شهر لار در قرق متکدیان؛‌مسئولین به فکر باشند…

در خبرهایی که گاه  از طریق رسانه ها  و این روزها در شبکه های اجتماعی منتشر می شود از دستگیری افرادی می گویند که ثروت های میلیاردی دارند و دارای ویلاهای آنچنانی در شمال کشور  هستند این افراد برخلاف تصور اولیه  من و شما ثروت های خود را از راه ایجاد کارخانه و رونق تولید و صنعت و کشاورزی بدست نیاورده اند بلکه سر شاخه هایی هستند که با سوء استفاده از باورهای انسان دوستانه مردم ، شبکه هایی از متکدیان را در سراسر کشور مدیریت و صاحب ثروت های بادآورده می شوند و مروج پدیده شوم تکدی گری هستند که پیامد آن دهها  آسیب اجتماعی و روانی است که دامنگیر جامعه می شود .

آیا تکدی‌گری حرام است؟ تکدی‌گری(گدایی کردن) و درخواست کمک مالی از مردم، اگر از روی نیاز و حاجت ضروری باشد از نظر اسلام اشکال ندارد، اما در عین حال اصرار بر درخواست و تقاضای کمک، اگر همراه با سماجت و پافشاری باشد مورد تأیید نیست. ضمن این‌که تکدی‌گری و درخواست کمک مالی در صورت بی‌نیازی حرام است. فتوای فوق الذکر راهگشای مردم است تا فرق بین نیازمند واقعی و افراد سود جو را دانسته و نیت خیر خود را به مستحقان واقعی جامعه پرداخت کنند تا هم در امر خیر مشارکت نموده و هم از رواج پدیده زشت تکدی گری جلوگیری نموده باشند. بدیهی است مردم به تنهایی نمی توانند بار این مسئولیت را بر عهده بگیرند بخشی از این معضل بر عهده مسوولان و دستگاههای حمایتی است اگر نیازمندان واقعی جامعه شناسایی و از متکدیان تفکیک شوند  فرصتی برای عرض اندام افراد فرصت طلب فراهم نمی شود.

در ایران تکدی گری جرم محسوب می شود و برابر قانون باید با آن برخورد شود اما سوال این است که آیا عملا با این پدیده برخورد شده یا می شود؟ چندی پیش آقای  رحمانی‌فضلی  وزیر محترم کشور درخصوص جمع‌آوری متكدیان و كارتن‌خواب‌ها به عنوان اصل مهم و مطرح شده جلسه شورای اجتماعی كشور گفت: اصل جمع‌آوری متكدیان نباید مورد غفلت واقع شود و ضروری است كه استانداری (در شهرستان ها،  فرمانداران) به عنوان هماهنگ‌كننده با همكاری وزارت كار و امور اجتماعی، سازمان بهزیستی كشور، شهرداری و نیروی انتظامی یكی از اولویت‌های خود را حول محور جمع‌آوری متكدیان قرار دهند. وی با اشاره به فرازی از سخنان مقام معظم رهبری در دانشگاه سمنان مبنی بر اینكه «اگر ما شرایط و تغییرات اجتماعی را مدیریت نكنیم، شرایط اجتماعی خود را بر ما تحمیل می‌نمایند»از دستگاههای مسوول خواست پیگیر این موضوع مهم باشند و …

 

تبریز شهر بدون گدا این افتخار به نام تبریز ثبت شده است . چرا که مردم نقش اصلی و اساسی داشته اند و مسوولان شهرنیز با استفاده از همه امکانات تبلیغی زمینه های لازم را برای همکاری و همراهی مردم فراهم نموده اند. در این نوشته سعی برآن است که این موضوع را مجددا به مردم و مسوولان شهر لار یادآوری نماییم.  شایان ذکر است که مقالات و یادداشت های مشابه از طرف نویسندگان در نشریات متعددی منتشر شده است  اما کمتر شاهد اقدام جدی و عملی از سوی مردم و مسوولان  بوده ایم ‌؛ شایسته است متولیان امر اعم از نهادها ، ارگان ها و سازمان های مربوطه ، وعاظ و خطبا ، ائمه جمعه و جماعات ، معتمدین و… پیشرو و پیشگام این حرکت باشند و این پدیده زشت را از چهره  شهر بزدایند.

