چند نمونه اصطلاحات و كنايات لاري(3)

 

 

 

كاه گَنَه اَباد مَدِه
خاطرات تلخ گذشته را يادآوري كردن.

***

پا مَز وَر بو وانا چِلّه مَز كَمو وانا
تكبر و افاده به خرج دادن.

***

اَز كاه ماشَك سبك‌تر بوئِس
آبرويش رفت.

***

سِر دَس گيرُم مَبَش
مانع كارم مباش

***

اَبو وَيس، چَش زير بُكُن
هنگام دعوا جاي سلام و عليك را باقي بگذار.

***

دُز وَ پَرمَه اَگِره
كاري را دزدكي انجام دادن.

***

مَزِرِ چَش وا اِشكَه
موضوع را به رخش كشيدم.

***

نِه شَه خورِم نِه شَلونِم
كاري به كارش ندارم.

***

گربَه اَپلاس مَواگَردَن
صريح و روشن منظورت را بيان كن.

***

نارِ تَئر و شيري مَز مَبي
اينقدر خط و نشان برايم نكش.

***

اُدائي كه پَسِ پَيِ مَه واسي
منتظر است كه عيب و ايراد از من بگيرد و به ديگران بگويد.

***

دُش تا صُبح پا مَه لِياف كَشي
ديشب تا صبح از فكر و خيال و ناراحتي خوابم نبرد.

***

گُش، شَلوئه مِخِه
منتظر است كه من چيزي بگويم تا فتنه‌اي به پا كند منتظر بهانه‌اي است تا به دستش بدهم.

***

مَه دومَن كَفَنُم بَسِّه
حرف‌هاي بدي كه به من زدي تا قيامت به ياد دارم.

***

خِشت بيست و چهارتا مَلو اُنِسِن، مَز ياد ناچو
حرف‌هاي بدت را تا به هنگام در گور خوابيدن به ياد دارم.

***

اَدَنِه، ولي شَزْوَر اَواشَخِه
خود را به نفهمي زدن.

***

تُوَتْ، گَرمِه
از عاقبت كار خبر نداري.