دوشنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱:۵۲ق.ظ
::آخرین مطلب 4 ساعت پیش | افراد آنلاین: 18

«می‌شود مادر نبود… اما مادر شد»

 حمیدرضا پریدار: در تقویم، روزی هست که نامش را با گل و لبخند می‌شناسیم؛ روز مادر. اما در لابه‌لای همین گل‌ها، زنانی هستند که نامشان دیرتر دیده می‌شود؛ زنانی که…

 حمیدرضا پریدار: در تقویم، روزی هست که نامش را با گل و لبخند می‌شناسیم؛ روز مادر.

اما در لابه‌لای همین گل‌ها، زنانی هستند که نامشان دیرتر دیده می‌شود؛

زنانی که جهان کودکانی را روشن کرده‌اند، بی‌آنکه خود روزی دردِ زادن را چشیده باشند.

 

آنان پا به خانه‌ای گذاشتند که نخست آشنا نبود،

اما با قدم‌هایی از جنس مهر، سقف سرد دیروز را به آشیان امروز بدل کردند.

نه به‌نیّت جای‌گرفتن در قاب مادری،

که به نیّت گرم‌کردن دست‌هایی که به امید تکیه‌گاهی مهربان، در هوا مانده بود.

 

در سکوتی آرام، رنج‌ها را تاب آوردند و لبخند ساختند؛

در لحظه‌هایی بی‌نام، اشک فروخوردند و قوت بخشیدند.

آنان مادرانی‌اند که شناسنامه نمی‌خواهدشان،

اما دل‌ها بی‌آن‌ها خالی‌ست.

 

مادری برایشان اتفاقی زیستی نبود؛

سرنوشتی قلبی بود.

عاشقانه‌ای که نه از پوست و خون،

که از مهربانی و انتخاب آغاز شد.

 

روز مادر، فرصتی است برای خم‌شدن به احترام این زنان آرام و نجیب؛

زنانی که ثابت کرده‌اند:

گاهی یک نگاه، یک آغوش، یک صبوری…

می‌تواند معنای کاملِ «مادر» باشد.

 

روزتان مبارک،

ای مادران بی‌ادعا که سایه‌تان بر زندگی بسیاری،

به نرمی شعر و به گرمی آفتاب است.

ف ۱۱۰

 

نوشته شده در تاریخ:یکشنبه ۱۶ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۲:۰۷ب٫ظ

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان پارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

نظر سنجی

به نظر شما آیا حضور مسئولین کشوری در منظقه می تواند در راستای توسعه مفید باشد؟

Loading ... Loading ...
آخرین اخبار پربازدیدترین