رئيس حوزههای علميه فارس با بيان اينكه نگاه جهانی و جامع مرحوم آيتالله موسویلاری موجب شد كه اسلام در مرز جغرافيا و مليت محدود نشود، گفت: آن عالم ربانی در…
رئيس حوزههای علميه فارس با بيان اينكه نگاه جهانی و جامع مرحوم آيتالله موسویلاری موجب شد كه اسلام در مرز جغرافيا و مليت محدود نشود، گفت: آن عالم ربانی در فاز نگاه جهانی كه اسلام به مسائل دارد، تفكر و فعاليت كرد.
به گزارش میلادلارستان و به نقل از ایکنا، حجتالاسلام محمدهادی رحيمیصادق، رئيس حوزههای علميه فارس، با اشاره به درگذشت آيتالله سيدمجتبی موسویلاری افزود: مرحوم آيتالله موسویلاری پس از انقلاب با حكم حضرت امام(ره) بهعنوان نماينده ايشان در لارستان منصوب شد كه بعد از امام(ره) اين حكم توسط مقام معظم رهبری تنفيذ و ابقا شد.
حجتالاسلام رحيمیصادق به شخصيت آن فقيد برجسته اشاره كرد و گفت: شخصيت ايشان يك شخصيت ويژه و استثنايی بود و آشنايی و تسلط او بر مباحث منقول و فقه و مباحث مرسوم حوزوی از او يك عالم تراز اول و برجسته ساخته بود و از طرفی ديگر با علوم معقول و مسائل روز كاملاً آشنا و مسلط بود.
اين استاد حوزههای علميه فارس ادامه داد: تقريباً میتوان گفت آن عالم ربانی به زبان روس كاملاً آشنا بوده و به زبان محاوره با فرهنگهای زنده دنيا آشنا بود و بر همين اساس است كه شايد در كشورمان شخصيتی كمتر نظير آن مرحوم داشتيم كه آثار، مقالات و تفكرات او جهانی شده باشد.
رئيس حوزههای علميه فارس با يادآوری اينكه بسياری از كتابها و آثار آن مرحوم به زبانهای زنده دنيا ترجمه شده است، گفت: نگاه جهانی و جامع مرحوم آيتالله موسویلاری موجب شد كه اسلام را در مرز جغرافيا و مليت محدود نكند و در فاز نگاه جهانی كه اسلام به مسائل دارد، تفكر و فعاليت كرد.
اين مقام مسئول برخی از ويژگیهای برجسته آن عالم را برشمرد و گفت: نخستين خصوصيت آن مرحوم مردمی بودن است بهطوری كه نيمی از سال را حتماً در لار حضور داشت و در رفتار خود با مردم بسيار متواضع بود.
رئيس حوزههای علميه فارس: مردمی بودن، ولايتمداری و نگاه جهانی مهمترين ويژگیهای مرحوم آيتالله موسوی لاری بود
رئيس حوزههای علميه فارس اظهار كرد: خصوصيت دوم آن مرحوم جهانی فكر كردن وی بود كه بايد بتوان به سؤالات تمام آزادگان جهان پاسخ داد. حجتالاسلام رحيمیصادق با بيان اينكه مرحوم آيتالله موسویلاری به مسائل روز آگاه بود، گفت: در كنار تمام اين ويژگیها مهمترين ويژگی آن مرحوم مسئله ولايتمداری و در صحنه بودن بود يعنی آن فقيه روحانی، عالمی نبود كه گوشهگير باشد و فقط به مسائل علمی بپردازد بلكه در كنار تبحرات علمی در همه حوزهها آگاه به زمان و مسائل روز بود.