دانستنی های جدید درباره آب انبارها!

رئیس میراث فرهنگی لارستان معتقد است برای احیای برکه‌ها تنها همایش کافی نیست بلکه مردم باید آگاه باشند و با مواردی که سبب مرگ یک برکه می‌شود، مقابله شود.

به گزارش میلاد لارستان سیما علویه برکه‌ها را بخشی از هویت دینی و فرهنگی مردم لارستان می‌داند از روند تجاری‌سازی در لارستان که با مسدود کردن و خشک کردن ممر برکه‌ها همراه است، انتقاد می‌کند.

به گفته وی وقتی برخی از نهادهای دولتی برای کسب سود بیشتر مجوز ساخت در رودخانه را به بهانه خشک بودن می‌دهند و رودخانه را پر می‌کنند، کانال‌های آبریز و ممر برکه‌ها از بین می‌رود در نتیجه پس از چندی برکه می‌‌میرد. به اعتقاد علویه اگر قرار است اتفاقی بیفتد باید ابتدا کانال‌های آبریز و ممر برکه‌ها حفظ شود و پس از آن فرهنگ‌سازی برای حفظ این آب انبارها صورت گیرد.

یکی از نکاتی که وی درباره حفظ و تعمیر آب انبارها یا همان برکه‌های لار می‌گوید این است که سقف برکه‌ها کاه گلی است و نباید با سیمان تعمیر شود چراکه وجود سیمان مانع تبخیر آب شده و به تدریج برکه از درون تخریب می‌شود.

علویه درباره مصالح به کار رفته در این برکه‌ها و شکل آنها نیز می‌گوید: مصالح به کار رفته در مخزن این آب انبارها سنگ و ساروج است و در سقف آن از داخل سنگ و ساروج و از بیرون برای خنک بودن از گچ و کاهگل استفاده شده است.

وی به وجود ۴ دهانه برای برداشت آب در ۴ جهت جغرافیایی برکه‌ها اشاره می‌کند که علاوه بر اینکه مکانی برای برداشت آب بوده، سبب رد شدن هوای تازه و تابش آفتاب به آب موجود در برکه بوده و سبب پاک ماندن آب می‌شده است. رئیس میراث فرهنگی لارستان همچنین به محاسبات دقیق میان قطر، ارتفاع و عمق هر برکه اشاره می‌کند که امکان لایروبی برکه را فراهم می‌کرده است. علویه همچنین به وجود برکه‌های مستیطل شکل نیز در لارستان اشاره می‌کند و می‌گوید: در زمانی که اقلیت‌های دینی به ویژه یهودیان در این مناطق ساکن بودند به فرموده علمای شهر برای تمایز میان برکه مسلمانان و یهودیان برکه‌های اقلیت‌های دینی به این شکل ساخته شدند.

به گفته رئیس میراث فرهنگی لارستان با وجود اینکه آب لوله‌کشی در شهر لار وجود دارد اما هنوز هم برکه‌ها مورد استفاده مردم است و برای حفظ این هویت فرهنگی باید همه با هم تلاش کنند و بخش دولتی نیز هم افزایی بیشتری با هم داشته باشند.