کربلا یا دانشگاه ایمان؟

شهادت مظلومانه سید الشهدا ویارانش در کربلا، تأثیر بیدادگر وحرکت آفرین داشت و خونی تازه در رگهای جامعه اسلامی دواند و جو نامطلوب را شکست وامتداد های آن حماسه در طول تاریخ، جاودانه ماند. حتی در

همان سفر اسارت اهل بیت نیز تأثیرات سیاسی این حادثه در اندیشه های مردم آشکار شد. گروهی از اسرا را که به  شام می بردند، چون به تکریت رسیدند، مسیحیان آنجا در کلیسا ها جمع شدند و به نشانه اندوه بر کشته شدن حسین (علیه السلام)، ناقوس نواختند و نگذاشتند آن سربازان وارد آنجا شوند. به شهر «لینا» نیز رسیدند. مردم آنجا همگی گرد آمدند و بر حسین و دودمانش سلام ودرود فرستادند وامویان را لعن کردند و سربازان را از آنجا را بیرون کردند. چون خبر یافتند که مردم «جهینه» جمع شدند تا با سربازان بجنگند وارد آن نشدند. به قلعه «کفر طاب»رفتند، به آنجا نیزراهشان ندادند. به حمس که وارد شدند، مردم تظاهرات کردندوشعار دادند:« اَکُفراً بَعدَ ایمانٍ وَضلالاٌ بعد هدیٌ؟» (آیا کفر پس از ایمان وگمراهی بعد از هدایت؟) وبا آنان درگیر شدندو تعدادی را کشتند. برخی از تأثیرات حماسه عاشورا از این قرار است:
الف) قطع نفوذ  دینی بنی امیه برافکار مردم
ب) رسوایی یزیدیان وحزب حاکم اموی
ج) بیداری روح مبارزه در مردم
د) تبدیل شدن «کربلا» به دانشگاه ایمان وجهاد وشهادت، برای نسل های انقلابی شیعه
تأثیر حماسه عاشورا را در انقلابهای بزرگی که در طول تاریخ، بر ضد ستم انجام گرفته، چه در عراق وایران وچه در کشورهای دیگر، نیابد از یاد برد. «فرهنگ شهادت» وانگیزه جهاد وجانبازی که در انقلاب اسلامی ایران و هشت سال دفاع مقدس در جبهه جلوه گر بود، گوشه ای از این تاثیر پذیری است. شعار «نهضت ماحسینیه، رهبر ما خمینیه» که در مبارزات ملت مسلمان ایران بر ضد طاغوت طنین افکن بود ونیز شور حسینی جبهه های رزم ایران، گواه روشن تأثیر گذاری کربلا در قرنها پس از آن حماسه مقدس است.

محمّدرضافاریابی