دشت گلپرکی دلفار جیرفت در استان کرمان، بزرگترین ذخیرهگاه ژنتیکی این درخت درایران و خاورمیانه بهحساب میآید و رویشگاه آن در لارستان استان فارس هم بسیار زبانزد است. به گزارش…
دشت گلپرکی دلفار جیرفت در استان کرمان، بزرگترین ذخیرهگاه ژنتیکی این درخت درایران و خاورمیانه بهحساب میآید و رویشگاه آن در لارستان استان فارس هم بسیار زبانزد است.
به گزارش میلاد لارستان به نقل از همشهریآنلاین؛ درخت «انار شیطان» یکی از گونههای گیاهی بومی ارزشمند و سازگار با مناطق خشک و نیمهخشک ایران است.
این درخت گونهای مهم برای حفاظت از مناطق خشک، تثبیت شن در مناطق مستعد فرسایش و همچنین پناهگاه مناسبی برای حیات وحش بهشمار میرود.
در زبان فارسی انار شیطان، «سمنگ»، «پریوک» و «گل پرک» نیز نامیده میشود.
این درخت در مناطق جنوبی کشور و در استانهای بوشهر، فارس و هرمزگان میروید. بهعلاوه اینکه به پراکنش آن در کشور افغانستان، غرب پاکستان و جنوبشرقی عربستان اشاره شدهاست.
دشت گلپرکی دلفار جیرفت در استان کرمان، بزرگترین ذخیرهگاه ژنتیکی این درخت درایران و خاورمیانه بهحساب میآید و رویشگاه آن در لارستان استان فارس هم بسیار زبانزد است.
از برگهای درخت انارشیطان بهعنوان خوراک دام و از چوبهای محکم و بادوام آن، برای ساخت لوازم چوبی و منبتکاری نیز استفاده میشود.
با توجه به استفاده چندمنظوره از این نوع درخت انار، هنوز ازنظر حفاظتی، دارویی و صنعتی تحقیقات جامعی بر روی این گونه انجام نشده است.
ایندرحالیاست که بهدلایل متعددی مانند تخریبهای انسانی و طبیعی، این گونه نادر از درخت انار درمعرض خطر انقراض قرار گرفتهاست.
ف ۱۱۰