پاس‌کاری به جای چاره‌اندیشی؛ پارک جنگلی لار ظرفیتی که دیده نمی‌شود

پارک جنگلی لار به مساحت ۶۸ هکتار از جمله فضای سبز لار به حساب می‌آید و با درختانی چون اکاسیا، اکالیپتوس و تک و توکی هم درخت کُنار فضایی سبز و بکر را در محدوده شهری لار به وجود آورده که متاسفانه به دلیل کم توجهی مسئولان موردد غفلت واقع شده است.

علی ۳۷ ساله و دانشجوی دکترای علوم تربیتی دانشگاه تهران است، اغلب شب‌ها برای پیاده‌روی به پارک جنگلی لار می‌آید و می‌گوید: « به خاطر شرایط تحصیل تنها چند ماه از سال را در زادگاهم، لار، زندگی می‌کنم و در همین مدت نیز برای پیاده‌روی پارک جنگلی را انتخاب می‌کنم».

« سکوت شب وقتی با سوت و کوری پارک در هم می‌آمیزد، فضایی دوست‌داشتنی را به وجود می‌آورد هر چند من دوست دارم که مردم بیشتر از این فضا استفاده کنند و تعاملات و روابط اجتماعی مردم شهرم افزایش یابد اما متاسفانه این اتفاق به ندرت می‌افتد و شب‌هایی که برای پیاده‌روی می‌آیم تنها یک یا دو خانواده را در اینجا می‌بینم».

پارک جنگلی لار به مساحت ۶۸ هکتار از جمله فضای سبز لار به حساب می‌آید و با درختانی چون اکاسیا، اکالیپتوس و تک و توکی هم درخت کُنار فضایی سبز و بکر را در محدوده شهری لار به وجود آورده که متاسفانه به دلیل کم توجهی مسئولان موردد غفلت واقع شده است.

به گفته منصور رضایی، رئیس منابع طبیعی لارستان در پارک جنگلی شهدای لارستان از سال ۶۲ و ۶۳ به این طرف اقداماتی برای فضاسازی و کاشت نهال انجام شده و چون در محدوده شهری واقع شده ( در سال ۸۶ – ۸۵ ) برابر قانون به مدت ۱۰ سال در اختیار شهرداری قرار داده شده است.

براساس بند ج از ماده ۱۳۴ برنامه پنجم توسعه، وزارت جهاد کشاورزی و سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور موظفند ظرف مدت یک سال اول برنامه بدون رعایت تشریفات مناقصه مدیریت، احداث، نگهداری، توسعه و بهره‌برداری پارک‌های جنگلی در محدوده و حریم شهرها را با حفظ مالکیت دولت و کاربری طبق طرح مورد توافق شهرداری و سازمان جنگل‌ها و مراتع بدون دریافت حقوق مالکانه به شهرداری واگذار کند.

رضایی که این مطلب را در سایت محلی صحبت نو در سال ۹۴ مطرح کرده است، از پایان مهلت بهره‌برداری شهرداری لار تا یکی دو سال آینده خبر داده است که بنا بر آنچه رضایی گفته مهلت شهرداری سال ۹۵ و ۹۶ به پایان می‌رسد.

آنطور که رئیس اداره منابع طبیعی لارستان گفته است شهرداری موظف به انجام پروژه‌هایی  در محدوده ذکر شده در قرارداد با منابع طبیعی بوده است اما گزارش میدانی خبرنگار تسنیم از این پارک حاکی از این است که اقدامات انجام شده کافی نبوده و حتی می‌توان گفت که در این ۱۰ سال اقدام جدی‌ای صورت نگرفته است.

در توسعه شهری دو نگاه انسان‌محور و توسعه ماشین‌محور قرار دارد، در نگاه انسان‌محور تفریح، استراحت و سلامت شهروندان بر امور دیگری مانند ماشین اولویت دارد. طرفداران این نوع توسعه شهری معتقدند که ما باید محیط شهری را به گونه‌ای طراحی کنیم که محیط برای زندگی طبیعی‌تر و اجتماعی‌تر انسان فراهم شود.

در شهری که زندگی طبیعی انسان اولویت دارد، فضای سبز، محل پیاده‌روی و تردد پیاده شهروندان بر آسفالت‌کشی و تعریض خیابان‌ها اولویت دارد. همچنین در شهری با اولویت زندگی اجتماعی فراهم کردن محیط‌هایی برای نشستن، گپ زدن و تعاملات اجتماعی شهروندان بر بلوارکشی و فضا دادن به ماشین‌های آهنی ارجحیت دارد.

« کمبود اعتبار و اجاره‌ای بودن پارک سبب شده که نتوان اقدامات وسیعی در پارک جنگلی لار انجام داد» این بخشی از سخنان محمدرضا قنبرنژاد شهردار لار در پاسخ به این پرسش است که چرا تاکنون اقدام جدی برای بهبود این منطقه و استفاده عمومی از آن نشده است؟

قنبرنژاد بیان کرد: نصب سرویس بهداشتی، آسفالت قسمتی از جاده پارک و ساخت سکو برخی از اقدامات انجام شده توسط شهرداری در این مدت است اما برای اینکه پارک جنگلی بیشتر از سوی خانواده‌ها مورد استفاده قرار گیرد باید بخش خصوصی برای کمک به شهرداری وارد شود.

شهردار لار  بر این باور است که اگر پارک به صورت کامل به شهرداری واگذار شود سرمایه‌گذار با اطمینان از سوددهی وارد می‌شود و به همین دلیل نامه‌نگاری‌هایی با منابع طبیعی برای واگذاری این پارک صورت گرفته است.

پارک جنگلی لار به لحاظ داشتن فضای سبز مناسب و واقع شدن در دامنه کوه ظرفیت مناسبی برای تبدیل شدن به محیطی تفریحی و طبیعی برای شهروندان دارد.

به نظر می‌رسد اگر نگاه انسان محور در مجموعه مسئولان شهری لارستان عمومیت یابد با حداقل هزینه بتوان پارک جنگلی لار را به مکانی برای پیاده‌روی و تعاملات اجتماعی تبدیل کرد.

گزارش: تسنیم