عملکرد مسئولان در سال93چگونه بوده است؟

میلاد لارستان: درحالی که به روزهای پایانی سال ۹۳ نزدیک می شویم، خوب است که هر فرد و گروه و نهادی به بررسی کارنامه خویش در سالی که گذشت بپردازد و با نگاهی به نقاط قوت و ضعفی که در کارنامه خویش مشاهده می‌کند، برای سال آتی با برنامه و تفکر آماده شود.

به گزارش میلاد لارستان؛ در حالی که به روزهای پایانی سال ۹۳ نزدیک می شویم، خوب است که هر فرد و گروه و نهادی به بررسی کارنامه خویش در سالی که گذشت بپردازد و با نگاهی  به نقاط قوت و ضعفی که در کارنامه خویش مشاهده می کند، برای سال آتی با برنامه و تفکر و تلاش جدیدی آماده شود.

 در این میان لازم است که نگاهی نیز به شعار سال و برنامه ها و اهدافی که مسؤولان کشور باید به دنبال آن می بودند داشته باشیم تا ببینیم که مسؤولان کشور در تحقق آنچه وظیفه آن ها بوده است و عملی کردن آنچه بر عهده گرفته بودند چه تلاش ها و اقداماتی را انجام داده اند و از اقدامات مثبت و تلاش های صورت گرفته آن ها تشکر لازم به عمل آید و اگر کوتاهی و قصور و خدای ناکرده تقصیری نیز در بین باشد، برای رفع آن تذکر لازم ارائه شود و زمینه برای تقویت آن نقاط قوت در سال بعد و رفع آن نقص ها فراهم گردد.

 البته باید توجه داشت که ارزیابی اقدامات مسؤولان کشور را می توان با ملاک ها و معیارهای مختلفی انجام داد و یک ارزیابی تفصیلی، نیازمند مجال و عرصه ای واسع است اما به نظر می رسد که یکی از اصلی ترین معیارها برای ارزیابی اقدامات مسؤولان کشور، توجه به توصیه های صریح و روشنی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانات خویش به آن ها ارائه می کنند.

 رهبر معظم انقلاب به عنوان یک شخصیت سیاسی برجسته و صاحب فکر و به عنوان کسی که در جایگاه والای رهبری نظام اسلامی قرار گرفته است، در طول سال، توصیه هایی روشن و واضح به مسؤولان کشور داشته و دارند.

میزان جامه عمل پوشاندن به این توصیه ها نشان از آن دارد که مسؤولان کشور تا چه حد به برخی از وظایف خویش عمل نموده اند.

از این جهت متن حاضر به اختصار هرچه تمامتر برخی از اصلی ترین خواسته های رهبر معظم انقلاب از مسؤولان را مورد توجه قرار می دهد و با معیار قرار دادن شعار سال و توصیه های معظم له به ارائه چنین بررسی مختصری خواهد پرداخت.

سال ۱۳۹۳ رو به پایان می رود. در طول سالی که گذشت، مسؤولان مختلف کشور به خصوص مسؤولان اجرایی کشور در تلاش هر روز خویش اقداماتی مثبت و شایسته برای اصلاح امور کشور داشته اند که باید نسبت به این اقدامات مثبت و موفق تقدیر و تشکر لازم صورت گیرد.

البته این امر مختص به دولت کنونی نیست، همه دولت هایی که بعد از انقلاب اسلامی در ایران اسلامی بر سر کار آمدند، دولت های منتخب مردم بودند و هر کدام در دوران خویش زحمات و تلاش هایی داشته اند و البته از نقایص و ضعف ها نیز بری نبوده اند. لزوم تقدیر از نقاط مثبت و خدمات، نافی تذکر دادن اشکالات و توجه به آن ها نیست.

عمده آن است که مبادا بی انصافی و بی عدالتی رخ دهد و فقط نکات و نقاط منفی بیان و بزرگ شود. البته در یک نوشتاری که قرار است به ارزیابی ای از این دست بپردازد، ممکن است حجم نقد و بیان اشکالات غلبه پیدا کند که این البته به معنی نادیده گرفتن نکات مثبت و نقاط قوت نیست.

 از سوی دیگر باید توجه داشت که مسؤولان کنونی کشور نیز مانند مسؤولان گذشته دارای نقاط ضعف و قوتی هستند که به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «همه ی دولت هایی که بعد از انقلاب سر کار آمدند، دولت های منتخب مردمند و بنده در همه ی این دوره ها – آن وقتی که مسؤولیّت داشتم – از همه ی این دولت ها حمایت کردم. همه ی دولت ها هم نقاط مثبتی دارند، (هم) نقاط منفی ای دارند؛ هیچ دولتی نیست که بگوید من همه ی نقاطم مثبت است یا کسی بگوید همه ی نقاطش منفی است؛ نه، مثبت و منفی مخلوط است.» (بیانات در دیدار مسؤولان نظام ۱۶/۴/۹۳»

از این جهت مسؤولان کشور باید سعه صدر به خرج دهند و از بیان نقاط ضعفشان برآشفته نشوند و ناخودآگاه به پرخاش و اهانت به منتقدین رو نیاورند و بدانند که منتقدان نیز مانند آنان (ان شاء الله) دلسوز این کشورند و هدف و مقصود از بیان انتقادات، بی انصافی و انکار خدمات نیست بلکه هدف اصلاح امور کشور و بهبود فرآیندها و کارها و رفع نقایص و ضعفهاست. از این رو نواختن منتقدان به اصطلاحات ناشایست نه تنها راه صحیح برخورد با منتقدین نیست بلکه پذیرفتن نقدها با روی باز و تلاش برای رفع ضعف ها راه صحیح برخورد با اشکالات است.