زنان هنرمند شهر اوز، لباسی محلی را برای عروس می دوزند که اسم آن خوس بافی است. به گزارش میلاد لارستان به نقل از پایگاه خبری همگردی، در گذشته، لباس…
زنان هنرمند شهر اوز، لباسی محلی را برای عروس می دوزند که اسم آن خوس بافی است.
به گزارش میلاد لارستان به نقل از پایگاه خبری همگردی، در گذشته، لباس محلی ایلاتی ها دارای آرخالق، شال و کلاه های بدون لبه و نمدی بود. مردم در دوران پهلوی مجبور شدند که مانند دیگر مناطق ایران، لباسهای محلی را کنار بگذارند و لباسی خاص را بپوشند. با ما در این مقاله خواندنی همراه شده تا شما را با اجزای لباس محلی اوز استان فارس و رنگهای لباس محلی اوز استان فارس آشنا کنیم.
لباس هایی دیدنی و زیبا
امروزه زندگی ماشینی باعث شده که آداب و رسوم و لباس محلی فارس مانند دیگر مناطق ایران کم رنگ شود. با این حال مردم روستا و عشایر باز هم گذشته را از یاد نبرده و لباس محلی را به روش و شکل سنتی می دوزند و استفاده می کنند. لباس زنان عشایر از کلاهک، آرخالق، تنبان، پاپوش، روسری، پیراهن و دامن (قر) تشکیل شده و معمولا رنگهای شاد و مختلفی دارند. لباس مردان نیز از کلاه، پیراهن، آرخالق، شال کمر، چقه و کپنک تشکیل می شود.
رخت گشاد یا لباس محلی اوز
زنان هنرمند شهر اوز، شهری در جنوب استان فارس لباسی محلی را برای عروس می دوزند که اسم آن خوس بافی است. بعضی می گویند که شاید صنعت خوس بافی از کشور هند به این شهر وارد شده است. در خوس الیاف نقره ای وجود دارد که برای زینت شلوار، روسری، کلاه، پیراهن، جلیقه زنان و لباس کودکان بهکار می رود. در شهر اوز تا ۱۰۰ سال قبل لباسی مانند این لباس وجود داشت که لباس عادی و روزانه مردم بود. علت زیبایی رخت گشاد هم استفاده از زینت آلات و طلای زیادی بوده که در آن بکار می برند؛ زینت هایی که شبیه آرایش رقصندگان معبدهای هندوستان هست.
اجزای رخت گشاد یا لباس محلی اوز
کره باغی: به کلاهی که خوس دوزی شده باشد، می گویند.
دسمال کچه: دستمالی از جنس حریر که به شکل سه گوش بوده و آن را در زیر گلویشان می بندند.
بل: روسری زیبا و بزرگ که خوس دوزی شیفون شده باشد، بل نام دارد.
جم: پیراهنی که یقه و سر دستش زری دوزی اطلسی شده باشد.
ننتای گشاد: دامن بلندی که در حاشیه اش نقره و زر دوخته باشند.
جلوی: تسمه ای از جنس طلا که آن را در زیر گلو یا دور سرشان می بندند.
شیخپ: گلوبندی بزرگ از جنس طلا که در آن از سنگهای قیمتی استفاده شده باشد.
اشرفی: سکه هایی از جنس طلا که در گلوبند استفاده می کنند.
گز(goz): میله هایی از جنس طلا که در گلوبند استفاده می شود.
ماهک: آویزی است از جنس طلا که با آن پیشانیشان را می پوشانند.
هل: آویزی از مروارید که پیشانی را می پوشاند.
چمبر: دستبندی از جنس طلا که دارای برجستگی هایی شبیه به خار است.
پتری: حلقه ای است از جنس طلا که آن را به پره بینی می بندند.
کوش سغری: کفش چرمی که نوکی باریک همراه با زنگوله دارد.
میلی: حلقه ای از جنس نقره که برای زیبایی مچ پا استفاده می شود و در آن دانه های بزرگ سنگهای قیمتی بکار می رود.
ف ۱۱۰