 

تکدی گری از دید جامعه شناسان  یکی از معضلات اجتماعی و پدیده ای است که چهره  شهرها و مراکز اقامتی را نازیبا کرده استو آسیب های روانی بر جامعه می گذارد  سوء استفاده از باورهای دینی و عاطفی مردم ، زمینه ای را فراهم کرده است که عده ای سودجو و منفعت طلب در جای جای این کشوربه صور مختلف به  جامعه آسیب روانی وارد کنند و متاسفانه شهرلار نیزاز این پدیده در امان نمانده است و در ( اماکن عمومی ، دار الرحمه ، بازار ،  مساجد و حسینیه ها ، درِ منازل و… )پراکنده هستندو هر روز بر آمار آنها افزوده می شودوتعداد قابل توجهی از متکدیان  تبعه خارجی ( افاغنه ، پاکستانی و بنگلادشی  ) (گداهای وارداتی!!!) به این معضل اجتماعی  اضافه شده اند و  معمولا باوضعیت خاص جسمی که دارند هر رهگذری را تحت تاثیر قرار می دهند.

 شیوه تکدی گری هم متفاوت می باشد فقط کافی است با دقت این موضوع را بررسی کنید.  احتمالا برای شما نیز اتفاق افتاده است که زنی با لباسی ژولیده و کودکی خردسال در مسیر شما قرار می گیرد و یا پیرمرد و پیرزنی به ظاهر نیازمند از شما طلب یاری می کند و یا  در نماز جماعت مساجد،  فردی با دردست داشتن برگه ای که نشان دهنده ابتلای او به بیماری خاصی است از نمازگزاران طلب همیاری و همکاری دارد و مردم نیز باشور و اشتیاق خاصی به ظاهر اورا یاری می نمایند و در شب های آتی این روش به صورت دیگری  و در مساجد دیگر شهر دنبال می شود.

چند ماه پیش در یکی از مساجد شهر شاهد بودم که یکی از  این به ظاهر نیازمندان، از نمازگزاران تقاضای همکاری داشت فردی که قبلا  اورا در دیگر مساجد هم دیده بودم در کنار بنده یکی از دوستانی که در ارگان های حمایتی اشتغال دارد حضور داشت به مشارالیه گفتم فکری به حال اینگونه افراد نمی کنید؟ پاسخ او مفصل بود اما گفت بارها با  اینگونه افراد تماس گرفته ایم تا ضمن حمایت مادی فرصت شغلی مناسبی هم برای آنها فراهم کنیم اما قبول نمی کنند بعد از اقامه نماز با هم پیش کسی که تقاضای کمک کرده بود رفتیم و به او گفتیم  حاضری دست از این عمل خود برداری و به کاری آبرومندانه مشغول شوی ؟  گفت من عیال وارم و با در آمد اندک  زندگی من نمی گذرد  و… توخود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.

اینگونه افراد زیاد هستند اما به دلیل در آمد قابل توجهی که کسب می کنند حاضر نیستند این در آمد باد آورده را از دست بدهند نکته دیگری که تاسف بیشتری دارد این است که اغلب این افراد خصوصا آنهایی که از لحاظ جسمانی شرایط طبیعی و نرمالی ندارندخود وسیله ای برای کسب در آمد افراد سودجویی هستند که آنها را اجیر کرده اند و شب هنگام ماحصل در آمد کسب شده را به فردی که به ظاهر حامی اوست پرداخت می کند و او تنها به لقمه نانی و مکانی برای بیتوته بسنده می کند و این نکته ای است که باید ارگان های مسوول وارد شده و چنین افرادی را شناسایی نموده و با آنها برخورد قانونی نموده و به دستگاه قضایی معرفی نمایند . آیا شناسایی این افراد کار سختی است ؟

  

اینکه چه عواملی در این موضوع دخیل هستند نیاز به بررسی کارشناسان دارد  اما دو عامل در افزایش این پدیده سهم به سزایی داردیک مردم، دیگری بی توجهی مسوولان مربوطه . اشاره شد این پدیده ناپسند بعضا با سوء استفاده از باورهای دینی مردم توسط عده ای سودجو در سطح شهر دنبال می شود  اما اگر مردم هوشیار باشند و در برابرسائلین غیر واقعی به سادگی جیب خود را خالی نکنند این پدیده زشت  امکان فعالیت در همه شهر ندارد مثلا بعضی از  آژانس ها و تاکسی ها در زمینه جابجایی متکدیان  همکاری می کنند  از طرفی مسوولان مربوطه نیز باید با این مشکل برخورد نموده تا نیازمند واقعی از کمک های  مردمی بهره کافی ببرد .ورود دستگاه های مسوول رسیدگی به موضوع متکدیان و روشنگری از سوی ائمه جمعه وجماعت  و همکاری مردمی می تواند راهکار مناسبی برای پاک کردن این پدیده نامیمون در شهر لار باشد  سوالی که مطرح می شود این است که  چه زمانی با این پدیده برخورد می شود؟

 

 غلامرضا حامدپور