هفته چهارم اسفند ماه 1388 شماره 603 (چرا در تأسيس دانشگاه علوم قرآني مسامحه مي‌شود؟!)

حدود دو سال قبل چند نفر از همشهريان كه در تهران مقيم‌اند براي راه‌اندازي دانشگاه علوم به لار آمدند و نكته‌هايي با مسئولين در ميان گذاشتند و تقاضاي زمين جهت راه‌اندازي دانشگاه را داشتند.
معاون فرماندار مي‌گفت: تقاضاي يكصد هكتار زمين داشتند كه امكان‌پذير نبود اما نبايد مسأله را رها كرد .
مقدار زمين بايد از طرفين جرح و تعديل شود و براي راه‌اندازي آن نقطه‌اي در نظر گرفته شود تا بناي دانشگاه دولتي علوم، پايه‌ريزي گردد .
اگر امروز اقدام نكنيم فردا دير است و فرزندان ما مسامحه ما را نمي‌بخشند همين طور كه ما اكنون مسامحه بعضي مسئولين گذشته در اقداماتي كه مي‌توانستند انجام دهندو ندادند نمي‌بخشيم.
در اين مورد فرمانداري كاملا در جريان است از اقدام لازم دريغ نورزد.
در شماره قبل نوشتيم كه مسئوليت به انگشتري مي‌ماند كه هر زمان در دست كسي است پس اينك كه در دست ماست غنيمت شمريم و با جان و دل به اين مردم خدمت كنيم .
نكته دوم اين كه فرماندار در بهمن ماه 1387 يعني بيش از يك سال قبل طي مصاحبه‌اي قول تأسيس دانشكده علوم قرآني دادند كه متأسفانه تاكنون هيچ گامي برداشته نشده است.
نكته ديگر،‌تسريع در راه‌اندازي دانشگاه علوم پزشكي است كه در دولت نهم توسط آقاي دكتر لنكراني وزير محترم بهداشت و درمان سابق براي لارستان مصوّب شده و خيّر لارستاني هم براي تأسيس آن تا دو ميليارد تومان وجه تقبل كرده و مردم نيز آماده پرداخت هزينه آن هستند.
پس سزاوار است كه مسئولين كشوري، استاني و شهرستاني در انجام اين مهم گام موثر بردارند و رضايت خدا و بندگان خدا را در پرونده اعمال خود ثبت و ضبط كنند و نام نيكي را براي خود بر جاي گذارند.
مسئولين بدانند اگر همت كنند و طرح‌هاي تعالي‌بخش را ارائه نمايند و اهميت آن را گوشزد كنند و مردم را به نحو مطلوب مطلع سازند، مردم به طور قطع جهت ترويج و تأسيس طرح‌ها همت مي‌نمايند و با مساعدت خود در ترويج و تسريع برنامه‌ها گام برمي‌دارند.
خيرين محترم لارستاني، مردم عزيز شهر و روستا، آگاهان و عقلاي قوم، دلسوزان و زحمت‌كشان جامعه و مسئولين منطقه اعم از بومي و غير بومي بدانند بايد فعالانه حركت كرد و گام‌هاي مهم و موثر برداشت و در رفع مشكلات مردم تسريع نمود در غير اين صورت خود را براي پاسخگويي قيامت در برابر احكم‌الحاكمين مهيا سازيم و بدانيم كه:
مزدور خفته را ندهد فرد هيچ كس
ميدان همت است جهان، خوابگاه نيست
سختي كشي زِدهر، چو سختي دهي به خلق
در كيفر فلك، غلط و اشتباه نيست