توجه پدران و مادران به تربيت و پرورش فرزندان يكي از مسائل اساسي اسلامي، انساني است. بيتوجهي والدين به تربيت ديني و معنوي فرزندان فاجعهاي براي جامعه…
توجه پدران و مادران به تربيت و پرورش فرزندان يكي از مسائل اساسي اسلامي، انساني است. بيتوجهي والدين به تربيت ديني و معنوي فرزندان فاجعهاي براي جامعه انساني به دنبال ميآورد. نكته فوق به معني تحت فشار قرار دادن جوانان نيست.
اساساً تربيت با فشار و زورگويي سازگاري ندارد. به همين دليل بايد جوانان را از كودكي با شوق و ذوق به مسائل ديني عادت داد و كاري كرد كه دين در متن زندگي فرزندان و حتي متن زندگي خودمان پياده گردد.
تصور نكنيم اگر خودمان به نكات مهم يا نكات ساده دين بياعتنا باشيم و از فرزندان خواهان رعايت آن باشيم، آنان با سخن ما به رعايت آن همت ميگمارند.
لذا بايد ابتدا خود را به پرورش ديني عادت داده و عمل نماييم و حداقل همزمان از فرزندان خويش بخواهيم به عبادات و اطاعات الهي عمل نمايند.
در علم كلام از قاعدهاي بحث ميكنند به نام قاعده لطف و ميتوان چنين تعبير كرد كه لطف عبارت از اين است كه مكلف به تكليف بپردازد بدون هيچگونه تكلف، معني تكلف همان زورگويي و جبر است پيامبران ابتدا خود به دستورات الهي عمل مينمودند سپس ديگران را دستور ميدادند.
رسول اكرم اسلام (ص) حدود ۴ ماه در سال روزه بودند اما از مردم ميخواستند براي يك ماه مبارك رمضان روزه باشند. نماز شب بر آن حضرت واجب بود اما از مردم خواهان ۱۷ ركعت نماز در شبانهروز بودند.
والدين اگر خود به دستورات الهي عمل نكنند نميتوانند از فرزندان بخواهند كه به آن عمل نمايند.
امروزه جوانان مورد تهاجم فرهنگهاي منحط قرار دارند بايد بيدار بود و اجازه تحقق تهاجم نداد.
اگر جوانان درست تربيت ديني شوند تهاجم فرهنگي نميتواند آسيب جدي به آنان وارد سازد.
پس به هوش باشيم در تربيت حقيقي فرزندان بكوشيم و بدانيم مسئول خواهيم بود و بايد پاسخگو باشيم.
مدير مسئول