سومین همایش سالروز وقوع زلزله سال ۱۳۳۹ در لارستان برگزار شد

 

سومین همایش سالروز زلزله اردیبهشت ۱۳۳۹ در سالن اجتماعات شورای اسلامی شهر لار برگزار شد.

به گزارش میلاد لارستان، سومین گردهمایی سالروز وقوع زلزله مرگبار اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۳۹ شهر لار که باعث ویرانی‌های شدید و کشته شدن صدها نفر شد، با حضور داریوش دهقان فرماندار ویژه لارستان، معاونین فرمانداری، مسئولان، بخشداران ، شهرداران، شوراها، دهیاران و جمعی از معتمدین، محققین، پژوهشگران، دانش آموزان، دانشجویان، مهندسین، امدادگران و قشرهای مختلف مردم در سالن اجتماعات شورای اسلامی شهر لار برگزار شد.

در این مراسم احمد دلاور معاون هماهنگی امور عمرانی فرمانداری ویژه لارستان، دکتر رسول احمدلو محقق و نویسنده، دکتر رسول قنبری استاد دانشگاه، دکتر مهدی زارع رییس دانشگاه آزاد اسلامی لارستان و دکتر علی نخبه‌الفقهایی استاد دانشگاه نیز مباحثی در خصوص وقوع زلزله سال ۱۳۳۹ شهر لار و همچنین اصول و شیوه‌های مدیریت مقابله با پیامدهای ناشی از وقوع زلزله مطرح کردند.

همچنین آقایان حاج خسرو کامجو، شمسی و خلیل حمیدیان به بیان خاطرات خود از لحظه وقوع زلزله و مشاهداتشان از وضعیت شهر در آن زمان پرداختند.

در ادامه کلیپی پخش شد که در آن آقایان حاج صمد کامجو فعال فرهنگی، اجتماعی و ورزشی، حاج مهدی صادقی یکی از بازاریان، حاج قدرت پلمی، حاج شاهپور سعدی پور و حاج فولاد فرخ روز از معتمدین، حیات صادقی مادرگرانقدر شهید صادقی و حاجیه بی بی فدوی، خاطراتی را از زمان زلزله سال ۱۳۳۹ شهر لار، را بیان کرده بودند.

در حاشیه این گردهمایی، نمایشگاه زیبایی از عکس های آن زمان برپا بود.

گفتنی است ۶۴ سال پیش یعنی در اردیبهشت سال ۱۳۳۹ غرشی وحشتناک از عمق زمین بالا آمد، زلزله ای مهیب، دهشتناک و ویرانگر که تازیانه های بی رحمش بر عمق جان کهن دیار لارستان همچنان باقی است، رخ داد.

آن زلزله مهیب و دردناک بیش از ۴۰۰ نفر را به کام مرگ کشاند، بخش عظیم و حدود ۷۵ درصد خانه و کاشانه لارستان قدیم را ویران کرد و فاجعه ای دلخراش و جانکاه برای این دیار و مردمانش رقم زد.

زمین‌لرزه لار در تاریخ ۲۴ آوریل ۱۹۶۰ میلادی، برابر با ‎۴ اردیبهشت ۱۳۳۹، ساعت ۱۵:۴۴:۳۴ به زمان یو تی سی در جنوب استان فارس و شهرلار رخ داد و بزرگی آن ۵٫۶ در مقیاس ریشتر اعلام شده ‌است.

در این گردهمایی برخی ها می گفتند: روز وقوع زلزله در مدرسه‌ی رستگار جشن کودک برپا بود. دانش‌آموزان این مدرسه که در کوچه‌ی باریکی واقع شده بود، مشغول جشن بودند. زلزله که آمد دخترها هجوم بردند به سمت کوچه و دیوار آوار شد بر سرشان. گفته می‌شود ۱۶ دانش‌آموز در کوچه جان باختند.

