دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است…

در پی انتشار خبر تاسیس بیمارستان بسیار مجهز جهرم، به وسیله وزارت راه و شهرسازی به یاد شعر «محتشم کاشانی» افتادم که می‌گوید:

 شکسته بال‌تر از من میان مرغان نیست

 دلم خوش است که نامم کبوتر حرم است

 ما دلمان را به این خوش کرده‌ایم که اداره کل راه و شهرسازی داریم، اما همسایگان ما هوشمندانه هزینه تاسیس مجهزترین بیمارستان در شهرستان‌های استان فارس را از وزارت راه می گیرند و پاره‌ای از تجهیزاتی که مردم ما به وسیله خیرین با هزار مشقت تأمین می‌نمایند از وزارت بهداشت و درمان اخذ یا مواخذه می کنند و بیمارستان را تجهیز می نمایند.

 نمی‌خواهیم بگوییم چرا آن‌ها دارند، می‌گوییم چرا ما هم مثل آن‌ها نباشیم.

 ضرورت دارد مسئولین شهرستان ما از جمله امام‌جمعه، نماینده مجلس، فرماندار، مدیرکل راه و شهرسازی و حتی رییس دانشکده علوم پزشکی دست ‌به ‌دست هم بدهند و بیمارستان دوم لارستان را تاسیس نمایند.

 نمی‌دانم با درخواست از مسئولین بالا نتیجه‌ای عاید می‌شود یا سخن بی‌فایده و اشک کباب است که باعث طغیان آتش میگردد و یا تخریب آبروی خویشتن است، زیرا در جریان راه لار-بندرعباس-جهرم-لار، راه ‌آهن آنتنی اتصال به درز و سایبان، اداره‌کل حمل‌ونقل جاده‌ای وهزاران درد بی‌درمان دیگر که تاکنون ده‌ها بار نوشته شده و با همه زبان‌ها خواسته‌شده نتیجه‌ای به دست نیامده و مسئولین امر به ریش سفید ما خندیده و بی‌اعتنا راه خود را می‌روند.

 شاید هم اکنون بگوییم همه این مصائب از ماست که بر ماست، زیرا وقتی خیلی مسائل، با لابی گری حل می‌شود و ما نه در راس و نه در بدنه دولت فردی را نداریم و خود در آتش بی‌کسی می‌سوزیم، توقع معجزه نداشته باشیم.

 به‌هرحال ما نوشتیم، امید که خدا کمک کند و دل مسئولان به درد آید و گامی شایسته بردارند.

 

سردبیر