تقديم به سردار هنر متعهد لارستان “سيد علي مومن”

با بهشت سيد علي: هنوز به دبيرستان نرفته بودم كه نگاهم در نگاهش گره خورد.جانباز شده بود . من در زمره گروهي از دانش آموزان بودم كه از مدرسه راهنمايي توحيد(شهيد فراست كنوني) براي عيادت عازم

بيمارستان امام سجاد(ع) شديم.اولين بار بود كه جانبازي را بر تخت بيمارستان مي ديدم.دست چپش زير سرش بود و دراز كشيده بود با لبخندي كه بر لب داشت. درست خاطرم نيست ولي اگر اشتباه نكنم جناب آقاي قريشي مدير مدرسه بود كه از ايشان پرسيد واقعه جانبازي خود را براي بچه ها تعريف كنيد. و سيد پاسخي داد كه عصاره اي  جاودان از فرهنگ دفاع مقدس ماست.او خلوص و ايثار يك بسيجي را در چند جمله كوتاه ريخت و اين پاسخ را داد:”اتفاق خاصي نبود پايم روي مين رفت و منفجر شد! همين!. و در برابر اصرار آقاي قريشي بر بسط و شرح بيشتر ماجرا هيچ جمله اي را بر اين جملات اضافه نكرد و همان را تكرار كرد و لبخند زد! اين كوتاه ترين داستاني بود كه تا آن زمان شنيده بودم و تا امروز هم داستاني به اين كوتاهي و جامعيت نشنيده ام !
 اين اولين منظره بهشتي بود كه من ديدم! و از آن روز به بعد هر آنچه سيد علي در تابلوهايش به تصوير كشيده است شرحي بر اين مثنوي كوتاه بوده است! و اين مثنوي پاياني ندارد و امروز در پرده اي ديگر و سماعي ديگر اين بزم عاشقانه روايت مي شود.! در مناظري از بهشت!
سيد علي به خوبي مي داند هنر متعهد را بايد ذره ذره در كالبد نسلها تزريق كرد. او از همه نسلها پامنبري دارد! سيد علي را سردار هنر متعهد لارستان مي دانم چرا كه بوي همان عطري مي دهد كه ۲۷ سال پيش مي داد! و كدام عطر است كه ۲۷ سال كوچه پس كوچه هاي شهرمان را پر از عطر و خاطره شهدا كند! او هنوز بوي خاكريز مي دهد . سيد علي از نسل بسيجيان خداجويي است كه اگر نبودند فرهنگ دفاع مقدس نبود و با پايان جنگ به پرده آخر مي رسيد!
او امروز ما را به بهشتي مي برد كه خود در آن زيسته است! براي عزيمت مسافرانش به بهشت فرياد نمي زند و تابلوي “بهشت فوري” را بر گيشه نمي آويزد! او دعوت مي كند! او ما را به ديدن مناظري دعوت مي كند كه لاجرم حس عزيمت به بهشت در وجود تك تك ما به جوشش مي آيد و اين هنر سيد علي است.هنر دعوت!
او و دوستانش نخستين گروهي بودند كه موسسه فرهنگي شهيد نجفعلي مفيد را در سال ۶۶ پايه گذاري كردند و من افتخار داشتم از جمله نخستين دانش آموزاني باشم كه افتخار شاگردي اين اساتيد را كسب كردم.حسي كه ديگر تكرار نشد اما در انديشه و دلم جاودانه شد!
عيار جهان بيني سيد علي ديروز و امروز هيچ تفاوتي نكرده است. تصويرگر ديروز و امروز چهره آسماني شهدا حرفهاي ناگفته زيادي دارد كه بايد ديد و شنيد! او حرفها و انديشه اش را در قالب تصاويري به نمايش مي گذارد كه جز به بهشت ختم نمي شود! او در نمايشگاهش هزاران راه ايجاد مي كند تا هر كس از هر راهي كه دوست داشت خود را به بهشت برساند . هزاران راهي كه در واقع يك راه بيشتر نيست. زيبايي! او از دالانهايي كه وجه مشتركشان زيبايي است ما را به بهشت مي رساند! با بهشتش همراه و همدل شويد!
از راه دور بر دستان اين استاد و هنرمند هميشه بيدار بوسه مي زنم و افتخار مي كنم كه همچنان شاگرد مكتب زيباي دفاع مقدسم.

بهزاد قناعت پيشه – زنجان – ۱۴ دي ماه  ۹۳