حضور دوباره در زادگاه مادری پس از ۹ سال و یادآوری خاطره های قدیمی در صندلی مدرسه راهنمایی شهید بهشتی(تیزهوشان) لار، کوچه پس کوچه های شهر و… بهانه ای شدند…
حضور دوباره در زادگاه مادری پس از ۹ سال و یادآوری خاطره های قدیمی در صندلی مدرسه راهنمایی شهید بهشتی(تیزهوشان) لار، کوچه پس کوچه های شهر و… بهانه ای شدند تا با رییس لارستانی بخش تحقیقات و تکنولوژی های شبیه سازی نفتی در یکی از شرکتهای نفتی شهر هیوستون ایالت تگزاس آمریکا به گفتگو بنشینیم.
می گوید به دلیل شرایط خانوادگی خود همیشه نیم نگاهی به بازگشت به ایران داشته ام و دوست داشته ام شرایط استادی دانشگاه و یا کار در صنعت نفت را در ایران تجربه کنم…
ماحصل گفتگوی میلاد لارستان با دکتر امیرصالحی را که با هم می خوانیم…
امیرصالحی، ۳۱ ساله و متولد شهر لار هستم. دوره ابتدایی و راهنمایی خود را در شهر لار و در مرکز آموزشی تیزهوشان شهید بهشتی گذارندم. برای دوره دبیرستان و پیش دانشگاهی به مدرسه تیزهوشان شهید دستغیب شیراز رفتم. در کنکور ریاضی و فیزیک سال ۸۳ رتبه ۱۷۰ کشوری را کسب کردم. به دلیل علاقه شخصی خود و با دریافت بورسیه کامل وزارت نفت ،رشته مهندسی نفت گرایش مخازن هیدروکربنی دانشگاه صنعت نفت را انتخاب کردم. دوره کارشناسی خود را با بالاترین معدل و رتبه یک دراین دانشگاه به پایان رساندم.
سپس در کنکور کارشناسی ارشد شرکت کردم و موفق شدم رتبه یک کشور را کسب کنم . با توجه به کسب این رتبه اول کشوری، ضمن دریافت جوایز مختلف از وزارت و وزیرنفت آن زمان، با ورود به بنیاد ملی نخبگان توانستم از تسهیلات این بنیاد استفاده کنم. در دانشگاه صنعتی شریف دوره ارشد مهندسی نفت خود را شروع کردم. ورود من به دوره کارشناسی ارشد شریف با ورود شرکت نفتی توتال فرانسه به ایران هم زمان شد و این شرکت تصمیم داشت سه نفر را برای اهدای بورسیه و ادامه تحصیل در فرانسه از ایران انتخاب کند. پس از انجام چندین مصاحبه، خوشبختانه به عنوان نفر اول از ایران انتخاب شدم و با دریاف بورسیه کامل تحصیلی به دانشگاه پلی تکنیک فرانسه رفتم. تحقیقات خود را در سال ۲۰۱۰ در بزرگترین مرکز تحقیقات نفت و گازاروپا به پایان رساندم. سپس پایان نامه ارشد خود را در شهر پاریس با نمره کامل و به عنوان نفر اول دفاع کردم.
یکی از تجربیاتی که از دوره کارشناسی ارشد کسب نمودم کار در دو مرکز بزرگ تحقیقاتی در اروپا بود. بدلیل نگارش و تبادل مقالات علمی با اساتید معتبر جهانی و شرکت در چندین کنفرانس معتبر بین المللی، خوشبختانه توانستم از ۵ دانشگاه برتر دنیا بورسیه (فلوشیپ) کامل برای دوره دکترا ی نفت دریافت کنم، که از بین آنها دانشگاه استنفورد در ایالت کالیفرنیا آمریکا را انتخاب کردم. این دانشگاه از لحاظ علمی و اساتید معتبر در رده بندی جهانی در بالاترین سطح قرار دارد. خوشبختانه این شانس را داشتم که طی ۵ سال دوره دکترا، با برجسته ترین اساتید و محققین در مرکز تحقیقات شبیه سازی مخازن نفتی دانشگاه استنفورد همکاری و از پایان نامه خود دفاع کنم. در سال ۲۰۱۵ با معدل کامل ۴ (از ۴) دوره دکترای خود را به پایان رساندم.
