مصاحبه با یکی دیگر از نخبگان لارستانی

در ادامه سلسله مصاحبه های میلادلارستان با نخبگان لارستانی این بار نیز به سراغ یکی دیگر از لارستانی های عزیز رفته ایم. وی متولد خور بوده و یکی از لارستانی های عزیز موفق در حوزه فرهنگ و تعلیم و تربیت می باشد. مصاحبه میلاد لارستان را با وی مرور می نماییم:

۱) به عنوان سوال اول یک بیوگرافی کلی از خود را برای ما بیان نمایید.(محل تولد- محل تحصیل و مقطع و رشته تحصیلی از ابتدا تا کنون و محل سکونت و تحصیل فعلی).

ایوب محمودی هستم. متولد خور لارستان. مقاطع ابتدایی تا دبیرستان را در شهرستان لامرد گذرانده ام و در سال ۱۳۸۵ در رشته مدیریت و برنامه ریزی آموزشی دانشگاه شیراز در مقطع لیسانس فارغ التحصیل شدم. مدرک کارشناسی ارشد خودم را نیز در سال ۱۳۸۹ در رشته فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه اصفهان اخذ کرده ام. اخیرا نیز دوره دکتری را آغاز نموده ام. از سال ۱۳۸۹ نیز به استخدام آموزش و پرورش لارستان در آمده ام و در مقطع ابتدایی مشغول به خدمت هستم. در حال حاضر نیز در شهر خور سکونت دارم.

۲)   آیا در حال حاضر در جایی مشغول به کار نیز می باشید ؟ارتباط شما با صنعت چگونه است؟

همانطور که عرض شد بنده افتخار این را دارم که به عنوان یک معلم بتوانم به جامعه آموزشی شهرستانم خدمت کنم و امیدوارم که خداوند این توفیق را به بنده بدهد که تمام تلاش خود را در این راستا بکار ببرم. با توجه به اینکه تدریس آن هم در مقطع ابتدایی دشواری های خاص خود را دارد و می بایست تمام وقت در آنجا مشغول به خدمت باشیم در حال حاضر به غیر از تحقیق و پژوهش و تالیف در زمینه تاریخ و فرهنگ، متاسفانه نتوانسته ام کار دیگری را در حوزه صنعت انجام دهم.

۳)   در شرایط فعلی در حوزه تخصصی شما چه میزان کشور ما نیازمند است؟

بهرحال معلمی و مهم تر از همه آموزگاری نقش سازنده ای در تربیت و هدایت دانش آموزان دارد و نیازی به تکرار این مهم نیست که مقطع ابتدایی بی شک مهم ترین مقطع تحصیلی به حساب می آید و شالوده فکری و اخلاقی کودکان مان در این مقطع حساس توسط معلمان بنا نهاده می شود. بی تردید ما به معلمانی نیاز داریم که بتوانند همگام با تغییرات رو به رشد جامعه در ابعاد مختلف(چه فرهنگی، چه اقتصادی و چه حوزه های آی تی و تکنولوژی) تلاش کنند و خود را محدود و محبوس به آموخته های پیشین خود نسازند. مسلم است که امروزه تدریس در مقطع ابتدایی دیگر بسان یکی دو دهه پیش نیست و چه بسا اگر معلم خود را به دانش های تازه و اطلاعات روز مجهز نکند نتواند توفیقی در هدایت و تربیت صحیح دانش آموزانش کسب کند. پس به نظر می رسد که نقش تحقیق و پژوهش و همچنین آموزش های ضمن خدمت مفید و کاربردی برای آموزگاران بیش از پیش احساس می شود. البته طرح رتبه بندی معلمان به نظر می رسد که بتواند تا حدودی انگیزه لازم را برای تحقیق و مطالعه بیشتر در معلمان به وجود آورد اگر انشاالله به درستی اجرا شود و ملاک های مورد نظر را برای ترغیب معلمان به پژوهشگری در خود داشته باشد.

