منطقه محروم درز و سایبان لارستان یکی از مناطق روستایی است که بیکاری در آن بیداد میکند، در صورتی که اگر موانع اداری موجود برطرف شود میتوان در این منطقه…
منطقه محروم درز و سایبان لارستان یکی از مناطق روستایی است که بیکاری در آن بیداد میکند، در صورتی که اگر موانع اداری موجود برطرف شود میتوان در این منطقه اشتغالزایی کرد. به گزارش میلادلارستان به نقل از تسنیم بیش از یک دهه از شروع خشکسالی در استان فارس میگذرد و سایه سنگین آن همچنان بر سر شهرها و روستاهای استان قرار دارد به گونهای که اغلب چاههای کشاورزی خشک و کم آب شده و نخستین نتیجه آن مهاجرت مردم از روستاها به شهرها و افزایش بیکاری است.
منطقه درز و سایبان در نزدیکی شهر لار از نقاط محروم و روستایی است که پیش از این در چندین گزارش به مشکلات این منطقه پرداخته شد. در گزارشی که مرداد ۹۶ منتشر شد، دهیار روستای سایبان از تعبیر بیداد کردن برای نشان دادن وضعیت بیکاری در این منطقه استفاده میکند.
یکی از ظرفیتهایی که هنوز برای اشتغال در این منطقه وجود دارد، دامداری به ویژه دامهای سبک است. در برنامه ششم توسعه بخشی به کشاورزی و دامپروری اختصاص یافته از جمله در ماده ۱۴ این برنامه آمده است:
« در جهت اجرای مردمی شدن اقتصاد و گسترش سهم بخش خصوصی و تعاونی در اقتصاد و به منظور افزایش بهرهوری و ارتقای سطح کیفی خدمات و مدیریت بهینه هزینه به تمامی دستگاههای اجرایی که عهدهدار وظایف اجتماعی، فرهنگی و خدماتی هستند (از قبیل واحدهای بهداشتی و درمانی، مراکز بهزیستی و توانبخشی، مراکز آموزشی، فرهنگی، هنری و ورزشی و مراکز ارائه دهنده خدمات و نهادههای کشاورزی و دامپروری) اجازه داده میشود در چارچوب استانداردهای کیفی خدمات که توسط دستگاه ذیربط تعیین میگردد، نسبت به خرید خدمات از بخش خصوصی و تعاونی (به جای تولید خدمات) اقدام کنند».
چشمانتظاری چندین ساله برای یک مجوز
راهاندازی مجتمعهای دامداری یا اجرای طرح تجمیع دامداریها در روستاها یکی از کارهای است که ضمن مردمی کردن اقتصاد رونق اشتغال در بخشهای روستایی را نیز به دنبال دارد.
یکی از سرمایهگذاران بخش دامداری در منطقه درز و سایبان لارستان که تقاضای طرح تجمیع دامداری سبک را دارد، میگوید: با وجود تجربه موفقیتآمیز طرح مجتمع دامداری در دیگر استانها اما مردم منطقه درز و سایبان سالهاست چشم انتظار موافقت مسئولان و اعطای مجوز یک مجتمع دامداری نیمه صنعتی هستند.
وی دامداری را شغل اجدادی مردم منطقه درز و سایبان معرفی میکند که به دلیل موقعیت جغرافیایی لارستان میتواند زمینه صادرات محصولات دامی به ویژه گوشت را فراهم کند.
این سرمایهگذار به خبری که در شهریورماه امسال درباره منع صدور مجوز برای احداث مجتمعهای دامداری از سوی مدیرعامل امور دام استان فارس به نقل از معاون وزیر کشاورزی مطرح شده، اشاره میکند و در نامهای دلایل رد این سخن را بیان کرده است. در بخشی از نامه وی آمده است: « معاون محترم وزیر با تصویب یک قانون فراگیر و شتابزده صدور مجوز برای احداث هرگونه مجتمع دامداری در سرتاسرکشور را ممنوع اعلام کرده و دلیل آن را این مطلب ذکر کرده که در گذشته از ۳۰ مجوز مجتمع دامداری در استان فارس فقط ۳ مجتمع به بهرهبرداری رسیده است».