همزمان با دوره دکترا، حدودا ۲ سال کار تدریس را نیز در همان دانشگاه انجام میدادم و در مقاطع تابستان نیز در شرکت های نفتی متعددی کار میکردم. پس از پایان تحصیلات در مقطع دکترا، از بین انتخاب دو گزینه استادی دانشگاه های مختلف و ورود به صنعت نفت، به یک شرکت تحقیقاتی نفتی در آمریکا پیوسته و مشغول به کار شدم. هم اکنون به عنوان رییس بخش تحقیقات و تکنولوژی های شبیه سازی نفتی آن شرکت در شهر هیوستون ایالت تگزاس آمریکا مشغول به فعالیت می باشم.
کسب رتبه یک کشوری در کنکور کارشناسی ارشد، کسب رتبه یک تحصیلی و دریافت مدارک با بالاترین افتخار در هر سه مقطع کارشناسی (در ایران) ، کارشناسی ارشد (در فرانسه) و دکترا (در امریکا)، شرکت در بیش از بیست کنفرانس بین المللی و ارائه مقالات علمی در آنها، انتشار تعداد زیادی مقاله در ژورنال های معتبر بین المللی، عضویت در هیات داوری علمی کنفرانس ها و ژورنال های نفتی معتبر، دریافت چندین فلوشیپ از معتبرترین دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی فرانسه، آلمان، هلند، انگلستان، کانادا و آمریکا، و ثبت دو اختراع در زمینه نفت و گاز در کشور آمریکا از مواردی است که برای من بسیار ارزشمند بوده است. یکی دیگر از افتخاراتی که میتوانم به آن اشاره کنم انتخاب بعنوان بهترین دستیار استاد در دانشگاه استنفورد آمریکا بود که بدلیل تعداد زیاد دانشجو و رقابت شدید در آنجا کسب این مقام برای من افتخار بزرگی بود.
من به دلیل شرایط خانوادگی خود همیشه نیم نگاهی به بازگشت به ایران داشته ام و دوست داشته ام شرایط استادی دانشگاه و یا کار در صنعت نفت را در ایران تجربه کنم. قاعدتا اگر شرایط مناسب برای کارهای پژوهشی و تحقیقاتی دانشگاهی یا صنعتی در ایران فراهم گردد، در آینده به کشورم بازخواهم گشت.
یکی از مواردی که در آمریکا بسیار جدی ولی در ایران متاسفانه ضعیف پیگیری میشود سرمایه گذاری قابل توجه در زمینه های تحقیقاتی است. شما دارای یک بخش صنعت و یک بخش پژوهش هستید که در ایران به نظر میرسد این دو مورد به خوبی به هم وصل نمیشوند. شما زمانی می توانید روش های به روز دنیا در زمینه نفت و گاز را در کشور اجرا کنید که تحقیقات فراوانی هم در آن زمینه انجام داده باشید تا بتواند پشتوانه ای قوی برای کار صنعتی شما باشد. این اتفاق در ایران معمولا ضعیف است و به اعتقاد من تفاوت عمده پروژهای نفتی در ایران و آمریکا به زمینه های تحقیقاتی بر میگردد.
به اعتقاد من برای پیشرفت و توسعه یک منطقه لزوما نباید منابع عظیمی از نفت و گاز وجود داشته باشد. حتی میتوان در مناطقی که دارای منابع نفتی نیست با ایجاد دانشگاه ها و مراکز آموزشی در بحث نفت باعث پیشرفت منطقه شد. در لارستان با توجه به وجود دانشگاه دولتی میتوان با جذب افراد مستعد باعث پرورش نخبگان شد. از لحاظ صنعتی حداقل در زمینه نفت و گاز در لارستان بنظر توسعه زیادی نداشته ایم. اما اگر دانشکده نفت و مراکز آموزشی در لارستان ایجاد شود بطور قطع میتوان در زمینه پژوهشی به صنعت کشور نیز کمک نمود.
از طرفی شهرستان لارستان با توجه به موقعیت استراتژیک و نزدیکی به دریا و خلیج فارس در زمینه حمل و نقل و تجارت می تواند بسیار موفق عمل کند و این شهرستان می تواند مرکزی برای انتقال کالاها از مرکز کشور به جنوب و بلعکس باشد. اما قطعا باید به اوضاع راه های این شهرستان رسیدگی شود چرا که واقعا از لحاظ زیرساخت های جاده ای در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. فعالیت های ایجاد استارت آپ ها (شرکتهای نوپا) در زمینه علوم به روز را نیز میتوان کاری بسیار مثبت در لارستان تلقی کرد. به عنوان مثال با توجه به گرمای منطقه، در زمینه پنل های خورشیدی میتوان سرمایه گذاری کرد. مانند کشورهای غربی که بسیاری از ساختمان ها خودشان برق خود را تامین میکنند. این موارد برای ایجاد شغل در لارستان کاری مثبت و خوب است.
