کسی در وقت جنگ به دشمن آب می‌دهد؟!

مرحوم حضرت آیت الله العظمی بهجت می فرمود: در صفین وقتی لشکر معاویه بر آب مسلط شدند، آب را بر آن حضرت و اصحابش بستند، اما وقتی که حضرت مسلط شد، به آنها آب داد و مانع نشد. آیا تا به حال دیده یا شنیده شده که کسی در وقت جنگ، به دشمن خود آب بدهد؟!

در زمان پادشاهی روسیه، در جنگ جهانی اول هر چه لشکر برای جنگ با آلمان می‌رفتند بر نمی‌گشتند، یک بار وقتی قطار پر از جوان می‌خواست برای جنگ حرکت کند، مادران آنها جلوی قطار خوابیدند تا مانع حرکت او شوند، از مسکو کسب تکلیف کردند، دستور رسید که قطار از روی مادرها عبور کنید.

معمول بود که در وقت جنگ و حمله چند نفر نگهبان می‌گذاشتند تا کسی فرار نکند؛ اما امام حسین (علیه السلام) در شب عاشورا فرمود:
انتم فی حل من بیعتی.
بیعت خود را از شما برداشتم.

این قوم با من کار دارند، هر که می‌خواهد برود، تعداد لشکر امام حسین (علیه السلام) در شب عاشورا قریب هزار نفر بود، شب عاشورا ده نفر، ده نفر بعضی با خداحافظی، و بعضی حتی بدون خداحافظی از رکاب آن حضرت دور شدند و رفتند!

هم چنین سید الشهدا (علیه السلام) به حضرت مسلم (رحمة الله علیه)فرموده بود که با مهربانی رفتار کند، و شاید سبب کشته شدن و شهادت حضرت مسلم، همین بوده که اذن جنگ نداشته و گرنه در دار الاماره و مقر ابن زیاد بیشتر از بیست نفر نبود و حضرت مسلم می‌توانست آنها را محاصره کند.

کتاب در محضر حضرت آیت ا…. العظمی بهجت – ص ۱۳۹
محمد حسین رخشاد