بررسی علل افول زبان لارستانی از دید کارشناسان(1)

میلاد لارستان: چند سالی است که به دلائل مختلف زبان لارستانی دچار تغییر و فراموشی شده و به همین خاطر برای جلوگیری از این کار میلاد لارستان در صدد است تا با استفاده از دیدگاه کارشناسان علت افول این زبان اصیل و زیبا را بررسی و از طرفی برای تقویت و ترویج آن گام بردارد.

حاج محمد زارع مسئول بنیاد لارشناسی در این خصوص در گفت و گویی کوتاه با خبرنگار میلاد لارستان، اظهار داشت: مهمترین عامل پیوستگی وحدت قومی یک ملت، تاریخ جمعی مشترک، مذهب و زبان است و که این عامل در منطقه لارستان بزرگ زبان مشترک است.

وی زبان لارستانی را بازمانده لهجه پهلوی اشکانی (ایرانی میانه) دانست که از ۲ هزار سال پیش در این منطقه رواج دارد، افزود: لهجه های گراشی، اوزی، خنجی، فیشوری، بستکی، فرامرزانی، بیخه ای، کومزاری و اشکنانی از لهجه های مختلف زبان لارستانی هستند.

مسئول بنیاد لارشناسی با اشاره به اینکه زبان لارستانی و لهجه های مختلف آن در نواحی وسیعی از جنوب فارس و استان هرمزگان و حتی در بخشی از کشور عمان رایج است، تصریح کرد: شاید یکی از دلایلی که زبان لارستانی نتوانست به ادبیات مکتوب برسد نوشتن سخت آن بود که اهالی این منطقه در نوشتن به زبان عربی و فارسی روی آوردند.

این محقق و نویسنده یکی دیگر از عوامل آنکه زبان لارستانی مکتوب نشده را نبود پژوهشگر در گذشته در منطقه لارستان و عدم حمایت حاکمان محلی مطرح کرد و ادامه داد: جهانی سازی و پیشرفت تکنولوژی و علاقه قشر جدید به زبان های بیگانه و همچنین بی توجهی مسئولین به زبان های قومی و تلاش برای جایگزینی زبان فارسی به جای زبان های محلی در مدارس توسط دولت های وقت نیز می تواند از جمله عوامل زبان لارستانی باشد.

زارع با برشمردن چندین راهکار برای حفظ و ترویج زبان لارستانی، گفت: تأسیس رشته زبان شناسی در یکی از دانشگاه های لارستان و اختصاص دادن چند واحد زبان لاری، تدریس زبان لارستانی در مدارس به عنوان کلاس های فوق برنامه، انتشار نشریه به زبان لارستانی، حمایت از پژوهشگران زبان شناسی و راه اندازی رادیو لارستان می تواند راهگشای جلوگیری از فراموشی زبان اصیل لارستانی شود.