میلاد لارستان: شش روز گذشت و قدرت ذات الهي جلوهاي کرد. خاک، آرام آرام قد کشيد و ابراز وجود کرد و زمين نام گرفت که دريايي سبز و روان آن…
میلاد لارستان: شش روز گذشت و قدرت ذات الهي جلوهاي کرد. خاک، آرام آرام قد کشيد و ابراز وجود کرد و زمين نام گرفت که دريايي سبز و روان آن را به دوش ميکشد و زمين در برابر فرمان خداوند، فروتن و در برابر شکوه خداوندي هماره تسليم و سر به زير است.
به گزارش میلاد لارستان؛ “دحو الارض” مطابق با بيست و پنجم ماه ذي القعده، روزي است که خداوند با نظر به کره زمين، به جهان خاکي حيات بخشيد، از اين روز، بخش هايي از کره زمين که سراسر از آب بود شروع به خشک شدن کرد تا کم کم به شکل يک چهارم خشکي هاي امروزي درآمد.
مطابق روايات، اولين نقطه اي که از زير آب سر برآورد، مکان کعبه شريف و بيت الله الحرام بود.
“دَحو” به معناي گسترش است و منظور از «دحوالارض» گسترده شدن زمين است .
دحوالارض در قرآن
در قرآن کريم به دحوالارض اشاره شده است. خداوند در آيه ۳۰ سوره نازعات مي فرمايد:
” و زمين را پس از آن (آفرينش آسمان و زمين) گسترش داد”.
آيه ۳۰ سوره نازعات
بر پايه نظر بيشتر مفسران، منظور از «دَحيها» در اين آيه، همان دحوالارض است.
گذشته از واقعه دحوالارض، رويدادهاي ديگري نيز در اين روز رخ داده اند که اهميت آن را دو چندان کرده است؛
از جمله:
* ميلاد حضرت ابراهيم علي نبينا وآله وعليه السلام
* ميلاد حضرت عيسي مسيح عليه السلام
* خروج رسول اکرم صلي الله عليه وآله وسلم از مدينه به همراه هزاران حاجي به سوي مکه، به قصد حجة الوداع. در اين سفر وجود مقدس حضرت زهرا سلام الله عليها و نيز تمامي همسران پيامبر(ص) نيز ايشان را همراهي مي کردند.
* در روايتي نيز آمده است که حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف در همين روز قيام خواهد کرد.
براى روزه و عبادت اين روز ثواب بسيار نوشته اند، و در اين روز نماز و دعاى مخصوصى وارد شده است. دعاى اين روز مشتمل بر مضامين عالى اخلاقى – اجتماعى و طلب رحمت و توفيق توبه و پيروزى اهل حق مي باشد.
فرصت هاي معنوي در زندگي بشر ، نعمت هايي هستند که جسم و روح آنان را نوازش مي دهد و موجبات شادماني و ارامش را فراهم مي سازد. دحو الارض نيز از همين گونه است.
پس قدر اين فرصت طلايي را بدانيم که رسول خدا(ص) فرمود :همانا در طول زندگي شما نسيم هايي از سوي پروردگارتان مي وزد. هان! خود را در معرض آنها قرار دهيد، باشد که چنين نسيمي سبب شود که براي هميشه بدبختي از شما دور بماند.
(سيوطي، جامع الصغير، ج ۱، ص ۹۵)