آداب رمضان در لارستان؛از پخت انواع نان و شیرینی تا تدارک رمضانی برای نوعروسان+تصاویر

مردم لارستان در ماه مهمانی خدا با انجام آداب‌ورسوم خاص خود، از برکات معنوی و مادی این ماه پرعظمت استفاده می‌کنند.

به گزارش میلاد لارستان، ماه مبارک رمضان یکی از مناسبت‌های مذهبی مسلمانان است که مملو از رحمت و مغفرت الهی است. مردم کشور ایران نیز در این ماه مبارک هماهنگ با یک دیگر بیش از پیش به خداوند نزدیک و آماده رفتن به میهمانی خالق هستی می‌شوند.

آداب و رسوم ماه مبارك رمضان یكی از مباحث مهم فرهنگ مردم لارستان است كه به واسطه قدمت خود، از قداست ویژه ای برخوردار است. متأسفانه در زندگی شهری و ماشینی، بسیاری از این سنت‌های زیبا به بوته فراموشی سپرده شده اند و بسیاری دیگر نیز كم رنگ تر شده اند و از آنجا كه این رسوم زمینه ساز همبستگی در جامعه به ویژه در میان آحاد ملل مسلمان است، اهمیت فراوانی نیز دارد.

رمضان در لارستان از گذشته‌های دور تاکنون باحال و هوای خاصی همراه بوده است؛ کلمه رمضان در زبان لارستانی به «رمضو» تلفظ می‌شده و مردم از روزها قبل از شروع ماه مبارک خود را برای این مهمانی بزرگ آماده می‌کردند.

نظافت اماکن مذهبی همراه با خانه تکانی دل

همانگونه که مردم برای نوروز، بهار و سال جدید خود را مهیا کرده و خانه تکانی و نظافت می پردازند، در ورود به ماه رمضان نیز آئین های خاصی را به کار می برند، چرا که معتقدند این ماه نیز بهار دلهاست و آغازی نو و تحولی جدید برای روح آدمی محسوب می شود، پس باید به خانه تکانی دل پرداخت و محیط پیرامونی را نیز طراوت بخشید.

نظافت اماکن عمومی، تکیه ها، مساجد، منازل، حجره ها و غیره رسمی است که از دیرباز رونق داشته است.صدای ربّنا که از مناره‌های مساجد شهر به گوش می‌رسد، حال و هوای مردمان زمینی هم آسمانی می‌شود.

 

گل کردن ذوق هنری بانوان لاری در ماه رمضان

در این ماه مبارک، به دلیل تناول اغذیه های خاص و مقوی، بانوان لارستانی از قبل ماه رمضان به تهیه و تدارک مواد غذایی برای پخت شیرینی‌ها و نان های مختلف بومی اقدام می کنند.

در لارستان علاوه بر تهیه شیرینی و حلواهای خوشمزه و خوش بو، با استفاده از ماده غذایی به نام «مهوه» در ماه مبارک رمضان اقدام به تهیه دهها نوع نان با مزه، رنگ و ابعاد مختلف می کنند. «مهوه» غذای سنتی منطقه لارستان است. مهوه لاری به صورت مایع بوده و بسیار خوشمزه، مقوی و دارای یُد فراوان است. مهوه خوب، خوش بو، رنگ آن زرد است.

برای پاشیدن مهوه روی نان از وسیله ای به نام «پِشتَکو» یا برگ کوچک نخل استفاده می شد. نانی که همراه با مهوه وروغن می خورند به «نونه مهوه راغنی» معروف است. موارد استفاده «مهوه» در لارستان برای تهیه انواع نان بسیار زیاد است که از جمله این نانها عبارتند از؛ تـَپتـَپی،نینَنی، بالاتوَه، لیتَک، فَلَزی، شُلشُلو، جَرادَک، گَپـُک، خَرگی، تُوَه لِـز و… است.

شیرین کامی روزه‌داران با شیرینی‌‌ها و حلواهای خوشمزه

در کنار این نان‌ها خوشمزه، بازار پخت و تهیه انواع شیرینی‌ها نیز در ماه رمضان در نقاط مختلف شهری و روستایی لارستان داغ‌داغ است. از جمله شیرینی‌های بومی منطقه لارستان که در این روزهای ماه رمضان کام روزه‌داران را شیرین می‌کند، عبارتنداز؛ شیر برنج، شله زرد، فِرنی، حلوای یغدر، حلوای مقراضی لاری، فالوده لاری، حلوای زرده، حلوای شیر، حلوای نبات، حلوای صمغ، حلوای انگشتی، حلوای جُلّاب، حلوای گِیشات، حلوای آردبرنج، حلوای تـَرَک، حلوای مِحک، حلوای گـَمبولَه و دهها مورد دیگر می‌توان اشاره کرد.

در لارستان همچنین از ماده غذایی مقوی خرما نیز به برای تهیه شیرینی‌های خوشمزه استفاده می‌شود که رنگینک، چنگالو و خرمابریز از معروف‌ترین و پرطرفدارترین آن به حساب می‌آید که به منظور بالابردن ارزش غذایی، تزئین و خوش‌طعم کردن این نوع شیرینی‌ها از مغزهای گردو، پسته، بادام و غیره استفاده می‌کنند.

طبخ نان های محلی و شیرینی‌های بومی ماه رمضان رونق بیشتری می گیرد و مردم با توجه به وضعیت معیشتی و استطاعت مالی افطاری می دهند. معمولاً کسانی که نذری دارند در ماه‌های قمری به ادای دین می‌پردازند و در ماه رمضان نذورات خود مانند نان، خرما، آش، حلوا و غیره را بین مردم و یا در مساجد پخش می‌کنند و اکثراً ترجیح می‌دهند در سه شب قدر این اتفاق بیفتد.

 

تهیه رمضانی برای زوج‌های جوان

در روزهای اولیه شروع ماه مبارک رمضان در لارستان رسم بر این است که اگر دختری عقد باشد از خانه مادر شوهرش برای آن نوعروس رمضانی آورده می شود و اگر مراسم ازدواج صورت گرفته باشد و آن زوج جوان اولین سال زندگی مشترک شان در ماه مبارک رمضان را تجربه می کنند، از طرف خانواده دختر رمضانی برای این زوج تدارک دیده می شود.

رمضانی که برای زوج جوان تهیه می شود، شامل فالوده لاری، حلوای مقراضی لاری، حلوای یغدر، مغز گردو، سرشیر، گلاب، نشاسته، مغز خلال پسته و بادام، انواع نانهای محلی از قبیل شُل شُلو، بالاتوه به اضافه قطعه طلایی از گوشواره یا انگشتری می شود.

علاوه بر رمضانی، در شب قبل از عید فطر نیز، یک دست لباس کامل با یک قطعه طلا به عروس عید داده می شود که آن هم بستگی به عقد و عروسی بین مادر یا مادر شوهر تقسیم می شود.

پس از پایان مراسم های احیا در دهه سوم ماه مبارک رمضان و مراسم خوردن کله پاچه در شب بیست و هفتم این ماه که مشهور به روز مرگ «ابن ملجم» است، مردم به تدریج خود را برای برگزاری مراسم عید فطر آماده می کنند.

ف ۱۱۰