برات به معني اعمال نيك است و معناي اصلي آن بيگناهي است. به معناي منزه و پاك و مقدس، يعني مبرا و پاك از هرگونه گناه. و شب برات، شبي…
برات به معني اعمال نيك است و معناي اصلي آن بيگناهي است. به معناي منزه و پاك و مقدس، يعني مبرا و پاك از هرگونه گناه.
و شب برات، شبي است كه هر كس در آن عبادت كند و نيكي به جاي آورد در دوزخ جايي ندارد. شب برات، همه سال در ايران حال و هواي ويژهاي دارد. شادماني و شادكامي بر مردم حاكم است و همه جا غرق در نور و روشنايي است و آن شب نيمه شعبان است. شب ولادت امام روشناييها، امام عصر، امام ناظر بر اعمال ما، «مهدي موعود (عج)»
شبي كه آكنده است از عطر گل هاي ياس و نرگس.
شبي كه پر است از نقل و نبات و شيريني. شيرين به حلاوت ياد امام زمان كه اميد را در قلب ها متبلور ميسازد.
و چه زيباست اين جشن كه در جاي جاي ايران وجود دارد و زيبايي ايران زمين را دو چندان ميكند. اين زيبايي و جشن در لارستان جايگاه ويژهاي دارد. آذين بندي خيابان ها و كوچه ها و خانه ها و جوش و خروش مردمان در هر كوي و سرا. به هر صورت و به هر شكل و هر كس به اندازه وسعش و چه زيباست اين همدلي و همياري و رسمي كه به يادگار مانده از دوران قديم.
«دادن كوزه شوبراتي» رسمي كه در هيچ نقطه ايران زمين نيست و فقط و فقط منحصر است به منطقه لارستان بزرگ.
كوزهاي كوچك و زيبا براي دست كودكان كه پر ميشد از شربت «طارونه» و كساني آن را تهيه ميكردند كه در خانوادهشان حداقل يك كودك را از دست داده باشند و براي زنده كردن نام و ياد او، كوزه شوبراتي را بين كودكان تقسيم ميكردند.
زيرا معتقد بودند كه كودكشان با اين خيرات در آن دنيا و در كنار آب كوثر سيراب ميشود.
آري، اين رسم زيبا با آن اثر قابل لمسش (كوزه شوبراتي) براي بسياري خاطرات دوران كودكي را بازسازي ميكند. ياد ايامي كه دور هميهايش، سختيهاي زندگي را آسان ميكرد.
دور هميهايي كه به همگان دلگرمي ميداد و تنها بودن را بيمعني ميساخت ولي امروز كوزه شوبراتي با عطر خوش طارونهاش ميرود تا به دست فراموشي سپرده شود هرچند به ثبت ميراث ناملموس ملي رسيده باشد!
ما بايد اين رسم را ثبت اذهانمان كنيم تا فراموش نشود و بماند براي آيندگان كه بدانند چه رسومي داشتيم و به ياد درگذشتگانمان بوديم حتي كودكاني كه ميدانيم مهمان بهشت خدا هستند كنار چشمه كوثر.
بياييد احيا كنيم اين رسم زيبا را و بشناسانيم به ديگران كوزه شوبراتي را و حك كنيم در خاطره ها و يادها نام «لارستان كهن» را.
نگارنده: حميدرضا پريدار
انتهای پیام/ ف ۱۱۰
احسنت به قلم استاد پریدار . متاسفانه در این روزگار مردم کمتر به آداب گذشته پایبند هستند و آن را نوعی عقب ماندگی میدانند .هیهات که هویت و شناسنامه لارستان و لارستانی را این اداب و رسوم شکل داده است .
احسنت به قلم استاد پریدار . متاسفانه در این روزگار مردم کمتر به آداب گذشته پایبند هستند و آن را نوعی عقب ماندگی میدانند .هیهات از این بیخبری .که هویت و شناسنامه لارستان و لارستانی را این اداب و رسوم شکل داده است .