هفته دوم شهريور ماه 1398 -شماره 622 (وزیر محترم کشور مردم تقاضای تسریع دارند)

همزمان با تجمع بهمن ۸۸ در لارستان بود که جناب آقای مرتضوی – معاون محترم سیاسی وزیر کشور- و هیئت همراه، ضمن حضور در لار، خواسته به حق مردم از دولت و وزارت کشور را شنیده و قول پیگیری مجدانه آن را دادند. از سوی دیگر روحانیت معزز لارستان، نیز تفویض فرمانداری ویژه را با بازگشت اوز و بیرم به پیکره لارستان، به کام مردم خوشایند خواندند.
از آن زمان تاکنون بیش از ۶ ماه می گذرد.اخبار متفاوتی از محافل مختلف و عموماً به صورت غیررسمی در زمینه بازگشت اوز و بیرم به گوش می‌رسد. تلاش‌های فراوان از سوی استاندار محترم فارس و فرمانداران سابق لارستان انجام شده و فرماندار ویژه جدید شهرستان نیز اولین وظیفه خویش را باید پی گیری مجدانه این موضوع قرار دهد؛ اما متاسفانه تا کنون خبر خاصی به صورت رسمی از سوی وزارت محترم کشور مبنی بر اعمال تغییرات و پاسخگویی به خواسته به حق مردم منتشر نشده و علی الظاهر عکس العمل خاصی از سوی شخص وزیر نیز در این زمینه مشاهده نگردیده است.
از سوی دیگر در شماره ۶۰۸ و ۶۱۱ هفته نامه تحت عنوان ”انتظار بیش از حد شایسته نیست“ و ” تعلل تا به چند“ ، در تسریع بازگشت اوز و بیرم نکاتی ذکر گردیده و آفات تاخیر و آسیب های ناشی از آن شمرده شد که از جمله می توان دامن زدن به شایعات،ایجاد یاس و بدبینی، سلب آرامش عمومی وغیره را نام برد.اکنون با گذشت چندماه دیگر از این تاخیر،بار دیگر می نویسیم؛ در ابلاغ بازگشت اوز و بیرم به پیکره لارستان تسریع فرمایید تا وسیله دلگرمی مردم فراهم آمده و حساسیت ها تقلیل یابد.شاید جای بسی تامل باشد که این همه به درازا کشیدن این موضوع خاص،چه معنی می تواند داشته باشد؟! سوال این جاست که آیا آین موضوع باز هم در دست پی گیری و بررسی است و یا این که …؟؟! آیا گذشت بیش از ۶ ماه از این مساله و و جود اضطراب و دلهره بین مردم لارستان، نمی تواند راه پیشرفت و توسعه منطقه را دشوارتر و کند تر کرده و حتی به نا کجا آباد بکشاند؟!آیا خواسته به حق مردم لارستان،خواسته بزرگی است؟ آیا برای این فرصت سوزی های مادی و معنوی پاسخی وجود خواهد داشت؟! و این در حالی است که مسئولین باید بتوانند از فرصت ها برای رشد و تعالی منطقه گام برداشته و طوری عمل نمایند که مردم کمترین هزینه را متحمل شوند.
امیدواریم مردم لارستان، شیرینی تحقق این خواسته را هر چه سریعتر از سوی دولت خدمتگزار و جناب وزیر محترم کشور، از جان و دل بچشند.