گفت و گو با دانش آموز لارستانی که در 3 رشته کنکور 3 رقمی شد

میلاد لارستان: کنکور سراسری امسال نیز برگزار و نتایج اعلام شد که خوشبختانه جوانان و نوجوانان لارستانی در سال جاری حائز رتبه های برتر مناسبی شدند که به همین جهت با برخی از انها به گفت و گو نشسته ایم.

1. خودتان را معرفی کنید: (نام و نام خانوادگی، محل تولد، رشته تحصیلی و غیره)

مینا خرم بخت هستم ، متولد لار. رشته ریاضی فیزیک، از دبیرستان فرزانگان. در کنکور، رتبه ام در گروه ریاضی ۴۱۹ ، در گروه هنر ۳۸۹ و در گروه زبانهای خارجی ۹۵۴ شده است.

۲٫ پیش بینی می کردید چه رتبه ای در کنکور بدست آورید؟

با توجه به کنکورهای سال های قبل که حدوداً یک ماه قبل از کنکور سراسری شبیه سازی می کردم و با توجه به تخمین رتبه ها، احتمال می دادم رتبه ام زیر هزار شود. وقتی هم کنکور دادم احساس خوبی داشتم و فکر می کردم اگر نمره منفی درصدم را پایین نیاورد، رتبه ام حدود۳۰۰  یا ۴۰۰ و در غیر اینصورت بین ۶۰۰ تا ۹۰۰ خواهد شد.

۳٫ در مجموع دوست داشتید رتبه شما چند باشد؟

خیلی بهتر از این

۴٫ چگونه از نتیجه کنکور خود مطلع شدید؟ و عکس العمل خود را بیان فرمایید؟

از شب قبل سایت را پیوسته چک می کردم و شب اصلا نتوانستم درست بخوابم، صبح منتظر نتایج بودم که یکی از دوستان در فضای مجازی گفت که کارنامه ها را در سایت درج کرده اند . نمی دانم با چه سرعت و نگرانی و هیجانی خود را به اتاقم رساندم و شماره داوطلبی ام را وارد سایت کردم. کارنامه ام را دیدم. احساسم جز شادی چیز دیگری نمی توانست باشد. خیالم راحت شد . خدا را شکر می کردم…

۵٫ برنامه مطالعات درسی تان برای کنکور چگونه بود؟ روزی چند ساعت مطالعه می کردید؟ چقدر در روز استراحت داشتید؟

بنا به شرایط متغیر بود؛ تابستان پس از سال سوم به طور میانگین حدود ۴-۵ ساعت درس می خواندم . البته روزهایی هم بود که ۸ یا ۱۰ ساعت مطالعه می کردم. در ایام مدرسه هم روزهایی که به مدرسه میرفتم ۳-۵ ساعت و آخر هفته ۶-۷ ساعت درس می خواندم.

در کل بیش از این که به ساعت مطالعه یا تعداد تست توجه کنم، روی خوب یاد گرفتن مطلب – در اولین دفعاتی که آن را مطالعه می کردم- تمرکز داشتم . سپس تست می زدم تا به تسلط برسم، بنابراین، مرور برایم آسان می شد. در واقع اگر در تمام مباحث پس از تسلط تست زماندار بیشتری کار میکردم ، رتبهام احتمالاً بهتر می شد.

۶٫ میزان ارتباطتان با فضای مجازی در سال منتهی به کنکور چقدر بود؟چطور آن را مدیریت کردید؟

غالباً در اینستاگرام و واتسآپ نبودم، اما از تلگرام خیلی استفاده می کردم. به خصوص برای رفع اشکال با دوستانم و دیدن ویدیوهای کوتاه علمی. در ساعت مطالعه ام سعی میکردم گوشی تلفن همراه را در کنار خود نگذارم و روی مطالعه تمرکز کنم .

۷-چه توصیه ای برای کنکوری های سال آینده دارید؟

باور به این که درسها آسان و سوالها قابل پاسخگوییاند، بسیار سودمند است. خیلی مهم است که دانش آموزان روش مطالعه خاص خود را بیابند و طبق آن پیش بروند و توصیههای دبیرانشان را انجام دهند.

دانش آموزهای کنکوری! از هیچ تلاشی فروگذار نباشید و کنکور را به جای مانع ، سکوی پرتابی بدانید به سوی موفقیت. از امکانات آموزشی موجود، نهایت استفاده را ببرید و فراموش نکنید گاهی “نه ریل مهم است نه قطار؛ مهم، حرکت است.” تنها کسی که می تواند موجب موفقیت یا ناکامیتان شود خودتان هستید. اهداف بلند و واقعبینانه داشته باشید، در راه دستیابی به آنها تلاش کنید و نتیجه را به خدای مهربان بسپارید. برای همه کنکوریها آرزوی موفقیت دارم.

۸٫ دوست دارید در کدام یک از دانشگاههای کشور تحصیل کنید؟

یکی از دانشگاههای تهران ، هنوز کامل تحقیق نکرده ام.