۴) کمی ا ز افتخارات خود بگویید. آیا تاکنون مقاله, تالیف, اختراع و عنوان پژوهشی در زمینه های مختلف علمی- فرهنگی – هنری داشته اید؟

بنده به نسبت بزرگانی که در این شهرستان با تلاش و ممارست خود افتخارآفرینی کرده اند کاری نکرده ام اما در حد وسع و توان خود کوشیده ام که به جامعه علمی و فرهنگی کشورم خدمت کنم. در سال ۸۶ یک کتاب درباره تاریخ و فرهنگ بخش گله دار به چاپ رساندم که با استقبال خوبی از سوی مردم آن دیار مواجه شد و پس از این اثر، کتاب های متعددی درباره این شهر نگاشته شد. در سال ۹۲ نیز کتاب از نِهِل تا سودابگِرد را به چاپ رساندم که به نوعی نخستین اثر جامع و کامل درباره آثار تاریخی و فرهنگی بخش اشکنان لامرد بود. هم اکنون نیز کتابی تحت عنوان پائولو فریره: فیلسوف تعلیم و تربیت آماده چاپ دارم که انشاالله در سال جاری در دسترس علاقه مندان قرار خواهد گرفت. مجموعه اشعارم را نیز با عنوان در میان شب و مه به دست انتشاراتی در تهران سپرده ام به همراه یک رمان که امیدوارم امسال به چاپ برسد. به هرحال هزینه های بالای چاپ و نشر مانع از این می شود که آثار خودم را بتوانم به راحتی چاپ کنم و متاسفانه علی رغم آن چه مکرر عنوان می شود از کارهای فرهنگی خصوصا در حوزه چاپ و نشر حمایتی صورت نمی گیرد. البته در حوزه تخصصی کار خودم هم مقالات متعددی را در نشریات علمی پژوهشی، علمی ترویجی و isc  به چاپ رسانده ام که بیان یکایک آن ها به درازا می کشد.

۵)   با توجه به این که خوشبختانه در منطقه لارستان بزرگ دانشگاه های مختلف دولتی- آزاد- پیام نور – علمی کاربردی  در حال فعالیت می باشند؛ شما به عنوان یکی از نخبگان این منطقه چه پیشنهاداتی جهت ارتقای علمی این دانشکده ها و تلاش آنها جهت نیل به اهداف کلان دارید ؟

درجه بندی علمی دانشگاه ها معمولا با توجه به معیارهای مختلفی صورت می گیرد. مثلا در  رتبه بندی کیو اس که در آمریکا منتشر می شود شاخص هایی مانند میزان استناد به مقالات، نسبت استاد به دانشجو، و تعداد استادان و دانشجویان بین المللی دانشگاه ها، ديدگاه دانشگاهيان و شاخص های متنوع دیگری مورد بررسی قرار می گیرد. دانشگاه ژآئو ژیاتونگ در شانگهای چین که از سال ۲۰۰۴ به رده بندی دانشگاه های جهان اقدام کرده نیز دارای یک سری معیارهای خاص است. از جمله تعداد فارغ التحصيلان و كاركنان برنده جوايز نوبل و مدال هاي جهاني، تعداد پژوهشگران پر استناد در پايگاه تامپسون ساينتيفيك، تعداد مقالات منتشر شده در ساينس و نيچر، تعداد مقالات منتشر شده در SCI-E و SSCI  و مواردی از این دست. رتبه بندی های مختلفی هست که ذکر آن ها در این مختصر نمی گنجد اما هدف از بیان این مطالب این است که امروزه پژوهش و استنادات پژوهشی نقش تعیین کننده ای در رتبه بندی کیفی و علمی دانشگاه ها دارند. با این حال متاسفانه دانشجویان و حتی فارغ التحصیلان ما معمولا با روند نوشتن یک مقاله علمی آشنا نیستند و نگارش یک مقاله علمی برای آن ها معمولا سخت و خسته کننده و پیچیده است. از این رو من فکر می کنم باید نحوه تحقیق و پژوهش را از همان مقطع ابتدایی به دانش آموزان مان بیاموزیم. کاری که البته در درس تفکر و پژوهش پایه ششم انجام شده اما کافی نیست. علاوه بر این به تحقیق و پژوهش ارج نهاده شود. متاسفانه چه در آموزش و پرورش و چه درموسسات دیگر اهمیت چندانی برای یک مقاله علمی که توسط همکاران به چاپ رسیده قائل نیستیم و همکاران مجبورند برای دریافت امتیاز نگارش مقاله یا تالیف یک کتاب مکاتباتی را با استان انجام دهند و در یک پروسه پر دردسری شرکت کنند. درحالی که واقعا نفس پژوهش و تحقیق برای تسهیل اینگونه کاغذبازی ها است. ما باید برای پژوهشگران خود احترام قائل شویم. اگر این احترام وجود نداشته باشد انگیزه ای هم برای تحقیق و تالیف در افراد به وجود نخواهد آمد.

