چگونگی تاسیس نخستین مدرسه در بندر لنگه (مدرسه محمدی)

پایه های نخستین نظام آموزشی امروز ما بیش از یک صد سال پیش و در دوره حکومت قاجار گذاشته شد.

در این دوره بود که بنیادهای نظام آموزشی کهن اندک اندک و در رویارویی با روشنگران و طرفداران نظام نوین آموزشی در هم ریخت و سرانجام جای خود را به نظام جدید آموزشی داد؛ نظامی که از آن زمان تاکنون با تغییراتی چند نظام آموزش رسمی ما را تشکیل می دهد.

نخستین مدرسه ابتدایی جدید ایرانی، در سال ۱۲۶۷ ش. توسط میرزا حسن رشدیه در تبریز تأسیس شد. میرزا حسن که در سفر های خود به خارج از کشور ،متوجه نقش نظام آموزشی جدید در پیشرفت و ترقی اجتماعی شده بود، در صدد برآمد تا خود این کار مهم را آغاز کند.  مدتی بعد ایشان توانستند مدرسه رشیدیه تهران را افتتاح کند.  با وقوع جنبش مشروطیت صدها مدرسه ایالات مختلف کشور توسط انجمن های اجتماعی و فرهنگی و همچنین اشخاص، تأسیس شد.

از جمله این مدارس،مدرسه محمدی بندرلنگه می باشد که به بررسی آن می پردازیم.

مدرسه محمدی بندرلنگه توسط میرزا عبدا… خان نوری مدحت السلطنه نایب الحکومه بندرلنگه تاسیس شد.  اثاثیه این مدرسه توسط  اعیان و تجار خریداری و  مخارج ماهیانه مدرسه نیز از تعرفه ای که بر کالاهای وارداتی تجار بندرلنگه ای بسته شد تامین گردید.

شرایط سنی پذیرفته شدن دانش آموزان بدین صورت بود: الف- هشت الی دوازده سال (آنهائی که هیچ درس نخوانده باشند.)

ب-هشت الی شانزده سال( آنهائی که مختصر درس خوانده باشند).

 تعداد دانش آموزان پذیرفته شده در مدرسه محمدیه شصت نفر بود که بیست نفر از آنها از خانواده های بی بضاعت بدون دریافت هیچ هزینه ای می توانستند در مدرسه ثبت نام کنند. هزینه حق التعلیم یک تومان، سه هزار و شش هزار بود. روزانه شش ساعت صرف تعلیم و تربیت دانش آموزان می شد. از این شش ساعت  یک ساعت صبح و یک ساعت بعدازظهر تدریس قرآن و شرعیات بود و  چهار ساعت دیگر به دروس فارسی، عربی،  تاریخ و جغرافیا و حساب  اختصاص داشت.

 

رسول احمدلو

دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه خوارزمی تهران