هفته چهارم شهريورماه 1387 – شماره 532 (بيداري از واجبات است)

شنيده‌ها در سطح منطقه حاكي است كه نماينده محترم جهت ارتقاي زادگاه خويش، گراش به شهرستان اقداماتي صورت داده و عليرغم پاسخ منفي وزارت كشور مبني بر عدم نصاب جمعيت، ايشان با ارجاع مسأله به استانداري و خرج كردن از كيسه روحانيت تقاضاي خويش را مطرح كرده است.
هرچند از لحظه انتخاب ايشان به نمايندگي اين مسأله پيش‌بيني مي‌شد اما احتمال مي‌رفت ايشان چند گام مهم براي كل منطقه بردارند و رضايت عمومي مردم را جلب نمايند، سپس به چنين امري مبادرت ورزند، اما در اولين گام بدون اين كه كاري براي منطقه كرده باشند عمل فوق ناشي از جرياني است كه مسكوت گذاردنش بهتر از بيانش مي‌باشد.
بد نيست جهت اطلاع عموم به عرض برسد طبق مصوب ۶۲/۴/۲۰ مجلس شوراي اسلامي كه به تأييد شوراي نگهبان هم رسيده است براي تبديل يك شهر به شهرستان جمعيتي معادل ۱۲۰۰۰۰ نفر در حد متراكم ۸۰۰۰۰ نفر در حد متوسط و ۵۰۰۰۰ نفر با تصويب هيأت وزيران لازم است.
نگاهي به تاريخ كهن لارستان نشان دهنده اين است كه پروژه كوچك‌سازي از مدتها پيش در اين سرزمين در حال اجراست.
از جريان تفكيك بستك وبندر لنگه و لامرد و مهر و در نهايت خنج گرفته تا اكنون كه زمزمه شهرستان شدن شهر گراش به گوش مي‌رسد قطعاً اين آخري هم نخواهد بود.
طبيعي است هيچ كس با ارتقا و تعالي دهستان‌ها، بخش‌ها و شهرها مخالفتي ندارد اما نبايد به سقوط شهرستان منتهي گردد.
طبعاً چنين حالتي جز تفرقه و تشتت چيزي به دنبال ندارد.
همان‌طور كه فرماندار لارستان از زبان استاندار در نماز جمعه بازگو نمود مسأله مهم براي منطقه تبديل فرمانداري لارستان به فرمانداري ويژه است كه ارتقاي شهرستان توسعه و رشد ساير قسمت‌ها را به دنبال خواهد داشت.
سزاوار است مسئولين امر بويژه نماينده محترم جهت اين مسأله مهم اقدام عاجل مبذول دارد و عموم مسئولين بويژه مسئولين متنفذ و كليدي بدانند كه بايد رضايت جمعي بر رضايت گروهي خاص ترجيح دهند و آگاه باشند كه رضايت خالق در رضايت جمعي است نه گروهي.