سابقا مسئولین ادارات از میان کادرهای مجرب تعیین میشدند. مسئول مربوطه برای استفاده بهینه از نیروهای موجود، یک برانداز و جمعبندی مینمود و یکی دو نفر که توان برنامهریزی و…
سابقا مسئولین ادارات از میان کادرهای مجرب تعیین میشدند. مسئول مربوطه برای استفاده بهینه از نیروهای موجود، یک برانداز و جمعبندی مینمود و یکی دو نفر که توان برنامهریزی و تحلیل مسائل داشتند بهعنوان معاونت یا چیزی شبیه آن گزینش میکرد این دو در غالب مواقع طرف مشورت مسئول مربوطه بودند و در نبود رییس، آنها کارهای اداره را انجام میدادند و با گذشت زمان یکی از آن دو که تجربه بیشتری داشت و مورد تأیید مسئول اداره بود بهعنوان سرپرست یا مسئول جدید انتخاب میشد و در برخی ادارات، معاونی وجود داشت که از همه قوانین اداره سردرمیآورد و سالها بهعنوان معاون میماند و مسئولیتی غیر از معاونت به او نمیدادند. این مسئله تجربه خوبی بود که هم کادرسازی شود و هم از نیروهای بومی و دلسوز بهرهبرداری گردد. مدتی است برخی مسئولین ادارات به لار میآیند و لارستان را محل تحصیل یا سکوی پرش خویش قرار میدهند (هرچند تعداد اینگونه مسئولین کم اند) و از کادرسازی هم خبری نیست.
فقط تلاش بر گذراندن زمان با ملایمت است که آخر خدمتی مسالهای ایجاد نشود و اگر در سنین پایان خدمت اند بهراحتی بازنشسته شوند و اگر در حال تعالی، بهخوبی ارتقا یابند.
بههرحال مهم برای یک مسئول این است که نیروهای تحت پوششش رشد کنند و تجربه آنها افزایش یابد و برای مدیریت آینده آماده شوند و جامعهاز مدیر قبل بهنحو مطلوب بهرهمند شود و بهجای ماهی دادن، ماهیگیری کردن را به دیگران بیاموزد.
اگر چنین کنند خدمت حقیقی انجام داده و جامعه را از رخوت و سستی رهانیده اند.
به امید آن روز…