نبود اورژانس جاده ای در روستای “درز” سالانه 6 قربانی می گیرد

روستای دُرز لارستان فاقد اورژانس جاده‌ای است در حالی که سالانه ۵ تا ۶ نفر در این منطقه بر اثر تصادف جان خود را از دست می‌دهند.

به گزارش میلاد لارستان به نقل از خبرگزاری تسنیم  با وجود اینکه تنها ۲ ساعت با شهر لار فاصله دارد اما محرومیت به گونه‌ای قد علم کرده که در نخستین دیدار از این منطقه خودنمایی می‌کند، سخن از منطقه دُرزوسایبان لارستان است. جایی در نزدیکی شهر پر زرق و برق لار اما اینجا نه تنها زرق‌وبرقی ندارد بلکه مردم از ساده‌ترین امکانات محروم هستند.

 

محرومیت در نزدیکی شهر لار

محرومیت‌ها تا جایی است که حجت‌الاسلام مختار موسوی، امام جمعه لار را بر آن داشت تا با بازدیدی از این منطقه به همراه مسئولان شهرستان بخشی از محرومیت‌ها را به گوش و چشم مسئولان برساند. وی این منطقه را از محروم‌ترین نقاط کشور ذکر می‌کند و در گفت‌وگو با تسنیم این موضوع را مصداق « آتش به اختیار» مقام معظم رهبری اعلام می‌کند.

لمس مشکلات مردم توسط مسئولان از نزدیک یکی از اهدافی است که امام جمعه لار برای بازدید از این مناطق ذکر می‌کند. حجت‌الاسلام موسوی که آشنایی و توجه به مشکلات مردم را وظیفه ذاتی مسئولان می‌داند معتقد است مشکلات مردم در این منطقه انباشته شده است.

 

سالانه ۵ تا ۶ نفر در دُرز بر اثر تصادف جان می‌دهند

سالانه ۵ تا ۶ نفر در منطقه روستای دُرز جان خود را از دست می‌دهند در حالی که این منطقه فاقد اورژانس جاده‌ای است و کمبود اورژانس جاده‌ای در این روستا زمانی بیشتر احساس می‌شود که به گفته مسعود حاجی رجبی، رئیس مرکز اورژانس لارستان نزدیک‌ترین پایگاه اورژانس به این منطقه در فاصله ۱۰۰ کیلومتری قرار دارد.

اسلام بدخشان، دهیار روستای دُرز لارستان در گفت‌وگو با تسنیم نبود پایگاه اورژانس جاده‌ای را یکی از مشکلات این منطقه اعلام می‌کند و معتقد است که این تنها گوشه‌ای از محرومیت مردم این روستا و این منطقه است.

به گفته وی سالانه ۵ تا ۶ نفر جان خود را بر اثر تصادف از دست می‌دهند، علاوه بر این بیماران این منطقه در صورتی که مشکلات حاد داشته باشند به دلیل نبود اورژانس با مشکلات بسیار و از جمله مرگ روبه‌رو می‌شوند.

صحبت‌های بدخشان درباره محرومیت این روستا در حالی است که به گفته وی این روستا در حوزه شهرستان لارستان تنها مسیری است که به ایستگاه راه آهن متصل می‌شود و راه آهن از این مسیر می‌گذرد.

 

راه‌اندازی اورژانس روستایی در روستاها

«در جاده‌های اصلی و پرتردد هر ۴۰ کیلومتر باید یک پایگاه اورژانس جاده‌ای داشته باشد اما در استان فارس هنوز به حد استاندارد نرسیده است» این سخنی است که محمدرضا عالی‌منش، رئیس مرکز اورژانس و فوریت‌های پزشکی استان فارس در گفت‌وگو با تسنیم درباره اورژانس‌های جاده‌ای می‌گوید.

به گفته وی پوشش اورژانس به صورت مرحله‌ای است که شامل جاده‌های اصلی و پس از آن جاده‌های روستایی یا شهری کوچک می‌شود. عالی‌منش از راه‌اندازی پایگاه‌های اورژانس برای روستاها و شهرهای زیر ۵۰ هزار نفر جمعیت سخن می‌گوید که فاکتورهایی مانند فاصله با جاده، فاصله با نزدیک‌ترین پایگاه، جمعیت و غیره دارد.

راه‌اندازی این پایگاه‌ها تنها منوط به داشتن این فاکتورها نیست بلکه باید مصوبه‌ اورژانس کشور را نیز داشته باشد. براساس تفاهم‌نامه‌ای که بین معاون بهداشت و معاون درمان وزارتخانه بهداشت امضا شده تامین فضای فیزیکی، تجهیزات و نیروی پایگاه‌های روستایی به عهده معاونت بهداشت و نظارت و آمبولانس با اورژانس است.

 

نبود بودجه، نیرو و تلفن جان انسان‌ها را می‌گیرد

هرچند دستورالعمل‌هایی برای راه‌اندازی پایگاه روستایی وجود دارد و به گفته مسعود حاجی رجبی، رئیس اورژانس لارستان  پایگاه هرمود عباسی در لار چنین شرایطی را دارد اما وی در گفت‌وگو با تسنیم منطقه درز را دارای شرایط احداث پایگاه اورژانس جاده‌ای می‌داند که به دلیل وجود موانعی تاکنون این امر محقق نشده است.

به گفته رئیس مرکز اورژانس لارستان « منطقه درز و سایبان جز پایگاه جاده‌ای و در برنامه توسعه پنجم اورژانس است اما به دلیل محدودیت نیرو و نبود بودجه  تاکنون محقق نشده است» علاوه بر آن مشکل دیگری نیز وجود دارد که حل آن از عهده اورژانس و شبکه بهداشت خارج است.

حاجی رجبی می‌گوید: « مشکل اصلی  در این مسیر ارتباطات خط تلفن همراه است چراکه تقریبا ۱۲۰ کیلومتر از این مسیر آنتن‌دهی مناسب یا پوشش مستمر ندارد و با وجود مکاتبه با مخابرات باز هم این مشکل برطرف نشده است».

به گفته وی اگر تصادفی در جاده شود تا زمانی که اورژانس مطلع شود و آمبولانس از چهاربرکه که در فاصله ۱۰۰ کیلومتری این منطقه قرار دارد، بر سر صحنه حاضر شود زمان می‌برد.

نبود اورژانس جاده‌ای با وجود داشتن شرایط لازم، قرار گرفتن نزدیک‌ترین پایگاه اورژانس به درز در فاصله ۱۰۰ کیلومتری، نبود خطوط ارتباطی مناسب، نبود بودجه و محدودیت نیرو سبب شده محرومیت مردم این منطقه از خدمات اورژانس همچنان پابرجا بماند، محرومیتی که با جان انسان عجین شده است.