نماینده دهم منطقه در بهارستان لاری باشد یا لارستانی ؟(2)

در بخش اول از یادداشت فوق به این موضوع  اشاره شد که انتخابات در این منطقه همواره با حساسیت خاصی همراه بوده است و انتخاب اصلح در این دوره نیز به تعبیر یکی از دوستان حکم صعود وسقوط برای کل منطقه دارد. پس از

  انتشار بخش اول ، خوانندگان  و کاربران محترم دو سایت آفتاب لارستان و میلاد لارستان و  نیز در فضای مجازی  نکات مهمی  را  یاد آوری نمودند در بین اظهار نظرها ۲ دیدگاه  بیشتر نمود داشت که خود دلیلی بر حساسیت این دوره است:

۱-اینکه کاندیدای لاری  به دیگر مناطق لارستان توجه نداشته  و توسعه و ارتقای سیاسی  بخش ها را منوط به استان شدن لارستان کرده اند .

۲- نماینده ای که انتخاب می شود باید همسو با دولت بوده تا بتواند امکانات بیشتری برای منطقه بدست آورد .

  اگر بپذیریم  که انتخابات تجلی حضور آگاهانه مردم در تعیین سرنوشت خویش است پس نمایندگان منتخب مردم در ادوار گذشته  می توانستند با عملکرد خود  پایه ای برای همدلی و رفاقت باشند و همه با دیدگاه های مختلف عرصه  انتخابات را به رفاقت  تبدیل و از رقابت های  کور و پر هزینه پرهیز نمایند و در سایه همدلی و رفاقت زمینه های پیشرفت همه مناطق را فراهم کنند.

با پذیرفتن این پیش فرض شاید طرح سوال  نماینده لاری یا لارستانی بی معنی باشد اما  علت طرح سوال به دلیل شبهاتی است که برخی برای پیشبرد اهداف خود و به عنوان پلی برای رسیدن به جایگاه نمایندگی مجلس  استفاده کرده و همه کمبودها و کاستی ها را به حساب مردم لارو نمایندگان لاری گذاشته و توفیقات بدست آمده برای هر منطقه را نادیده گرفته و این جفا به مردم و نمایندگانی است که مخلصانه در پی رفع محرومیت و فراهم کردن زمینه پیشرفت متوازن مناطق بوده اند.

در این مورد مردم و فعالان لار پیشگام ایجاد همدلی و وحدت در منطقه بوده اند ( و برگ افتخاری بر سینه مردم لار است ) اما  شاید سوال کنید سند این ادعا کجاست ؟

در ۹ دوره گذشته نمایندگان مختلفی از مرکز شهرستان و دیگر بخش ها به مجلس وارد شده و در دوره خود منشاء خدماتی بوده اند که نمی توان آن را نادیده گرفت. مقایسه  فعالیت های نمایندگان مرکز شهرستان و بخش های تابعه  در زمینه های ارتقای سیاسی  وعمرانی و نگاه کلی به آبادانی و پیشرفت  متوازن مناطق  چون  توسعه راه ها ، بهداشت ،مخابرات ، آموزش و…..  معیار درستی  برای سنجش عملکرد ها در سطح کل منطقه است.

  برخی از افراد ، لار و لاری را متهم می کنندکه مانع پیشرفت دیگر بخش ها هستند که این حرف درستی نیست زیرا نمایندگانی که از مرکز شهرستان به مجلس راه یافته اند در حد توان خود برای  عمران و پیشرفت همه مناطق و نیز ارتقای روستاها و دهستان ها و بخش ها  تلاش نموده اند .

برای فهم بهتر موضوع نقبی به گذشته می زنیم تا عموم مردم و فعالان بخش ها  ومناطق خصوصا جوان ها با درک بهتری به قضاوت بنشینند .

