گفتگوی خواندنی میلاد لارستان با یک لارستانی مقیم آمریکا

خبرنگار میلاد لارستان با آریا شریف زاده از لارستانی های مقیم بوستون آمریکا در حاشیه بازدید از باغ نشاط لار مصاحبه ای را با این جوان خوش آتیه ترتیب داده است که در ادامه این گفتگوی خواندنی آورده می شود:

میلاد لارستان: لطفاً خودتون رو معرفی کنید:

آریا شریف زاده هستم. پدرم در شهر لار متولد شده و من و دو برادرم در بوستون آمریکا متولد شده ایم. در بوستون آمریکا بزرگ شده ام ولی با این وجود لارستان را وطن اصلی خود می دانم.

میلاد لارستان: مدرک تحصیلی شما چیست؟

من فوق لیسانسم رو در رشته پزشکی زیر شاخه تحقیقات سرطان و کلیه تمام کرده ام و هم اکنون در بیمارستان “دانا فاربر” بوستون وابسته به دانشگاه هاروارد کار می کنم و قصد ادامه تحصیل هم دارم.

میلاد لارستان: قبلاً هم لار اومدین؟

نه، در دوران بچگی دو سه بار اومدم لار، الان بعد از ۱۲ تا ۱۳ سال هست که برگشتم. برای سفرم به ایران، از بابام خواستم که نقطه شروع ما از لار باشه.

میلاد لارستان: چطور از آمریکا تا لار اومدید؟

از آمریکا تا دبی با پرواز اومدیم و بعد از اون با پرواز شرکت فلای دبی به لار سفر کردیم.

میلاد لارستان: برنامه هاتون در ایران چی هست؟

قصد داریم بعد از لار به شهرهای شیراز، تهران و کرمانشاه که شهر مادری من هست مسافرت داشته باشم.

میلاد لارستان: دیدگاهت در مورد مردم ایران چطوری هست؟

همه ایرانی ها مهربون هستن، با احترام برخورد می کنن و مردم سخت کوشی هستند اما لاری ها را از همه مهربون تر می دنم، چون که به انسان یک حس خودمونی و صمیمیت می دن.

میلاد لارستان: در مورد خود لار چی می دونی؟

اول چیزی که برام جالبه، زبان خیلی سختی دارن و از نظر آکادمیک – دانشگاهی – تاریخچه ای درباره اون نمی دونم و با وجود اینکه مقدار کمی از لغت های زبان لاری رو می دونم، ولی صحبت کردن به زبان لاری سخته و متأسفانه کتابی در این خصوص برای مطالعه بیشتر درباره زبان لاری نیست و فقط بشکل گفتاری شنیدم.

از تاریخ لار، از امروز عصر (جمعه) که وارد لار شدم، کم کم دارم آشنا می شم و اولین جایی که رفتیم، قلعه مادر نادر بود و اونجا یه چایی خوردیم که خیلی چسبید و دوست دارم از داستان های در مورد شهر بیشتر بشنوم و یادبگیرم و با خودم به آمریکا ببرم و به دوستان بگم، چون با دور هم جمع شدن میشه فرهنگ وطنش رو نگه داره.

میلاد لارستان: در آمریکا با لاری ها دیگه هم آشنایی دارین؟

یکی دو نفر رو تو بوستون میشناسم، یکی از اون ها دندان پزشک هست.

میلاد لارستان: در بوستون رابطه شما با ایرانی ها چطوری هست؟

در بوستون، جامعه بزرگی از ایرانی ها نداریم ولی پدرم در گروهی که ایرانی ها در اون عضو هستند، هر ماه جلسه ایرانی ها برگزار میشه.

میلاد لارستان: دلتون می خواد که بیاین و در لار زندگی کنید؟

حتماً. چقدر هم راحت هست. با این پرواز فلای دبی با بابام حس می کردم داریم به یه فرودگاه شخصی یا خصوصی می ریم و قصد دارم باز هم به لار بیام و در برنامه هام هست که سال بعد بیشتر از یه هفته در لار بمونم و حسابی همه جا رو ببینیم و با فامیل باشیم.