یک دانشجو در گفتگو با میلاد لارستان:

نبود امید به آینده عامل دید منفی در دانشجویان؛ سخت گیری اساتید لارستان بیشتر از دانشگاه تهران؛ رشته روانشاسی به مرکز آموزش عالی لارستان برگردد

در آستانه  روز دانشجو خبرنگار میلادلارستان به سراغ چند نفر از دانشجویان مراکز آموزش عالی لارستان رفته است. در اولین گفتگو جوان ۲۲ ساله مجتمع آموزش عالی لارستان با بیان اینکه نبود امید به آینده باعث ایجاد دید منفی در دانشجویان شده  به نکته ای جالب اشاره نموده و بیان داشت: ز . وی ادامه داد: تقاضا دارم مسئولین همچنان به تلاششان ادامه بدهند و رشته ی روانشناسی را به مرکز آموزش عالی لارستان برگردانند.

۱- در ابتدا خود را معرفی بفرمائید؟

امیرحسین زمانی هستم ، ۲۲ ساله ، دانشجوی رشته ی روانشناسی ، ورودی ۹۸ مجتمع آموزش عالی لارستان و در حال حاضر ترم هفتم را در حال سپری کردن هستم.

۲- قبل از ورود به دانشگاه و دانشجو شدن فکر شما در مورد فضای یک دانشگاه چه بوده است؟
بیشترین اندیشه و توقعی که ذهنم را سرشار از احساس شور و هیجان کرده بود این بود که دانشگاه بستری هست که جو غالبش درس خواندن و فعالیت های زیاد فرهنگی_علمی_هنری و… است و بنده دیگر فرصت به اصطلاح  سر خاراندن هم ندارم .

۳-دیدگاه شما نسبت به قبل از ورود به دانشگاه چه تغییراتی کرده است؟
بنده من غیر از ترم جاری ، فقط یک ترم تجربه ی حضور حقیقی در دانشگاه را داشتم و دو سال و اندی تماماً مجازی تحصیل می نمودیم و همین بر توقعات و انتظارات بنده تاثیر بسیاری گذاشته است. نبود برنامه های زیاد، علمی نبودن آنچنانی جو دانشگاه ، محدودیت های موجود در دانشگاه کوچک و…. همه و همه عامل تغییرات در توقعات بنده بوده اند.

۴- شما به عنوان یک دانشجو از مسئولین دانشگاه چه انتظاراتی دارید؟
هم به عنوان یک دانشجو و هم یک دانشجوی رشته ی روانشناسی ، تقاضا دارم مسئولین همچنان به تلاششان ادامه بدهند و رشته ی روانشناسی را به مرکز آموزش عالی لارستان برگردانند.

۵- بنظر شما وظیفه یک دانشجو در جامعه چیست ؟
آموختن و انتشار دانایی های اصیل و صحیح . هم رشد و ارتقای شخصی و شخصیتی و هم کمک به رشد دیگران

۶- نحوه پر کردن اوقات فراغت شما به چه صورت است و اصولا چقدر از زمان خود را به علم آموزی اختصاص می دهید؟

شخصاً معتقدم انسان متعهد و مسئول و به خصوص دانشجو که باید هر دو ویژگی را دارا باشد، آنچنان اوقات فراغتی براش باقی نمی ماند. چرا که آنقدر فعالیت و مطالعه و تجربه و کارهای مانده و فضاهای خالی در مسیر رشد و در جامعه وجود دارد که جایی برای به سرگرمی گذراندن لحظات وجود نخواهد داشت. اگر اوقات اختصاصی و تفریحی برای خودمان هم باشد ، تنها برای کسب انرژی و به نیت بهتر انجام دادن مسئولیت های فردی و اجتماعی هست . بنده تمام تلاشم رو انجام می دهم که در مسیر ایجاد ارزش دانایی ، هم بیاموزم و هم بیاموزانم.

۷- در آینده دوست دارید چه شغلی را انتخاب کنید؟

علاقه ی شخصی بنده به تعلیم و تربیت و دبیری هست.

۸- بنظر شما چرا برخی دانشجویان نسبت به مسائل جامعه دارای دید منفی هستند و راهکار حل این معضل چیست؟
به نظرم نبود امید به آینده ، عامل این مسئله هست. اگر امید تزریق بشود به دانشجو و جوان، و اگر زمینه سازی شود  که یک دانشجو بتواند زندگی خوبی داشته باشد، به نظرم دید منفی از بین میرود.

 

۹ – اصولا آیا در فعالیت های غیردرسی در دانشگاه مانند عضویت در کانون ها و انجمن ها نیز فعال هستید؟ نام ببرید و فکر میکنید عضویت در این قسمت ها می تواند چه تاثیری بر روی یک دانشجو بگذارد؟

بله ، سال گذشته در کانون رسانه ی دانشگاه عضویت داشتم . کار تیمی ، مسئولیت پذیر شدن ، تنوع در جو موجود دانشگاه و… از ثمراتش هست

۱۰- لطفا با این کلمات یک کلمه مرتبط را که در ذهن شما می آید بیان کنید؟

دانشگاه لارستان : جایی که سخت گیری های اساتیدش از دانشگاه تهران بیشتر است
شب امتحان نهائی : فشار روانی
دانشجو : خواب
ازدواج دانشجوئی: رمانتیک
رشته روانشناسی: عشق

۱۱- توقع شما از مسئولین و مردم بعنوان یک دانشجو چیست؟
ایجاد شغل ، حمایت از دانشجو ، فکری برای سربازی

۱۲- کلام پایانی؟
روز دانشجو را به همه ی دوستانم و دانشجویان لارستان تبریک گفته و امیدوارم به جایی که شایسته ی انهاست، برسند.