گفت و گو با یک پرستار به مناسبت روز پرستار

میلاد لارستان: روز میلاد حضرت زینب کبری(س) مصادف است با روز پرستار که به همین مناسبت خبرنگار ما گفت و گویی را با کاظم اکبری یکی از پرستاران پرتلاش لارستانی ترتیب داده که در ذیل می خوانیم:

میلاد لارستان: در ابتدا لطفا خودتان را معرفی و در مورد سوابق خود توضیح دهید؟

کاظم اکبری هستم متولد سال ۱۳۴۲ از لار و مدرک کاشناسی ارشد پرستاری از دانشکده پرستاری شیراز را دریافت نموده ام.

من پس از دوران سربازی طرح خارج از مرکز خود را در بیمارستان امام سجادع) شهر لار گذرانده و سپس در دانشکده پرستاری و مامایی حضرت زینب(س) لارستان به عنوان مدرس رشته های پرستاری و اتاق عمل طی مدت ۲۹ سال است که فعالیت دارم.

در این مدت نیز حدود ۱۵ سال در بیمارستان امام سجاد(ع) و امام رضا(ع) لار در حوزه پرستاری و درمان همکاری داشته ام.

میلاد لارستان: انگیزه شما برای ورود به شغل پرستاری چه بوده است؟

مسئله ای که برای ورود من به این شغل انگیزه داد علاقه به این شغل و حرفه بود.

میلاد لارستان: نظر شما در مورد ویژگی های یک پرستار خوب چیست؟

یک پرستار خوب باید از بُعد علمی اطلاعات خود را بالا ببرد و بروز باشد و باید مطالب این حرفه را بصورت تخصصی بیاموزد.

داشتن علاقه به پرستاری،  آمادگی از خود گذشتگی برای هر گونه اتفاق غیرمترقبه که ممکن است در بخش و بیمارستان رخ دهد و خدمت خالصانه می تواند از ویژگی های یک پرستار خوب باشد.

میلاد لارستان: اگر پرستار نمی شدید دوست داشتید چکاره شوید؟

از آنجا که بنده از دوره جوانی به ورزش بخصوص رشته کشتی علاقمند بوده ام به ورزش کشتی روی می آوردم و ممکن بود دبیری ورزش را بعنوان شغل انتخاب کنم. البته الان نیز بعنوان داور کشتی با درجه ممتاز مشغول به فعالیت هستم.

میلاد لارستان: آیا از آنجا که پرستاری برای شیفت های مختلف شبانه روز وجود دارد تابحال احساس خستگی از این شغل کرده اید؟

خب قطعا شب کاری خستگی خاص خود را دارد و بعد از شب کاری تا دو روز خستگی ناشی از شب کاری در بدن فرد باقی می ماند اما میتوان بعد از مدتی به این کار عادت کرد.

میلاد لارستان: یک خاطره خوب و یک خاطره بد از دوران پرستاری خود ذکر نمایید؟

قطعا شغل پرستاری دارای خاطرات تلخ و شیرین فراوانی است اما بعنوان نمونه یک خاطره خوب خوب من مربوط به شبی است که بیماری بنام آقای حاج علیشیری با وضعیت از کار افتادن قلب به اورژانس آوردند، اما با انجام کارهای احیا قلب و ریه پس از یک ساعت در حالیکه ناامید بودیم و نوار قلب خط صاف را نشان میداد دوباره قلب ایشان شروع بکار کرد و بیمار زنده شد. البته در این خاطره حضور بموقع دکتر فیروزبخت بالای سر بیمار نقش اساسی داشت.

خاطره بد من هم مربوط به یک خانواده از اهالی گراش است که در حالیکه از سفر مشهد برمی گشتند در جاده بندرعباس دچار تصادف شده و دختر آنها در اثر ضربه مغزی و خونریزی علی رغم تلاش های همکاران فوت کردند.

میلاد لارستان: توقع شما از مردم و مسئولین چیست؟

حقیقتا حجم کار در پرستاری بالا است بخصوص در بخش های اتفاقات، البته توقعات بحق مردم را نیز نباید نادیده گرفت اما قطعا کمبود متخصص در همه بیمارستانها از جمله بیمارستان لار گاها باعث می شود پرستار توقعات بحق مردم را نتواند پاسخگو باشد. البته از اینکه مردم و همراهان پرستاران را درک می کنند باید تشکر کرد و با گفتن یک کلمه خسته نباشید می توان خستگی را از بدن یک پرستار بیرون کرد.

میلاد لارستان: توصیه شما به جوانانی که دوست دارند به ین رشته رو بیاورند چیست؟

در لارستان دانشکده پرستاری وجود دارد که قدمت آن به ۲۵سال است اما اغلب داشجویان آن از خارج لارستان می باشند. پیشنهاد من به جوانان لارستانی این است در صورت علاقه به حرفه پرستاری، دانشکده پرستاری لار را که یک دانشگاه دولتی با امکانات و اساتید بسیار عالی است را برای تحصیل انتخاب کنند و با ادامه تحصیل تا مقطع دکتری می توانند بعنوان مدرس جذب دانشکده های پرستاری شوند.

میلاد لارستان: با کلمات زیر اولین کلمه ای را که بخاطرتان می آید بیان نمایید؟

پرستار: الگوی صبر و بردباری

حضرت زینب(س): شیرزن کربلا

لار: شهر ادب، فرهنگ و تاریخ کهن

بیمار: مددجو

خانم دکتر رئوفی: مدیر فعال

مریضی: نیاز به کمک patient

شیفت شب: شب زنده دار

 احیای بیمار: تولدی دوباره

میلاد لارستان: کلام پایانی؟

هر کس یک شب را برای زنده ماندن بیماری بیدار بماند به منزله این است که هفتاد سال عبادت کرده است.