از بَرو تِرسِدِم، اَزِرِ رَچِنه وابُدم!از چاله به چاه افتادن. *** اگَه چُندَر واگوشت ببو، پَيزده واپُس نابو!چغندر گوشت نشود و دشمن دوست نگردد. *** از غريب چه گِلّه از…
از بَرو تِرسِدِم، اَزِرِ رَچِنه وابُدم!
از چاله به چاه افتادن.
***
اگَه چُندَر واگوشت ببو، پَيزده واپُس نابو!
چغندر گوشت نشود و دشمن دوست نگردد.
***
از غريب چه گِلّه از آوه شور، چه مَزه!
از پاي شكسته چو سَير آيد و از دست بسته چه خير.
***
از بالَئه اِش، جَمه ناسوخَنِن!
جامه مفكن بر آتش از كپكي.
***
سنگي اَپَئه لنگي دا!
محنت زده را زهر طرف سنگ آيد.
***
كوزهگر، آو شَز بُكَلِه!
كفش پينهدوز پاشنه ندارد.
***
صدتا بِجي نيم مني، جيغ و واغُش شيوَني!
طبل تو خالي.
***
هر كه و يك جا و همه جا، هر كه و همه جا و هيچ جا!
آدم هزار پيشه كم مايه ميشود.
***
يك پَتا نارَسي، دو پَتا اشوا كِه!
موش به سوراخ نميرفت، جارو هم به دمش ميبست.
***
از بالَئه گُل، آو اَپَئه راجونه اَچو!
تلخه در سايه گندم آب خورد.
***
اگوسَرَ اَزِن كه گوو بِتِرسه!
بچه خود را ميزند كه چشم همسايه را بترساند.