این سرمایهگذار معتقد است به جای پاک کردن صورت مسئله باید به حل آن پرداخت یعنی ارزیابی و آسیبشناسی کرد و دلایل این امر را بررسی کرد نه اینکه به طور کل دادن مجوز را منع کرد. مستندات وی برای این مطلب تجربه موفق دیگر استانها در احداث و بهرهبرداری مجتمعهای دامداری است.
وی همچنین دلیل دیگر برای اجرای طرح تجمیع دامداری را این میداند که در خانههای روستایی جدید امکان نگهداری حیوانات در حیاط وجود ندارد. این سرمایهگذار میگوید: « چگونه ممکن است که در حیاط ۲۰۰ متری هم حیوانات را نگه داشت و هم اهالی خانه زندگی کنند».
مورد دیگری که وی در نامهاش به آن اشاره میکند این است که این طرح میتواند مانع مهاجرت روستائیان شود و احیای روستاها را در پی دارد. وظایف ۲۱ گانه وزارت جهاد نیز مورد دیگری است که این سرمایهگذار در نامه خود به آن اشاره کرده و خواهان این شده که منع صدور مجوز در استان فارس بازنگری شود.
سرمایهگذار وارد شود، مجوز میدهیم
حبیبالله ساجدی، مدیر عامل امور دام استان فارس در گفتوگو با تسنیم از وجود ۳۳ مجتمع دامی با ۳ هزار و ۲۱۷ واحد دام در استان فارس سخن میگوید. وی درباره منع صدور مجوز میگوید: اگر شهرستانی مصر به احداث مجتمع است باید کارهای زیربنایی را انجام دهد.
به گفته مدیرعامل امور دام استان فارس از آنجا که دولت هزینههایی را برای احداث مجتمع صرف میکند باید در جایی باشد که بهرهوری داشته باشد تا هزینههای دولت هم به هدر نرود. ساجدی به وجود برخی مشکلات در شهرستانها اشاره میکند که سبب چنین دستوری از سوی معاون وزیر شده است، از جمله بحث تامین آب یا شرایط آب و هوایی و همچنین منع ورود و حمل و نقل گوساله در کشور از سوی دامپزشکی که عملا امکان احداث مجتمع در برخی از مناطق را با مشکل روبهرو میکند.
وی معتقد است که استان فارس در احداث و راهاندازی مجتمعهای دامداری پیشرو بوده است اما باید مدتی صبر کرد تا مجتمعهای فعلی به سرانجام برسد.
ساجدی درباره منطقه درز و سایبان نیز میگوید: در این منطقه یک مجتمع گوساله پرواری مجوز داده شده اما کارهای زیربنایی آن انجام نشده است. علاوه بر آن در دیگر نقاط لارستان از جمله صحرای نیمه، لطیفی، جویم و درز و سایبان مجتمع دامداری وجود دارد و بیش از این هدررفت هزینه است.
مدیرعامل امور دام استان فارس با این حال از ورود سرمایهگذار در این زمینه استقبال کرد و وعده داد که اگر سرمایهگذاری بخواهد این کار را انجام دهد مکاتبات با تهران را انجام میدهیم تا روال اداری طی شود و موافقت احداث مجتمع را از تهران بگیریم.
در مقابل این اظهارات نامجو از قرارداد ۱۰ تا ۱۵ ساله برای تامین آب مجتمع دامداری در منطقه درز و سایبان سخن میگوید و معتقد است ابتدا باید مجوز از سوی مسئولان جهاد داده شود تا دیگر امور از جمله تامین اعتبار پیگیری شود. وی همچنین به گرفتن مجوزهای زیست محیطی نیز اشاره میکند و معتقد است تمام اموری که باید انجام شود، منوط به دادن مجوز است.
با توجه به اهمیت ایجاد اشتغال در روستاها به ویژه در مناطق محروم و همچنین با توجه به اینکه صدور مجوز در صورت وجود سرمایهگذار از سوی مسئولان جهاد قابل پیگیری مجدد است، به نظر میرسد میتوان با همکاری بین بخش خصوصی و دولتی روزنه امیدی در منطقه درز و سایبان لارستان ایجاد کرد.
گزارش از حلیمه زارع