۹٫ عامل موفقیت شما؟

این نتیجه بی تردید لطف خدا بود. پدر و مادر عزیزم خیلی فضا را برایم فراهم کردند و من حقیقتاً مدیون زحماتشان هستم. برادر مهربانم هم که دانشجوی رشته مکاترونیک دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی است، هم از نظر انگیزه و هم از نظر علمی پشتوانه ام بودند. خانوادهام واقعاً برایم مشاور خوبی هستند و در این راه راهنماییهای پدرم بسیار راهگشا بود.

دریغ که مجال نیست همه دبیرانم را نام ببرم و از آنها قدردانی کنم…اما مادرم- سرکار خانم رهروان- که در مدرسه دبیر ادبیاتمان بودند، بسیار در علم خود حاذق و در تعلیم مطلب توانمند بودند.

جا دارد از مدیر زحمتکش مان سرکار خانم علوی تشکر ویژه کنم . همچنین از دبیران ریاضی ام سرکار خانم رخگیره، خانم پیرغیبی و آقای مجیدی بسیار سپاسگزارم و تا همیشه در خاطرم جاودان اند. ایشان به ما درباره ریاضی دیدگاهی نو بخشیدند و به خاطر هنرشان در تدریس، ریاضیات برای ما حلاوتی فراموش نشدنی دارد.

در پایان از آقای اوجانی و آقای دهقانی که به ترتیب شیمی و فیزیک را به صورت فوق برنامه آموزش دادند تشکر می کنم.

۱۰٫ پس از فارغ التحصیلی چقدر دوست دارید که به لارستان برگردید و به همشهریان خود خدمت کنید؟

لارستان دانش آموان خوشفکر و نخبه زیادی دارد اما شهر ما شرایط مساعد ویژه ای برای فارغ التحصیلان در اکثر زمینه ها ندارد . چه کسی دلش می خواهد از زادگاه و خانوادهاش دور باشد، اما بسیاری از رشته ها به مخاطب نیاز دارد و بسیاری به جایی احتیاج دارند تا در آن مشغول به خدمت شوند.

خیلی از فارغ التحصیلان وقتی بر می گردند مجبورند به کاری مشغول شوند که در ارتباط با تخصص و تحصیلاتشان نیست؛ این نوعی بیکاری پنهان است و مخرب روحیه. در این فکر بودم کاش می شد شرایطی ایجاد شود که تحصیلکرده های لار را در محلی جمع کنیم و موسسه یا صنعتی ایجاد کنیم تا از توانایی های این عزیزان در جهت پیشرفت شهرمان استفاده کنیم.

۱۱٫ ایده شما در زمینه توسعه علمی منطقه لارستان چیست؟

موسساتی وجود داشته باشد که دانش آموزان و دانشجویان درباره راه های رفع نیازهای مختلف، ایده پردازی کنند ، از ایده هایشان حمایت شود و علم و مهارتی سودمند کسب کنند . این کار درباره دانش آموزان نیازمند همکاری مدارس است . چه بسیار فعالیتها که می شد انجام داد اما از درسهایمان باز میماندیم.

به نظر من مشکل مهم سیستم آموزشی الزام به مطالعه حجم عظیمی از مطالب درسی است، که در برابر زمان زیادی که صرفشان می شود کاربرد قابل توجهی در زندگی دانش آموزان ندارند. امام علی (ع) میفرمایند: “شايسته ترين چيزهايى كه نوجوانان بايد بياموزند، آن چيزهايى هستند كه هنگام بزرگسالى به آنها نياز دارند.”( شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۲۰)

آنچه در عمل حائز اهمیت خواهد بود همکاری چنین موسساتی با نهادهای اجرایی است . دانش شهروندان تحصیل کرده باید در مدیریت جامعه متجلی باشد. خوب است به نیروهای جوان اعتماد کرد و به آنها مسئولیت سپرد تا در کنار نیروی کار با تجربه به جامعه خدمت کنند. امام علی (ع) می فرمایند: ” هنگامی که احتياج به مشورت داشتى ابتدا به جوانان مراجعه نما زيرا كه آنان ذهنى تيزتر و حدسى سريعتر دارند سپس (نتيجه) آن را به نظر بزرگسالان و پيران برسان تا پيگيرى نموده، عاقبت آن را بسنجند و راه بهتر را انتخاب كنند زيرا تجربه آنان بيشتر است.”( شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج۲۰ )

۱۲٫ کلام پایانی؟

در پایان می خواهم به یکی از آسیب های کنکور اشاره کنم. کنکور در شناخت استعدادها تا حد زیادی ناکارآمد است . اینکه دانش آموز ۴ساعت سر جلسه بنشیند و سرنوشت حداقل ۴سال عمرش در گرو همان روز کنکور باشد ، منطقی نیست.

افرادی دیده ام که بسیار باهوش، خلاق و توانمندند اما به دلایل بسیاری (البته به جز کمبود توان علمی) از راهیابی به دانشگاه های برتر باز می مانند . با رتبه های کنکور، جامعه ما تنها یک عدد را معیار برتری فرد در استعداد می داند و این اصلاً خوب نیست . میخواهم در این مجال از تلاش دوستانم تقدیر کنم ، دوستانی که کنکور برای شناخت و نمایش تفکر خلاق و روح بلندشان ناتوان بود و آینده گامهای استوارشان را برای پیشبرد مرزهای علم انتظار می کشد.