ريشه يك ضرب‌المثل لاري(5)

(نو، شَه پشت شيشه مالِده)
يك آدم خيلي كِنِسي بُدِه چي شَه بِچياش نادَدِه بُخورِن.
يك رُز اُند اَخونه اُشدي پُسُش نو اُشبارِه اَپُشتِ شيشه راغَني اكَشِداي و اَخرداي،‌ بُري تَريخ بوئِس و شَه بِچُش زَت و اُشگُت يَك روز اُتناشا و نُنِه خالي اَسَر بُكُنِش؟
***
شخصي بسيار خسيسي بوده كه به فرزندانش چيزي براي خوردن نمي داده است.
روزي وارد خانه شد و ديد پسرش نان را به پشت بطري محتوي روغن ماليده و مي‌خورد.
بسيار عصباني شد و او را زد و گفت:
حتي يك روز هم نمي‌تواني با نان تنها (بدون قاتق) سر كني؟

برگرفته از كتاب «لار شهري به رنگ خاك» – دكتر وثوقي