در کنار تکتک جملات حکیمانه رهبری در نشست اخیر معظم له با نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، فرمایشات ایشان در خصوص آسیبشناسی مجلس و لزوم اجتناب از آنها بسیار…
در کنار تکتک جملات حکیمانه رهبری در نشست اخیر معظم له با نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، فرمایشات ایشان در خصوص آسیبشناسی مجلس و لزوم اجتناب از آنها بسیار قابل توجه بود. برخی از مهمترین موارد ذکر شده توسط رهبری معظم انقلاب خطاب به نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست تلویزیونی اخیر را می توان عنوان سرلوحه نمایندگان متدکر شد.
«عزیزان من! مجلس شورای اسلامی به طبیعت حال یک آسیبهایی دارد؛ این آسیبها را بشناسید و خودتان را از این آسیبها دور نگه دارید؛ خطرناک است؛ این آسیبها انواع متعدّدی دارد:
سوءاستفادهی نمایندگان از تواناییهای قانونی
یکی از این آسیبها این است که نماینده از تواناییهایی که قانون برایش فراهم آورده(استیضاح، سؤال، تحقیق و تفحّص) به نفع مسائل شخصی یا گروهی یا قومی خود استفاده کند؛ از این تواناییها فقط وفقط در جهت مرّ قانون و حقیقت باید استفاده کرد.
ورود نمایندگان در مسائل اجرائی
یکی از آسیبها ورود نمایندگان در مسائل اجرائی است؛ فرض بفرمایید وارد شدن در اینکه مدیرکلّ فلان تشکیلات در شهر ما یا در استان ما مثلاً چه کسی باشد، چه کسی نباشد؛ استاندار، فرماندار و از این قبیل. به طور معمول نمایندگان محترم از این مسائل اجرائی باید کناره بگیرند، وارد شدن در این مسائل و با مسئول اجرائی در این زمینه گفتگو کردن و توافق کردن و امثال اینها خطراتی دارد؛ از این بایستی اجتناب بشود.
بیاحتیاطی در استفاده از تریبونها برای بیان نظرات
یکی از آسیبها بیاحتیاطی در استفادهی از تریبون و بلندگویی است که در اختیار شما است. فرمایشات شما به طور مستقیم پخش میشود در کشور، یا بعداً به وسیلهی رسانهها منتشر میشود؛ مراقب باشید که در استفادهی از این امکان بیاحتیاطی نشود و در [ارائهی] نقدهای خود، نظرات خود [دقّت کنید]. بعضی خیال میکنند که هر نظر انتقادیای نسبت به هر جایی دارند باید این را اعلان کنند و به اطّلاع عموم برسانند، در حالی که به اطّلاع عموم رساندن، گاهی فایده ندارد و گاهی علاوه بر نداشتن فایده ضررهای فراوانی دارد.
تلاش برای رسیدن به مسئولیّتهای اجرائی
یکی از آسیبها این است که نماینده از اوّلی که وارد مجلس میشود، نقشهی رسیدن به فلان پستِ مثلاً اجرائی را در سر خودش بپروراند -که وزیر بشود، مدیر بشود، فلان [مسئول] بشود- نه، این وظیفهی نمایندگی بسیار مهم است. اگر انسان برای خدا کار بکند و درست کار بکند، از وظایف اجرائی اهمّیّتش بیشتر است، یا لااقل در مواردی به قدر آنها اهمّیّت دارد. این جور نباشد که ما تا وارد مجلس شدیم، به فکر بیفتیم که خب حالا چه کار کنیم که مثلاً در مرحلهی بعد یا در فلان دولت به فلان پست [برسیم]؛»