در گذشته منطقه ( به لحاظ جغرافیایی و سیاسی و اجتماعی  و… ) وسیع و گسترده بود و وضعیتی متفاوت از امروز داشت . وجه اشتراک همه مناطق اعم از مرکز شهرستان و روستاها و بخش ها محرومیت از حداقل امکانات بود و می بایست همه برنامه ریزی ها به سمتی هدایت می شد که اعتباراتی فراتر از یک شهرستان به منطقه اختصاص می یافت تا ضمن رفع محرومیت کلی ، شرایط پیشرفت و ارتقای سیاسی همه مناطق در قالب یک استان جدید فراهم می شد .

اما اینگونه نشد؛ یکبار به نقشه منطقه در سال های نه چندان دور نگاه کنید  و شهرستان هایی چون خنج و گراش در تقسیمات کشوری چه جایگاهی داشتند؟

دهستان ها  و بخش ها با کمک نمایندگان ادوار گذشته ارتقا یافتند  مگر نمایندگان مجلس و  فرماندارانی که در لار بودند زمینه ارتقای روستاها و دهستان ها به بخش را فراهم ننمودند ؟

گراش به دلیل شرایط خاص جغرافیایی  در تقسیمات کشوری جایگاه مناسبی نداشت و یا خنج در دوره ای به شهرستان ارتقا یافت که هم نماینده مجلس و هم استاندار لاری بودند  و نه تنها اعتراضی به ارتقای خنج نشد بلکه مردم لار از آن استقبال کردند و در خصوص اعتراض های مردم پس از ارتقای گراش  هیچ شهروند لاری با اصل ارتقا مخالف نبود و مخالفت مردم به این دلیل بود که مسیر غیر قانونی  برای این ارتقا صورت گرفته بود.

یک نمونه واضح انتزاع بخش های بیرم و اوز از لار و الحاق آن به گراش بود که مورد اعتراض مردم این دو بخش نیز واقع شد  پس  لاری ها با پیشرفت هیچ منطقه ای مخالف نبوده و نیستند و اگر بر خواسته اصلی خود  برای ارتقا پافشاری می کنند بمنظور پیشرفت  همزمان همه بخش ها و دهستان های منطقه است .  

انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی  به دور از رقابت های کاذب و در فضایی صمیمانه  برگزار گردید لارستان آن روز(لار، لامرد ،مهر ،خنج ،گراش ) مجموعه یکپارچه ای بود و فعالان منطقه در کنار هم بودند حوزه انتخابیه لارستان واجد شرایط برای  انتخاب ۲ نماینده در مجلس بود که در سطح استان  وبعد از شیراز در رده دوم قرار داشت و باتوافق بزرگان و فعالان آن روز ازدو کاندیدای مطرح مرکز شهرستان و بخش لامرد حمایت  و آقایان (سید عبدالواحد موسوی لاری (*) و حاج مهدی نصیری لاری(**))  بالاترین آرا را در منطقه بدست آوردند.

این دو در کنار هم با بررسی محرومیت های منطقه گام های اولیه را برای بهبود وضعیت موجود برداشتند اما حادثه ۷ تیر ماه و شهادت یکی از دونماینده لارستان (شهید نصیری) این منطقه از وجود این مرد خدوم محروم شد و می بایست با برگزاری انتخابات میان دوره ، نماینده دیگر منطقه مشخص می شد.

با  نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات میان دوره ، شرایط برای ورود یک نماینده لاری از مرکز شهرستان به مجلس فراهم بود . دکترمسعود باقری که چهره ای شناخته شده در شهر و بخش ها بود به عنوان کاندیدای مرکز شهرستان معرفی و از اقبال خوبی برای کسب بیشترین آرا برخوردار بود و آقای سید محمود علوی نیز از بخش لامرد وارد رقابت شد ( یک طلبه ناشناخته وگمنام ولی ارتباط نزدیکی با فعالان لار داشت ).

