شعر لاری با عنوان «دیارمحبت»

َمَ از کُهن دیارِ گرگینِ میلادِمْ
از  سرزمینِ خاک و برکهَ و بادِم

از مهدِ مهربونی و محبت و غیرت
با افتخار از دیار سَیدِ اعظَمِ لادِم

تاجُشْ قّدَمْگَهِ علیُ و نِگینُشِ قَعلَه
اّ زیرسایهَ ی گنبدِسَبزِمُ  وَ دلْ شادِم

باغِ نشاط و بَزالِ قیصریُ و مسجدِ جُمَع
شُکرُتْ خدا که تاریخِ باعزتْ اُتْدادِم

گَر اّوِ شور مُوئه، دلخّشِم وَ بِرکهّ آغا
از اَوِ قندِ دَهنشیرُ و  بِرکَیامُو آبادِم

ازکاسَه دارُ و پَدِزْ ، دیسهُ وبُگالُ واَناغْ
بَروُ که دا بهار اَبُو ،  چُنِ باغِ شَّدادِم

اَگَ َ که شورِ اَوُ وهواشْ گرمِ چُنِ تَش
اَ سایه کُنارُ وگِزُشْ ازدوصَد غُصه

شاعر: بهادر دوست کامی