در این مورد دکتر باقری بعنوان ریاست دانشگاه لار بسیار خوب و مثبت عمل کرده اند و سعی داشته اند که نخبگان لارستانی را در قالب هیئت علمی به شهر خود بازگردانند. به اعتقاد من اولین موردی که برای فارغ التحصیلان بسیار مهم است شرایط کاری است. آنها باید این احساس را داشته باشند که از توانایی های علمی شان حداکثر استفاده را میبرند و در عین حال حداقل یک زندگی متوسط و خوب را نیز میتوانند در ایران تجربه کنند. اگر این امکانات و شرایط تحقیقاتی نیز در لارستان ایجاد گردد قاعدتا نخبگان هم به این شهر بازخواهند گشت. متاسفانه به نظر میرسد که ما از این امکانات زیرساختی دور هستیم در حالی که در آمریکا به افراد نخبه و تحقیقات علمی توجه ویژه ای می شود.
بنظرم خیابان ها و ساختمان ها نسبت به چند سال قبل تغییراتی داشته اند، اما پیشرفتی که واقعا آن را احساس کردم و برای آن خوشحال هستم ایجاد و توسعه دانشگاه دولتی در لارستان است و به اعتقاد من یک شروع بسیار خوب تلقی می شود تا با آمدن اساتید و هیات علمی متخصص و مجرب، لارستان از لحاظ علمی نیز پیشرفت کند. مردم لارستان نیز مانند گذشته خونگرم، صمیمی و با صفا هستند که واقعا مانند آنها را در هیچ جای دنیا ندیده ام و از صمیم قلب این مردم را دوست دارم.
در مورد اخبار لارستان که متاسفانه فرصت نداشته ام اما اخبار نفت و گاز ایران را دنبال مینمایم. اخبار ورزشی ایران خصوصا باشگاه پرسپولیس را نیز پیگیری می کنم.
گروه بسیار سختی است، اسپانیا و پرتقال که قهرمان جهان و اروپا هستند. گفته میشود مراکش تیم آسانیست، اما به اعتقاد من مراکش نیز تیمی بسیار قوی و قهرمان آفریقاست . در کل صعود از این گروه کار بسیار دشواریست.
قاعدتا مردم ایران در مقایسه با اروپا و آمریکا، با هم بسیار صمیمی ترهستند، اگر چه به نظر میرسد نسبت به گذشته این مورد کمتر شده است. از لحاظ فرهنگی ضعف هایی در ایران دیده می شود که باید روی آن کار شود، خصوصا در نحوه رانندگی و ریختن اشغال در معابر عمومی. به عنوان مثال در آمریکا وجود قوانین شدید محدودکننده باعث شده مردم خیلی دقیق تر باشند. این قوانین سخت گیرانه باعث میشود که فرهنگ مردم نیز به تدریج شکل بگیرد، در زمینه رانندگی بسیار با احتیاط باشند، و در تمیز نگاه داشتن مکانهای عمومی خیلی دقت کنند.
بله، فضای مجازی اتفاقا برای تبادل نظر و ارتباطات ابزار بسیار خوبی است اما نیازمند زمان مخصوص به خود است. در آمریکا فرصت و اجازه استفاده از فضای مجازی در زمان کاری خود را نداریم. شاید حدود یک ساعت در روز از فضای مجازی استفاده میشود. استفاده زیاد از شبکه های مجازی باعث می شود که راندمان کاری و فرصت مطالعه در میان مردم کمتر شود. متاسفانه در ایران دیده می شود که مردم خیلی کم به مطالعه می پردازند و ساعات مفید کاری بسیار کم است ، در حالیکه در غرب حتی در مترو و وسایل حمل و نقل عمومی نیز مردم در زمینه های مختلف مطالعه می کنند.
بسیار خوشحالم که بعد از حدود ۹ سال دوباره لار و مردم خون گرمش را میبینم. از دیدن خانواده، دوستان قدیمی، مدرسه قدیمی، دانش آموزان کنکوری، و دانشگاه لار بسیار خوشحال شدم. امیدوارم همیشه شاهد سربلندی و شادی این مردم با صفا باشیم. در پایان از خانواده و به خصوص پدر و مادر عزیزم تشکر میکنم و دستان پر مهرشان را میبوسم چرا که بدون حمایت، تشویق و دعای خیرشان دستیابی به هیچ کدام از این موفقیت ها حتی قابل تصور هم نبودند.