دامن زدن به حواشی، چه سودی برای لارستان دارد؟

مدتی است تعدادی از افراد رسانه ای در منطقه لارستان، هر از چندگاهی با انتشار مطالب حاشیه دار، تفرقه افكن و ابهام برانگيز، باعث تشویش اذهان عمومی، ناامیدی، ناراحتی و سوءظن در مردم منطقه شده و از

سوی دیگر دلسردی و دلزدگی مسئولین دلسوز لارستان را فراهم آورده‌اند و از آن بدتر، ناخواسته(شاید هم خواسته) کُند شدن اهداف توسعه منطقه را منجر گرديده است.

سوال مهم: کسانی که مبادرت به نشر چنین مطالبی می کنند، باید به مردم پاسخ دهند که هدف شان از این کار چیست؟!

اگر هدف شان انتقاد است، که می توان از راه مصالحه و گفتگو به نتیجه رسید. اگر هدف تخریب است، نباید عنوان دوست دار توسعه و رشد لارستان را براي خود برگزينيد. اگر هدف اصلاح است، نبایست حرف ها را به درون جامعه و به بین مردم کشید. اگر هدف آگاهی بخشی است، باید از راهی درست، با طمأنینه و با در نظر گرفتن مصالح اقدام نمود.

همه ما که ردای ادعا برای رشد، پیشرفت، توسعه، رونق و ارتقای لارستان را بر تن کرده و با سینه ای ستبر در برابر نابرابری ها، بی عدالتی ها، کم لطفی های سنگ اندازان می ایستیم، باید خود را متعهد و مکلف بر حفظ وحدت رویه و همسویی کنیم.

آیا این درست است که، بخاطر منفعت طلبی ها و عدم سازگاری سلایق جناحی، فردی و سیاسی، تمام فعالیت های مثبت و بخصوص منفعت عمومی منطقه را زیر پا گذارده و همراه با کینه توزی قلم بزنیم، حرف بزنیم و داد و فریاد به راه بیاندازیم؟؟

رعایت انصاف، از اصول اولیه و اساسی اخلاق نويسندگي اعم از خبرنگاری و خبرنویسی و مقاله نو يسي است. اینکه به دور از ملاحظه کاری و در نظر داشتن مصلحت ها، یک قسمت از صحبتهای مقام مسئول  که گویای همه اصل مطلب نیست را به عنوان تیتر مورد استفاده قرار دهیم؛ این که با آماری ناقص سعی در تشویش اذهان عمومی نماییم؛ دنبال چه هستيم و مي‌خواهيم به كجا سقوط كنيم؟ همه بايد بدانیم در قبال قلمی که می زنیم و سخني كه مي‌گوييم مسئول هستیم و بايد جوابگو باشيم.

سوای از نوع مطلب یا منظور مطرح شده و سوء استفاده جهت شانتاژ یا بزرگنمایی؛  آیا لزومی دارد با توجه به حساسیت موجود در منطقه، اقدام به انتشار و کشاندن یک سری مطالب کم اهمیت به سطح جامعه نمود؟!

هر خواننده ای با خواندن چنین مطالبی، دو نتیجه و دیدگاه در ذهنش متبادر می شود: الف) اختلاف بین مسئولین  و ب) تخریب فرد یا مسئولي خاص.

اگر بخواهیم به رسالت رسانه ای یعنی آگاهی بخشی عمل کنیم، متوجه می شویم که ترویج چنین مطالبی به خاطر دیدگاهها و اختلافات شخصی و نه درد منطقه ای موضوعی است که بی گمان ضرر و زیان زیادی را برای منطقه به دنبال  خواهد داشت.

در پایان یادآوری چند نکته به دوستان:

1.    استفاده بهینه از موقعیت پیش آمده که دیگر زمان آن در حال اتمام است

2.    حل مسائل در بین خود، نه پخش آن در بین آحاد جامعه

3.    همدلی و همراهی تک تک مسئولین با مسئولین، مردم با مردم، مسئولین و مردم

4.    آنچه دیگران در آینده در مورد ما و عملکردمان  قضاوت می كنند، نفع و ضرر عمومی است.  حقيقت را بگوييم كه فردا عليه ما ديگران به باطل نيفتند زيرا از اختلاف و تشتت چيزي عايد نمي‌شود وحدت و همكاري تنها راه رسيدن به مقصود است.

بیایید با هم باشیم نه روبروی هم…