خيلي از شما بانوان با احساس و با عاطفه لاري، اشعار، لالاييها و متلهايي رو به ياد دارين كه در دوران كودكي از مادربزرگهاتون شنيدين كه براتون زمزمه ميكردن و…
خيلي از شما بانوان با احساس و با عاطفه لاري، اشعار، لالاييها و متلهايي رو به ياد دارين كه در دوران كودكي از مادربزرگهاتون شنيدين كه براتون زمزمه ميكردن و ساعتها در طول شبانهروز با صداي گرم و دلنشين مادر بزرگ مهربون و دوست داشتنيتون، آروم ميشدين و يا به خواب ميرفتين. گرچه ممكنه مادر بزرگها شما را با همه خاطرات خوب و شيريني كه از اونها دارين، به ديار فاني سفر كرده و تنهاتون گذاشته باشن اما ياد و خاطرههاي خوش دوران كودكي كه باهاشون بودين و صداي مهربان و دلنشين اونا، هيچوقت شما رو تنها نميگذارن و هميشه همراهتون هستن.
و چه بسا حالا كه شما خودتون مادر يا مادربزرگ شدين نيز، اشعاري كه براي بچهها يا نوههاتون زمزمه ميكنين، همان شنيدههايي باشه كه از اون وقتا توي ذهنتون مونده و آرامش بچههاي ناآروم و هميشه گريون امروزي، هم مديون اين اشعار و متلها ولالاييهايي هستين كه با صداي شما بچههاتون آروم ميشن.
چه خوبه هرچه كه توي ذهن دارين و كم و بيش به يادتون مونده به روي كاغذ بيارين تا با مكتوب كردن اونا، براي هميشه ياد مادربزرگهاي خودتون را جاويد نگه دارين و بقيه افراد بخصوص جووناي امروزي بتونن از اونا استفاده كنن.
دو نمونه متل لاري كه در ذيل ميخوانيد بانو (ن.ع) از لار برامون فرستادن، كه به روايت از مادر بزرگ مرحومه شون حاجيه گوهر نصراللهي به ياد داشتن و اضافه كردن كه خودم داراي سه فرزند هستم كه همه اونا رو با خوندن اشعاري كه از بيبي مرحومهام به خاطر داشتم آروم ميكردم و با شنيدن اونا به خواب ميرفتن و احساس ميكردم كه يك نياز كودكانه است كه ميبايست به آنها توجه كرد و نياز اونا به شنيدن متل، لالايي و اشعار كودكانه بايد برطرف كرد و مادران نبايد نسبت به اين مسأله بيتوجه باشن.
متل شماره (۱)
اِدَستَكُش، اِ پا اَكُش
خيگِ عسل، اَشكَمَه كُش
دُرِّ نَجف، دَندونَكُش
دو كمون يزدي، بُرمَكُش
تخت سُليمون، پيشنوش
سُهيل اَمونه، چَشمَكُش
گَله چرونه، بومَكُش
ترجمه متل(۱)
اين دست كوچكش اين پاي كوچكش
مانند ظرف عسل، شكم كوچكش
مانند درّ نجف، دندانهاي كوچكش
مانند دو كمان يزدي، ابروهايش
مانند تخت سليمان، پيشانياش
مانند ستاره سهيل، چشمانش
محلي براي چريدن است سرش با موهاي پرپشت و بلندش.
متل شماره (۲)
شَزتَم مَشَخَن كه نَجَسِّه
نمك شَه گُردَه، بَسِّه
قَدِّ بُلندِ باباش
شمشير زَر، شَه بَسِّه
ترجمه متل (۲)
(بچه) را بالا و پايين نينداز كه وقت اين كار هنوز نيست
نمك به كمرش بسته است (نمك كلمه معمول و مرسوم در لار است كه براي رفع چشم زخم به زبان ميآورند)
قد بلندش كه به پدرش رفته است.
شمشير زرنشان به كمرش بسته است.