمایندگان مجلس که مدافع قوام بودند در مجلس علیه سید، به جوسازی و سخنرانی پرداختند: «اما این حاجی سید عبدالحسین لاری گرچه از علماست و باید از او حمایت کنیم، ولی باید از او پرسید که به چه جهت از لار به شیراز آمده، حقی ندارد این حرکات را بکند. باید از او جلوگیری شود.»

 

یکی دیگر از نمایندگان مجلس هتاکی را به آنجا می‌کشاند که می‌گوید:

«سید لاری نماز جمعه را واجب می‌داند، یعنی بدعت‌گذار است. او را از لار آورده‌اند، محرک دارد که این‌گونه شرارت می‌کند» با اشغال جنوب توسط متجاوزین انگلستان، سید علیه این تعدی اعلام جهاد و قوای متجاوز بریتانیا به دنبال دستگیری سید وارد قریة (کورده) از لارستان می‌شوند. در کتاب مرجعیت و سیاست در این مورد آمده است:

«انگلیسی‌ها و متابعین ایرانی آنان برای قلع و قمع سید به کورده که محل سکونت او بوده هجوم آوردند. سید در مسجد مشغول ادای نماز جماعت بود. مهاجمین مسجد را محاصره کردند. در این هنگام رئیس علی مراد نامی که از مریدان و فداییان سید بود وارد مسجد شده، او را برداشته به ترک اسب خود سوار کرد و او را گریزاند و از مهلکه نجاتش داد.

با وجود این که او را تعقیب کردند و گلوله‌بارانش نمودند، تعجب در این‌جاست که هیچ یک از گلوله‌ها به او اصابت نکرد، لشکر دشمن قریه را ویران کرد. سپس به لار رفته و آن‌جا نیز خانه‌اش را غارت کردند و خانواده‌اش را اسیر کرده به شیراز فرستادند.

پس از این واقعه سید به فیروز‌آباد رفت و به صولت‌الدوله رئیس ایل قشقایی پناهنده شد. نظر به این که سردار عشایر از مریدانش بود با کمال احترام از وی پذیرایی نمود و بعد چون فیروز‌آباد را انگلیسی‌ها گرفتند، سید فوراً به قیر رفت. ولی اهالی جهرم او را به شهر خود بردند و مدت شش سال در آن‌جا اقامت داشت اما سید مبارزه را علیه دشمن متجاوز و اشغالگر رها ننموده، همواره در بیداری و مبارزه علیه انگلستان و عواملش مردم را رهبری و هدایت می‌کرد.

اکنون اگر به روستای کورده لارستان سفر داشته باشید، در بلندی‌های مُشرف به یک آرامستان معروف به قبرستان محله بالا(گلزار شهدای قیام جنوب) تعداد ۵ قبر را متمایز از سایر قبور مشاهده می‌کنید. بر روی سنگ نوشته این قبور اسامی با عنوان؛«آقا علی، عباس، خیرالله، میرشکار غلام و حاج حسینعلی» دیده می‌شود که تاریخ شهادت آنان به ماه صفر سال ۱۳۳۲ هجری قمری و در جوار سیدعبدالحسین لاری(ره) ذکر شده است.

 

دفاع جانانه مردم روستای کورده و تقدیم ۵ شهید در راه اسلام و کمک به آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری، این روستای تاریخی را معروف به «کورده سیدعبدالحسین» کرده و مردم وفادار این خطه، همچنان به این عالم عامل ارادت دارند.

 

آیت‌الله سید عبدالحسین موسوی لاری فقیه، مجتهد، مجاهد، مدافع حکومت اسلامی و از چهره‌های برجسته‌ی دین و سیاست در قرن گذشته، سوم صفر ۱۲۶۴ در نجف‌اشرف متولد شده است، وی پس از پایان دوره تحصیلات مقدماتی و سطح، به درس خارج مرحوم «آیت‌الله میرزا محمدحسن شیرازی» پیوست و در درک، فهم، دریافت مبانی مورد توجه مرجع تقلید قرار گرفت.

آیت‌الله لاری در سال ۱۳۰۹ ق به دعوت مردم لار و به دستور میرزای شیرازی وارد فارس شد. اولین اقدام ایشان تأسیس حوزة علمیه و جذب افراد و طلاب برای تحصیل و اقامه نماز جمعه و تعیین امام برای شهرهای منطقه بود. حضور بیش از ۲۵ سال در منطقه منجر به تحولات فکری، سیاسی، اسلامی و تربیت شاگردان زیادی شد که برخی از آنها بعدها به مقام اجتهاد و فقاهت رسیدند. پس از ایشان «آیت‌الله سیدعبدالباقی موسوی شیرازی» (متوفای ۱۳۵۴ ق) و فرزندش «آیت‌الله سیدعبدالمحمد موسوی لاری» (۱۳۴۸ ق) در شمار مراجع منطقه قرار گرفتند. بعد از رحلت مرحوم لاری روند مبارزه با استبداد و استعمار در میان شاگردان و جانشیان ایشان استمرار یافت تا آن‌جا که «آیت‌الله سیدعبدالمحمد» به دلیل مبارزه با دیکتاتوری رضاخان دستگیر و پس از ضرب و شتم در شیراز زندانی و سپس تبعید گردید.

از جمله شاگردان ایشان می‌توان؛ سیدمحمدحسین مجتهد لاری، سیداحمد مجتهد فال اسیری، سیدعبدالمحسن مهری، سیداسداله اصفهانی، ابوالحسن لاری، سیدمحمد سیرجانی، محمدعلی شریعتمداری، شیخ محمدحسن لاری، شیخ عبدالحمید مهاجر اشاره کرد.

 

مواضع آیت‌الله سیدعبدالحسین لاری(ره) و اندیشه‌های این در مبارزه با استعمار، تشکیل حکومت اسلامی، توجه به تولید داخل و غیره منجر به علاقه وافر رهبر معظم انقلاب به این شخصیت ارزشمند شده و به همین سبب، قاب عکسی از نماز جماعت سیدعبدالحسین لاری(ره) بر روی قفسه‌ای در اتاق مخصوص حضرت آقا به چشم می‌خورد که نشان از علاقه مقام معظم رهبری به ایشان است.

ف ۱۱۰