هرساله چند روز قبل از عید نوروز،خانواده هایی که عروس خانم یا دختران عقدشده دارند، در تدارک و تهیه ی عیدانه یا نوروزی نوعروسان خود هستند و با کمک زنان فامیل…
هرساله چند روز قبل از عید نوروز،خانواده هایی که عروس خانم یا دختران عقدشده دارند، در تدارک و تهیه ی عیدانه یا نوروزی نوعروسان خود هستند و با کمک زنان فامیل با تهیه ی مواد و وسایلی مخصوص،آداب قدیمی “عیدانه “را به جا می آورند. عیدانه شامل موادی هست که مادر داماد در اولین عید نوروز بعد از مراسم عقد،برای نو عروس عقدی اش میفرستد و یا ازطرف مادر عروس برای عروس خانمی که اولین عید نوروز بعد از ازدواج او باشد ،فرستاده میشود.
شیرینی هایی شامل کلوچه برنجی،:قتلَمَه،دلبرو،زیگرو،چُوَلُو و بوفَه ی شَکری که درمنازل پخت وتهیه میشود،ازارکان اصلی عیدانه هست.
همچنین یک سری لباس کامل،یک قطعه زیورآلات یا سِت کامل طلا (بسته به توان مالی خانواده ها)،سبزه گندم یاکوزه ای که باتخم تره تیزک (تخم تَلو)سبزشده ،سمنو،کاهو وسکنجبین وشَوید، تخم مرغ رنگ شده،یک قدح دَلَمه،ماهی سرخ کرده یا ماهی بریز و یا چندعددمرغ بریان و لوز،مُشات مغزی،پشمک هم درقدیم جزء این شیرینیها بوده است.
امروزه نان فرنگی یا نان پنجره ای، شکلات وکاکائو وشیرینیهای فانتزی نیز به آن آضافه می گردد. مادر عروس و یا مادر داماد نیز شیرینی ها را بین سایرین تقسیم میکند.
اگرچه با توجه به هزینه های سنگین امروزی ضرورت انجام چنین رسوم قدیمی چندان احساس نشده و میتوان با رویکردهای اقتصادی حتی با نگاه اقتصاد مقاومتی، چنین مخارجی را نیز کاهش داده و در جهات کاربردی تر خرج نمود.
گزارش و عکس: عشرت جهاندیده