تنها از یک خانواده، معروف به جدیدی‌ها، بیش از هفتاد نفر جان خود را از دست دادند و خبرها حاکی از زلزله‌ای سهمگین می‌دادند. اما با وجود فاصله‌ی شهر از مرکز، نخستین کمک‌ها چندساعت پس از حادثه و در نیمه‌شب روز دوشنبه از بندرعباس به لار رسید. و بعد از شهرهای دیگر، جهرم، شیراز و …

در آن زمان لار فاقد باند فرودگاه بود و امکان امدادرسانی هوایی دشوار به نظر می‌رسید. اما در کمال تعجب مردم شاهد فرود هواپیماهای نظامی در دشت‌های منطقه بودند. هواپیماهایی که نان و چادر می‌آوردند.

پس از وقوع حادثه در جلسه‌ای اختیار تام اداره شهر و امداد مردم لار از طرف دولت به سرپرست جمعیت شیر و خورشید سرخ مرکزی سپرده شد.

طوفان و ﭘﺲ ﻟﺮزه‌ﻫﺎی پیاپی باعث پناه بردن اهالی به فضاهای باز شد. تا این‌که ۱۶ روز پس از حادثه کامیون‌های ارتش، خانه‌‌های چوبی اسکان موقت را به لار رساندند و آرامش نسبی در شهر حاکم شد. تشکیلاتی برای تامین مسکن زلزله‌زدگان شکل گرفت و زمزمه ایجاد شهری جدید در لار پیچید.

مطالعات زمین‌شناسی شهر را برای زندگی ناایمن تشخیص داده بود و پس از قطعی‌شدن تصمیم جابه‌جایی شهر، هیئت کمک به آسیب‌دیدگان مطالعات خود را برای احداث شهر جدید آغاز کرد. در ۱۵ اردیبهشت ۳۹، به این منظور ماده واحده‌ای با قید یک فوریت از طرف دولت به مجلس رفت و خیلی زود تصویب شد.

کمیسیونی به‌منظور نظارت بر مخارج ساخت شهر تشکیل شد که اعضایش را روحانیان و معتمدین محلی تشکیل می‌دادند و بر ساخت شهر نظارت داشتند. چالش اصلی این بود که شهر جدید را کجا بسازند؟ پیشنهادهای مختلفی مطرح شد که در نهایت پیشنهاد استانداری قبول شد؛ ساخت شهر در ۴ کیلومتری شهر تخریب‌شده طراحی، نظارت و اجرای نقشه شهر جدید توسط مهندسین شرکت نفت صورت گرفت. شهری با ۱۲ خیابان شمالی-جنوبی و ۱۲ خیابان شرقی-غربی با عرض‌های ۱۲، ۲۰، ۳۰ و ۴۵ متری. در نقشه‌ی این شهر فضاهایی برای ساخت واحدهای تجاری و ادارات و موسسات عمومی در نظر گرفته شده بود.

ساختمان‌های جدید ترکیبی از بتن و آهن بود تا در برابر زلزله‌های آتی مقاوم باشد. سازه‌ها به صورتی طراحی شدند که در گرمای طاقت‌فرسای منطقه قابل سکونت باشند. پلان هر خانه به صورت دو اتاق و یک آشپزخانه با زیربنای ۷۲ مترمربع طراحی شده بود که سقفی شیب‌دار آن را می‌پوشاند.

شهر جدید لار پس از اتمام عملیات بیش از ۵ میلیون مترمربع وسعت داشت. از طرف جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران ۵۰۰ خانه ساخته شد و ۳۰۰ قواره زمین در اختیار اهالی قرار گرفت. شهر جدید دارای دو میدان و ۵۰ کیلومتر خیابان بود؛ با بلوارهای درختکاری شده، حمام، دبیرستان و مراکز اداری و درمانی.

هرچند تا مردم به خانه‌های جدید اعتماد کنند و به آن‌جا نقل مکان کنند مدتی زمان صرف شد اما شهر جدید لار حالا پس از گذر سالیان، به شهری کامل و خوش‌ساخت تبدیل شده و نقطه‌ی اصلی شهر لار است. جایی که تا امروز به نام «شهر جدید لار» شناخته می‌شود.

ف ۱۱۰