هفته سوم تيرماه 1380- شماره191( با اوقات فراغت چه كرده‏ ايم)

يكى از مشكلات هميشگى جامعه جوان در ايام تابستان برنامه پر كردن اوقات فراغت آنان است كه به حق كارى بس مشكل و عملى طاقت‏فرساست. مشكل از اين جهت كه نياز واقعى جوانان را بايد ادراك كرد و براساس تمايلات فطرى آنان برنامه‏ريزى كرد و طاقت‏فرسا از اين بابت كه كار روانشناسانه و تدبيرى عميق جهت شناخت اين مهم از ضروريات است.
 پرسشى كه ذهن نقاد هر انسان پژوهشگر را به خود مشغول مى‏سازد اين است كه آيا دست‏اندركاران كه براى اوقات فراغت فرزندان جامعه برنامه‏ريزى كرده‏اند اين دو نكته مهم را مورد نظر قرار داده‏اند و بر اساس تمايلات فطرى و شناختى دقيق از نياز جوانان طرح و برنامه تدوين كرده‏اند يا فقط هدف پر كردن وقت‏ها و از دست رفتن فرصت‏ها و ايجاد مشغوليت براى جوانان است.
 هنر آموزش ايجاد جاذبه و اشتياق در نوآموزان و گسترش روح تعالى و پژوهش و دقت در آنان است اگر آموزگاران بتوانند كارى كنند كه روح تحقيق و تفحص را در نوآموزان گسترش دهند براستى هنرمند واقعى هستند پايگاههاى برنامه‏ريزى براى پر كردن اوقات فراغت جوانان با خويش خلوت كنند و بينديشند كه براستى توانسته‏اند جوانان را مجذوب خويش سازند يا خداى ناكرده شدت دفع بيش از قدرت جذب بوده است. اگر چنين است تجديد نظر در نحوه كار و برنامه‏ريزى ضرورت مى‏يابد و براى تحقق اين مهم اولين گام نظرخواهى از كسانى است كه ما مى‏خواهيم فرصت طلايى آنها را اشغال كنيم.