اينگونه رفتن به مقصد نمي‌رسيم…

غالب شهرستان‌ها و استان ها براي تعالي و توسعه خويش برنامه دارند و هماهنگ با هم برنامه‌ها را پيش مي‌برند و راه تعالي را مي‌پيمايند. وقتي از اقتصاد صحبت مي‌كنند از صاحبنظران و كارشناسان مطلع و مجرب مشورت مي‌نمايند كه امسال بايد چه كرد و چگونه كارها را پيش برد كه برنامه‌ريزي اوليه به نتيجه مطلوب منتهي شود. تلاش خبرگان و اقتصاددانان و فرهنگ دوستان اين است كه با جديت نيروهاي فكري و انديشمند جامعه خود را به هر ترتيب شده در رأس امور استان و شهرستان و نقاط كليدي كشور جاي داده و از اين نيروها براي رشد و گسترش و توسعه شهرستان و استان كمال بهره‌برداري نمايند و راه توسعه را هموار كنند.

تحصيل‌كرده‌هاي شهرستان‌ها متفق و هماهنگ براي تعالي شهرستان و بدون حب و بغض، گام برمي‌دارند و به توسعه شهرستان كه مي‌رسند هرگونه اختلاف سليقه را كنار مي‌گذارند و با تمام وجود براي رشد و توسعه شهرستان مي‌كوشند. اما در شهرستان ما، كمتر از اين نقاط قوت ديده مي‌شود. اكثر افراد به فكر خويش‌اند و در مسائل اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، سياسي، ورزشي، اعتقادي و… شهرستان يا مطالبه‌گري ندارند و دخالت نمي‌كنند، يا كم دخالت مي‌كنند و يا دخالت‌ها با تندروي و قوه قهريه صورت مي‌گيرد. غافل از اين كه در غالب موارد اينگونه كار كردن نتيجه بخش نخواهد بود.

انديشمندان و نيروهاي مدير و مدبر ما در كل كشور، به گونه‌اي پراكنده هستند كه شناسايي و جمع‌آوري آنان كار آساني نيست. به عنوان نمونه در سال قبل براي زيارت حضرت ثامن‌الحجج(ع) به پابوس هشتمين امام رسيديم در يكي از مساجد مشهد آقايي صحبت كرد. پس از اتمام صحبت، چند سوال براي حقير ايجاد شد و براي پاسخ به نزد سخنران رفتم. بعد كه سر صحبت گشوده شد و ايشان خود را معرفي كرد، اظهار داشت من لارستاني هستم اما زبان لاري نمي‌توانم صحبت كنم. اين مسأله اتفاقي بود. از اين اتفاقات فراوان صورت مي‌گيرد.  براي استفاده از نيروهايمان در كشور و مركز استان و شهرستان چه كرده‌ايم و چه گامي برداشته‌ايم ؟

واقعیت اين است تا جمع نشويم و از همه نيروها استفاده نكنيم و قلب‌هايمان به هم متصل نشود و صميميت‌ها را افزايش ندهيم اميد رشد و تعالي نداشته باشيم. تا از خود نگذريم و از خود مايه نگذاريم و فداكاري نكنيم و براي توسعه و تعالي سر از پا نشناسيم اميد به توسعه و گسترش نداشته باشيم.

سردبیر