در آن مقطع به دلیل شرایط خاص سیاسی حاکم بر کشور (جنگ تحمیلی و تحرکات گروهک ها)، فعالان شهر علیرغم تذکرات  علما و خطبا مبنی بر حمایت از دکتر باقری ، توصیه آن بزرگان را نادیده گرفته و  حمایت از آقای علوی را در دستور کار خود قرار دادند (درستی یا نادرستی این تصمیم موضوع این نوشتار نیست )

با تبلیغات گسترده آقای علوی به کل منطقه معرفی و به دلیل حمایت های مرکز شهرستان از وی ، به عنوان نماینده دوم مردم لارستان وارد مجلس شورای اسلامی شد و این انتخاب بهترین دلیل برای مردم لار است که از همان روز اول در پی پیشرفت همزمان لار و بخش های تابعه  بودند و می خواستند با یک آینده نگری  خواسته های همه مناطق را برآورده و هر نقطه از لارستان متناسب با ظرفیت های خود پیشرفت کند  و برای رسیدن به این هدف لاری و غیر لاری معیارسنجش نبود بلکه آنچه مهم بود جامع نگری توام با ژرف اندیشی برای رفع محرومیت  و فراهم نمودن زمینه های پیشرفت کل منطقه بود.

انتظار می رفت با ورود آقای علوی به مجلس و به همراه دیگر نماینده لارستان ، شاهد پیشرفت همه جانبه باشیم اما ورود ایشان به مجلس انتظارات را برآورده نکرد و آغازی بر همه مشکلاتی شد که تا امروز با آن مواجه هستیم؛ زیرا فرصتی که برای همدلی  و پیشرفت بیشتر منطقه فراهم شده بود به رقابت های کاذب و بی اعتمادی نسبت به مرکز شهرستان تبدیل و همه  آرزوها رنگ باخت ومنطقه دچار تغییر و تحولات دور از انتظار شد و همان کسانی که از وی حمایت کرده بودند زمانی به اشتباه خود پی بردند که کار از کار گذشته بود.

با وجودی که لامرد هنوز بخشی از لارستان بود اما مشارالیه در تفکرات خود به دنبال انتزاع حوزه انتخابیه لامرد بر آمد ( در خاطرات یکی از بزرگان نظام  نقل شده که: … آقای علوی اصرار داشت که نماینده بخش لامرد از لارستان جدا شود ولی پاسخ آن مقام این بود  که این امر بی سابقه است  و موجب تنش در منطقه خواهد شد اما  ایشان همچنان برخواسته خود اصرار نمود … تا به هر حال حوزه انتخابیه لامرد از لارستان جدا گردید ( البته در اینکه ایشان در جهت رفع محرومیت زادگاه خود گام بر میداشت  کسی معترض نبود ) زیرا که  کل بخش ها و روستاها از حداقل امکانات محروم بودند اما مسئله این بود که ایشان دیگر مناطق را در اولویت بعدی قرار داده بود .

 عواملی چند در  موضوع انتزاع حوزه انتخابیه لامرد از لارستان  دخالت داشت :

۱-عدم رعایت قانون از سوی مجریان در سطح کشور که با درخواست یک نماینده و نادیده گرفتن نظر دیگرنماینده و مسوولان و مدیران شهرستان موافقت کردند

۲-عدم وجود یک تشکیلات قوی مردمی که جلو این حرکت تفرقه افکنانه را بگیرد .

۳-فعالان آن روز لار که رو دست خورده بودند از این پیشامد استقبال و در بین مردم این موضوع را جا انداختند ”بهتر که حوزه لامرد را جدا کردند ”و مردم نیز به دلیل محافظه کاری این سخن را پذیرفته و هیچ واکنشی نشان ندادند.

پاورقی :
*-آقای سید عبدالواحد موسوی ابتدا  پسوند  مهری داشت  اما بعدها به  لاری تغییر کرد
** -حاج مهدی نصیری لاری در جریان انفجار  ۷ تیر ماه سال ۱۳۶۰ شمسی دفتر حزب جمهوری اسلامی به همراه تعداد دیگری از مسوولان به شهادت رسید

……  غلامرضا حامدپور