چند اصطلاح لاري(1)

 دِنگ اَدُوِدائِش
نفست از جاي گرم درمي‌آيد.

***

سر و كارُم اَدَسِّ هر كَسونه
اصطلاحي است در ناتواني افرادي كه قبلاً توانا و زرنگ بوده‌اند.
يعني آنقدر ناتوان و درمانده شده‌ام كه كارها و اموالم به دست هر كسي افتاده است با هر كس و ناكسي در ارتباط هستم كه كاري را برايم انجام بدهند.

***

نِه شَه زيرنا، نِه شَه بَرا
بدون ملاحظه و رك با كسي صحبت كردن.

***

نِه مَه شا خاسّه، نه مَه شا بِسَّه
كنايه از هيچ راهي براي حل مشكل نداشتن و به بن بست رسيدن است.

***

نشاط ديگرون، چِش وَ دَل مَه!
از طعم شادي ديگران چيزي به من نمي‌رسد.

***

مَه تِكِه جو كَته
مزاحم كار من است.
كنايه از كسي است كه براي ديگران مزاحمت ايجاد مي‌كند.

***

دُش تا صبح، پا مَه لياف كَشي
كنايه از اين است كه از فكر و خيال، شب خوابم نبرد و تا صبح بيدار ماندم.
وقتي فكر و خيال و ناراحتي، آرامش و خواب شب را از كسي بگيرد.

***

وَ شانس مَه،‌گَووْه كارد دَدَه اَگُروزِه
ضرب‌المثلي است در مورد افراد بدشانس.
يعني آنقدر بدشانس هستم كه گاوي را كه سر بريد‌ه‌ام هم از من فرار مي‌كند.

***

فَل خوار بُدِه
اصطلاحي است براي اطفالي كه روي پا مي‌ايستند و مي‌توانند كمي از كارها را انجام دهند مثل راه رفتن، خوردن و…
اين اصطلاح بيشتر براي پرندگاني به كار مي‌رود كه براي خوردن آب و دانه، ديگر محتاج پدر و مادر خود نيستند و مي‌توانند خودشان آب و دانه پيدا كنند و پر پرواز دارند.

***

شين و شان اُش مَشَن
خيلي شاخ و برگ به آن نده.
كنايه از اين است كه چيزي به آن اضافه نكن.