یک برد،یک دنیا اتحاد و استکباری که حتی اجازه تبریک هم به خود نداد…

برد روز گذشته تیم ملی فوتبال کشورمان در مقابل تیم ملی فوتبال ولز آن قدر به دلمان چسبید که شاید نتوان به زبان جاری کرد. از آه ها و حسرت هایی که در ۹۰ دقیقه بازی روز گذشته همه کشیدند و توپ هایی که به تیرک خورد تا ۲ گلی که مزد ۱۰۰ دقیقه تلاش سخت کوشان تیم ملی را به آن ها تقدیم نمود.  بازی روز گذشته نشان داد اگر اتحاد داشته باشیم و یک صدا باشیم و اگر همه حامی هم باشیم در افتخار آفرینی برای ایران کسی جلودارمان نیست.

روز گذشته دعای ۸۰ میلیون ایرانی بدرقه تیم ملی ایران در مقابل ایادی استکبار نیز بود؛‌احتمالا عصبانیت شبکه های سعودی اینترنشنال و بی بی سی و … را در شب گذشته دیده اید که اصلا حتی به خود اجازه تبریک به این غرور ایرانی هم ندادند و شوربختانه برای آنها اینکه خواندن سرود ملی و خوشحالی بعد از گل را از سوی بازیکنان تیم ملی و کادر فنی به منزله پشت کردن به خواست ملت ایران تلقی نمودند،‌این هم دروغ شاخ داری دیگر … و دیروز و دیشب همه ملت ایران نشان دادند که اصلا توجهی به این باقیمانده های ایادی استکبار ندارند.

نکته جالب اتفاقات این روزها منفور شدن بیشتر از گذشته رژیم کودک کش صهیونیستی بود،‌از دفاع یکپارچه تماشاگران قطری و عربستانی و مراکشی و تونسی و ایرانی از فلسطین تا هو شدن خبرنگار شبکه های ۱۰و ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در قطر همه نشان از این داشت که سقوط این رژیم نیز نزدیک است….