۶)  به عنوان یک لارستانی و با توجه به حوزه تخصصی خود جهت پیشرفت لارستان چه پیشنهادهایی خواهید داشت؟

خدا را شکر به نظر می رسد حرکت هایی که نشانگر پیشرفت در حیطه های مختلف به ویژه در حوزه های علمی و فرهنگی باشد آغاز شده است. نمونه آن آمار قبولی دانش آموزان ما با رتبه های خوب در کنکور سراسری و راهیابی شان به دانشگاه های معتبر است. از سویی دیگر با توجه به مشکلاتی که در سال های اخیر برای اشتغال هموطنان ما در کشورهای حوزه خلیج فارس به وجود آمده این احساس شکل گرفته است که شاید باید برای آینده شغلی خودمان در همین جا و در شهر خودمان تلاش کنیم. از طریق تحصیل در دانشگاه و حتی شغل های آزاد. این خود انگیزه بیشتری به دانش آموزان ما داده که به تحصیلات خود با گرفتن یک دیپلم کفایت نکنند. ما باید این انگیزه را حفظ کنیم و از این فرصت پیش آمده برای هدایت آن ها در ارتباط با انتخاب رشته و کسب شغل مناسب بهره ببریم. از سویی دیگر زمینه را برای دانش آموزان تیزهوش و مستعد شهرمان فراهم کنیم تا با فراغ بال و خاطری آسوده به تحصیلات خود ادامه داده و در پژوهش های خود کمبودی را احساس نکنند. حمایت مالی از دانش آموزان مستعد و علاقه مند، مولفین بومی، پژوهشگران برتر شهرمان و حتی کسانی که نشانه هایی از علاقه و اشتیاق به یک تخصصی را در آن ها سراغ داریم می تواند بسیار مثمر ثمر باشد. کاری که ما در شهر خور و با تشکیل کمیته دانش پژوهان انجام داده ایم و نتایج خوب آن امروز مشهود است.

۷) به نظر شما با وجود پتانسیل های مختلف لارستان توانمندی توسعه در چه بخش هایی را بیشتر خواهد داشت؟

لارستان با توجه به قدمت تاریخی و فرهنگی بسیاری که دارد وبا توجه به اینکه گذرگاه خلیج فارس هم محسوب می شود در زمینه گردشگری جای توسعه و پیشرفت بسیاری دارد. کارهایی در این زمینه شروع شده اما نه آن چنان که باید و شاید. ما تا زمانی که نتوانیم آثار تاریخی خود را از گزند تخریب و نابودی نجات دهیم نمی توانیم توجه سرمایه گذاری خصوصی را به این حوزه جلب کنیم. سرمایه گذاری سرمایه داران  بزرگ شهرستان در زمینه های مختلف می تواند کارگشا باشد. چه در حوزه صنعت و چه فرهنگ. من فکر می کنم با شورای جدیدی که در مرکز شهرستان به روی کار آمده و نشان داده اند که دلسوزند و به فرهنگ حداقل به اندازه آسفالت کردن خیابان ها ارزش قایل هستند چشم انداز خوبی برای این شهرستان متصور شد. گو اینکه در دولت جدید انشاالله قرار است که با تدبیر و امید رویه های سابق تکرار نشود و همه دست در دست هم به سوی آبادانی سرزمین خود گام برداریم.

۸)  به عنوان سوال آخر میلادلارستان (وبسایت و نشریه) را چگونه می بینید؟ با توجه به روند جدید چاپ نشریه به ۲ شماره در هفته این موضوع را چگونه ارزیابی می کنید؟

به عنوان یک عضو کوچک از جامعه فرهنگیان این شهرستان باید عرض کنم که نقش این نشریه در اطلاع رسانی و آگاه سازی مردم در زمینه های مختلف غیرقابل انکارست. همانطور که معلم نقش آگاه سازی را دارد رسانه ها هم همین نقش را در حوزه های وسیع تر و با مخاطبان بیشتری بر عهده دارند. چاپ این نشریه به دو شماره در هفته هم یک کار بسیار شایسته ای است که می تواند انشاالله نتایج خوبی را در پی داشته باشد. امیدوارم که بتوانیم با اتحاد بیشتر همه با هم در ارتقای هرچه بیشتر این شهرستان کهن بکوشیم.

با تشکر از این که وقت خود را به ما دادید.